2. Tarihler 29:31-36

« 2. Tarihler 28 | 2. Tarihler 29 | 2. Tarihler 30 »
31Hizkiya, “Artık kendinizi RAB'be adamış bulunuyorsunuz” dedi, “Gelin, RAB'bin Tapınağı'na kurbanlar, şükran sunuları getirin.” Bunun üzerine topluluk kurban ve şükran sunuları getirdi. İçlerindeki istekli kişiler de yakmalık sunular getirdiler.
32Topluluğun yakmalık sunu olarak getirdiği hayvanların sayısı yetmiş sığır, yüz koç, iki yüz kuzuydu. Bunların tümü RAB'be yakmalık sunu olarak sunulmak içindi. 33Kurban olarak adanan hayvanlar altı yüz sığır, üç bin davardı. 34Yakmalık sunu olarak kesilen hayvanların derilerini yüzecek kâhinlerin sayısı yetersizdi. Bu nedenle kardeşleri Levililer iş bitene ve öbür kâhinler kutsanana dek onlara yardım etti. Çünkü Levililer kendilerini kutsamaya kâhinlerden daha çok özen göstermişlerdi. 35Çok sayıda yakmalık sununun yanısıra esenlik sunularının yağı ve yakmalık sunularla birlikte sunulan dökmelik sunular da vardı.
Böylece RAB'bin Tapınağı'ndaki hizmet düzeni yeniden kurulmuş oldu. 36Hizkiya'yla bütün halk, Tanrı'nın halk için yaptıkları karşısında sevinç içindeydi; çünkü her şey çabucak tamamlanmıştı.
« 2. Tarihler 28 | 2. Tarihler 29 | 2. Tarihler 30 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

10:1-36:23 Krallar kitaplarıyla karşılaştırıldığında Tarihler kitaplarında bölünmüş krallıklardan daha az söz edilir (krş. 1Kr.12-2Kr.25. bölümler). Tarihler kitaplarında daha çok Yahuda Krallığı anlatılır. Yahuda Krallığı ile aynı tarihlere denk gelen dönemler hariç kuzeydeki krallıktan (İsrail Krallığı’ndan) söz edilmez. Böylelikle Davut soyunun İsrail tahtında kesintisiz hüküm süreceğine ilişkin Tanrı’nın vaadi ön plana çıkarılır ve Babil’den dönen sürgünlerin aslında bütün İsrailliler’i temsil ettiği ima edilir (bkz. 1. Tarihler: Giriş; krş. 2Ta.12:1; 2Ta.15:17; 2Ta.11:8; 2Ta.21:2,2Ta.21:4; 2Ta.23:2; 2Ta.28:19,2Ta.28:27; 2Ta.35:18).
29:1-32:33 2. Krallar kitabında, Süleyman’dan sonraki krallar arasında en üstünü Yoşiya sayılır (2Kr.22-23; krş. 1Kr.13:2). Hizkiya’dan ise özellikle Asur Kralı Sanherib’e karşı çıkışı ile ilgili söz edilir. 2. Tarihler Kitabı’nda ise, Hizkiya’ya Süleyman’dan sonraki kralların tümünden daha fazla önem verilir (krş. 2Kr.18-20. bölümler). Hizkiya’nın özellikle dinsel alanda getirdiği yenilikler ile törenlere ve dini uygulamalara verdiği önem vurgulanır. Bu bölümlerde yer alan, Hizkiya’nın Fısıh Bayramı’na verdiği önem (1Kr.30:2,1Kr.30:5,1Kr.30:23,1Kr.30:25-26), tapınma için yaptığı hazırlıklar (1Kr.29:7, 18,35; 1Kr.31:2-3), zenginliği (1Kr.32:27-29), öbür ulusların gözündeki itibarı (1Kr.32:27) ve hâkimiyetinin genişliği (1Kr.30:25) ile ilgili anlatılar nedeniyle, Hizkiya’nın “ikinci Süleyman” olarak görüldüğü anlaşılmaktadır.
29:3-30:27 Bu kısım Krallar kitaplarında yer almaz (bkz. 1. Krallar: Giriş).
29:35 Çok sayıda yakmalık sununun... esenlik sunularının... dökmelik sunular Süleyman döneminde tapınağın adanmasını anımsatır (2Ta.7:4-6; bkz. esenlik sunuları, Lev.3. bölüm; 2Ta.7:11-21; bkz. dökmelik sunular, Say.15:1-12). RAB’bin Tapınağı’ndaki hizmet düzeni yeniden kurulmuş oldu Krş. 2Ta.8:16.

Videolar

2. Tarihler Girişi

1.Tarihler'in devamı olan 2.Tarihler Kral Süleyman'ın yaptığı işleri ve dönemindeki olayları anlatır. Yarovam önderliğindeki kuzey oymakları Kral Süleyman'ın yerine geçen oğlu Rehavam'a karşı ayaklanır ve krallık ikiye bölünür. İ.Ö. 586 yılında Yeruşalim'in düşüşüne ve Babil sürgününe dek olaylar güneydeki Yahuda krallığı etrafında gelişir. Kitap Pers Kralı Koreş'in Yahudiler'in Babil'den Yeruşalim'e dönmelerine izin vermesiyle son bulur.

Ana Hatlar:

1:1-9:31 Süleyman'ın krallığı
a.1:1-17 İlk yıllar
b.2:1-7:10 Tapınak kuruluyor
c.7:11-9:31 Son yıllar
10:1-19 Kuzeydeki oymakların başkaldırışı
11:1-36:12 Yahuda kralları
36:13-21 Yeruşalim'in düşüşü
36:22-23 Pers Kralı Koreş'in duyurusu
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş