2. Samuel 5

5
Davut İsrail Kralı Oluyor
(1Ta.11:1-9)
1İsrail'in bütün oymakları Hevron'da bulunan Davut'a gelip şöyle dediler: “Biz senin etin, kemiğiniz. 2Geçmişte Saul kralımızken, savaşta İsrail'e komuta eden sendin. RAB sana, ‘Halkım İsrail'i sen güdecek, onlara sen önder olacaksın’ diye söz verdi.” 3İsrail'in bütün ileri gelenleri Hevron'a, Kral Davut'un yanına gelince, kral RAB'bin önünde orada onlarla bir antlaşma yaptı. Onlar da Davut'u İsrail Kralı olarak meshettiler.
4 Davut otuz yaşında kral oldu ve kırk yıl krallık yaptı. 5Hevron'da yedi yıl altı ay Yahuda'ya, Yeruşalim'de otuz üç yıl bütün İsrail'e ve Yahuda'ya krallık yaptı.
6 Kral Davut'la adamları Yeruşalim'de yaşayan Yevuslular'a saldırmak için yola çıktılar. Yevuslular Davut'a, “Sen buraya giremezsin, körlerle topallar bile seni geri püskürtebilir” dediler. “Davut buraya giremez” diye düşünüyorlardı. 7Ne var ki, Davut Siyon Kalesi'ni ele geçirdi. Daha sonra bu kaleye “Davut Kenti” adı verildi.
8Davut o gün adamlarına şöyle demişti: “Yevuslular'ı kim yenilgiye uğratırsa Davut'un nefret ettiği şu ‘Topallarla körlere’ su kanalından ulaşmalı!” “Körlerle topallar saraya giremeyecek” denmesinin nedeni işte budur.
9Bundan sonra Davut “Davut Kenti” adını verdiği kalede oturmaya başladı. Çevredeki bölgeyi, Millo'dan içeriye doğru uzanan bölümü inşa etti. 10Davut giderek güçleniyordu. Çünkü Her Şeye Egemen Tanrı RAB onunlaydı.
11Sur Kralı Hiram Davut'a ulaklar, sedir kütükleri, marangozlar ve taşçılar gönderdi. Bu adamlar Davut için bir saray yaptılar. 12Böylece Davut RAB'bin kendisini İsrail Kralı atadığını ve halkı İsrail'in hatırı için krallığını yücelttiğini anladı.
13Davut Hevron'dan ayrıldıktan sonra Yeruşalim'de kendine daha birçok cariye ve karı aldı. Davut'un erkek ve kız çocukları oldu. 14Davut'un Yeruşalim'de doğan çocuklarının adları şunlardı: Şammua, Şovav, Natan, Süleyman, 15Yivhar, Elişua, Nefek, Yafia, 16Elişama, Elyada ve Elifelet.
Filistliler Yenilgiye Uğruyor
(1Ta.14:8-17)
17Filistliler Davut'un İsrail Kralı olarak meshedildiğini duyunca, bütün Filist ordusu onu aramak için yola çıktı. Bunu duyan Davut kaleye sığındı. 18Filistliler gelip Refaim Vadisi'ne yayılmışlardı. 19Davut RAB'be danıştı: “Filistliler'e saldırayım mı? Onları elime teslim edecek misin?”
RAB Davut'a, “Saldır” dedi, “Onları kesinlikle eline teslim edeceğim.”
20Bunun üzerine Davut Baal-Perasim'e gidip orada Filistliler'i bozguna uğrattı. Sonra, “Her şeyi yarıp geçen sular gibi, RAB düşmanlarımı önümden yarıp geçti” dedi. Bundan ötürü oraya Baal-Perasim[a] adı verildi. 21Davut'la adamları, Filistliler'in orada bıraktığı putları alıp götürdüler.
22Filistliler bir kez daha gelip Refaim Vadisi'ne yayıldılar. 23Davut RAB'be danıştı. RAB şöyle karşılık verdi: “Buradan saldırma! Onları arkadan çevirip pelesenk ağaçlarının önünden saldır. 24Pelesenk ağaçlarının tepesinden yürüyüş sesi duyar duymaz, acele et. Çünkü ben Filist ordusunu bozguna uğratmak için önünsıra gitmişim demektir.” 25Davut RAB'bin kendisine buyurduğu gibi yaptı ve Filistliler'i Geva'dan Gezer'e kadar bozguna uğrattı.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

5:1-24:25 5. bölümden itibaren 2. Samuel Kitabı’nın bazı bölümleri 1. Tarihler Kitabı ile paraleldir (ayrıca bkz. 2Sa.3:2-5).
5:1 İsrail’in bütün oymakları Burada oymakların temsilcileri, yani oymakların ileri gelenleri ve komutanları söz konusudur (bkz. 1Ta.12:23-40). senin etin, kemiğiniz Oymak temsilcilerinin Davut’u kral olarak tanımalarının başlıca nedenlerinden biri Davut’un İsrailli olmasıdır (öbürü için bkz. 2Sa.5:2). Saul’un ölümünün ardından baş gösteren iç çatışmayla ulusal birlik sarsılmış olsa da (2Sa.1:8-3 :1), bu bağunutulmamıştır.
5:2 savaşta İsrail’e komuta eden sendin Davut’u kral olarak tanımalarının başlıca nedenlerinden ikincisidir (bkz. 1Sa.18:5,1Sa.18:13-14,1Sa.18:16,1Sa.18:30). RAB sana... söz verdi Üçüncü ve en önemli nedendir (bkz. 1Sa.13:13-14; 1Sa.16:1,1Sa.16:13; 1Sa.23:17; 1Sa.25:26-31). RAB’bin halkıyla yaptığı antlaşmadaki vaatlerden biri daha yerine gelmektedir. güdecek... önder Bkz. “önderlik”, 1Sa.12:2; Yer.2:8; Hez.34:2 ve ilgili notlar ; krş. Mat.2:6.
5:3 kral RAB’bin önünde... onlarla bir antlaşma yaptı Bu antlaşma, Kral Davut ile İsrail halkı arasında, karşılıklı sorumluluklarını yerine getireceklerine dair RAB’bin önünde ant içmeleriyle gerçekleşir (bkz. 2Kr.11:17 ve ilgili not). Kendi oymağı tarafından seçilerek Yahuda Kralı olan Davut, daha sonra savaş yoluyla Yeruşalim Kralı da olur (2Kr.5:6-10). Davut’u İsrail Kralı olarak meshettiler Davut üçüncü kez kral olarak meshedilir (bkz. 2Sa.2:4’e ait not).
5:5 Hevron’da yedi yıl altı ay... krallık yaptı Bkz. 2Sa.2:11. İsrail’e ve Yahuda’ya Bkz. 2Sa.5:3’ e ait not.
5:6 Yeruşalim’de... Yevuslular’a Davut’un krallığının en önemli ve anlamlı başarılarından biri Yeruşalim’i krallığın ve ulusun başkenti haline getirmesidir (bkz. Giriş). Önceleri Yevus adıyla anılan Yeruşalim (bkz. Yar.10:15-16; Hak.19:10; 1Ta.11:4), stratejik bakımdan önemli bir noktadaydı. Hem batı ile doğu hem de kuzey ile güney ana yollarının kesiştiği kentin batısını ve doğusunu derin birer vadi çevreliyordu. Düzenli ve bolca akan Gihon Irmağı, kentin savunması için doğal bir set oluşturuyordu. Kent ilk olarak İÖ üçüncü binyılda işgal edilmişti ve İbrahim’in döneminde de bir krallık başkentiydi (bkz. Yar.14:18’e ait not). İsrailliler vaat edilen topraklara girdiklerinde, hem Yahuda hem Benyamin oymağı kente saldırı düzenlemiş (bkz. Hak.1:8,Hak.1:21’e ait notlar), ancak kısa sürede hâkimiyeti tekrar Yevuslular’a kaptırmışlardı (Yşu.15:63). Davut, Yeruşalim’i krallığının başkenti yaptığında kent Yahuda ile Benyamin oymakları arasındaki sınırda bulunuyordu, ancak bu oymakların denetimi altında değildi. Böylelikle Davut iki bölgenin hâkimiyetini tek çatı altında ve kendi denetiminde bir araya getirmiş oldu. körlerle topallar bile seni geri püskürtebilir Yeruşalim üç tarafı derin vadilerle kuşatılmış bir tepe üzerinde bulunduğundan, doğal bir kaleydi; bundan dolayı da Yevuslular savunmalarına güveniyorlardı.
5:7 Siyon Yevus kalesinin bulunduğu en güneydeki tepenin adıydı. Kent genişledikçe (Kral Süleyman’ın döneminden itibaren) bu ad bütün kent için kullanılmaya başlandı (bkz. Mez.78:68-69; Yşa.1:8; Yşa.2:3). kaleye Büyük olasılıkla surlu kentin kendisi. Davut Kenti Yeruşalim’i fetheden Davut kentin sahibi olur ve kente kendi adını verir. Yeruşalim’in güneydoğu tepesi (Ofel; bkz. Neh.3:26’ya ait not), Davut’un zamanından uzun süre sonra da bu adı taşımaya devam edecektir.
5:8 Davut o gün... demişti Bkz. 1Ta.11:6. su kanalından Muhtemelen, kentin dışındaki Gihon Irmağı’ndan kaleye kadar uzanan tünel (bkz. 2Ta.32:30 ve ilgili not). Topallarla körlere Yevuslular kastediliyor (krş. 2Sa.1:6 ve ilgili not).
5:9 Millo’dan Tepenin dik yokuşlarında bulunan taş taraçalar, ev yapmaya yetecek kadar genişti (bkz. Hak.9:6’ya ait not).
5:10 RAB onunlaydı Bkz. 1Sa.16:18’e ait not.
5:11 Sur İsrail’in kuzeyinde, Akdeniz’de kıyısı bulunan önemli bir Fenike liman kentiydi (bkz. Hez. 26-27. bölümler). Sur Kralı Hiram Bu Fenikeli kral, Davut’u ve krallığını tanıyan ilk yabancı kraldı. İsrail, Sur’a giden ticaret yollarına hâkimdi; bu yüzden gıda ürünleri açısından İsrail’e bağımlı olan Sur için İsrail kralıyla iyi ilişkiler içinde olmak hayati önem taşıyordu (İS ilk yüzyılda da aynı durumun geçerli olduğu görülür; bkz. Elç.12:20). sedir Eski Ortadoğu’da, özellikle tapınak ve saray yapımı ve süslemesinde kullanılan, güzel kokulu, dayanıklı bir ağaç (bkz. 1Kr.5:6; 1Kr.6:9; Ezg.5:15; Ezg.8:9; Yer.22:14-15; Hag.1:4).
5:12 Davut RAB’bin kendisini İsrail Kralı atadığını... anladı Eski Ortadoğu’da, kralın bir saraya sahip olması, konumunun ve itibarının başlıca göstergesi olarak görülürdü. halkı İsrail’in hatırıiçin Davut, İsrail halkına krallık etmenin RAB’bin İsrail’le ilgili tasarısının önemli bir parçası olduğunu anlıyordu.
5:13 Davut... daha birçok cariye ve karı aldı Bkz. 2Sa.3:2-5 veYar.25:6’ya ait notlar. Kentler ve krallıklar, güçlü (bazen kendilerinden üstün) krallıklarla ilişkilerini güvence altına almak ve kuvvetlendirmek amacıyla kızlarını eş olarak verir, onlardan da eş alırlardı (krş. Yas.17:14-20 ve ilgili notlar).
5:14 Şammua, Şovav, Natan, Süleyman Anneleri Bat-Şeva’dır (1Ta.3:5).
5:17 Filistliler Davut’un İsrail Kralı olarak meshedildiğini duyunca Filistliler’in saldırısı 2Sa.5:3’ te söz edilen olayların hemen ardından, ancak Yeruşalim’in ele geçirilmesinden önce (2Sa.5:6-10) gerçekleşmiştir (bkz. 2Sa.7:1’e ait not). Filistliler, Davut’un Yahuda bölgesini hâkimiyeti altına almasından rahatsız oldukları için değil, Saul’un yenilgisinin ardından kuzeyde hâkim oldukları yerlerdeki çıkarlarını korumak üzere harekete geçmişlerdir (1Sa.31. bölüm). kaleye Davut’un Saul’dan saklanırken konakladığı, Yahuda’nın güneyindeki çorak araziden söz ediliyor olabilir (bkz. 1Sa.22:4 ve 1Sa.23:14’e ait notlar).
5:18,22 Refaim Vadisi’ne Eski Yeruşalim’in batı ve güney batısını çevreleyen vadi (bkz. 2Sa.5:6’ya ait not; Yşu.15:8; Yşu.18:16; ayrıca bkz. Yşa.17:5’e ait not).
5:19 Davut RAB’be danıştı Bkz. 2Sa.2:1; 1Sa.2:28; 1Sa.22:20 ve 1Sa.23:2’ye ait notlar.
5:20 Baal-Perasim ‘Yarıp geçen Efendi’anlamına gelir. Kral Davut, kazanılan zaferin RAB’bin sayesinde gerçekleştiğinin hatırlanmasını sağlar (bkz. 1Sa.11:17-18 ; 1Sa.11:13; 1Sa.12:11; 1Sa.14:23; 1Sa.17:11,1Sa.17:45-47’ ye ait notlar).
5:21 orada bıraktığı putları Tıpkı İsrailliler’in Antlaşma Sandığı’nı savaş alanına götürmesi gibi (bkz. 1Sa.4:3’e ait not), Filistliler de kendi ilahlarına ait putları, savaşta galip gelmeyi garantilemek amacıyla savaş alanına taşımışlardı. Bu putları savaş alanında terk ederek kaçmaları, zaferin RAB’bin sayesinde kazanıldığını kabul ettiklerini gösterir. alıp götürdüler Yas.7:5’teki buyruk uyarınca bu putları yaktılar (1Ta.14:12).
5:23 RAB şöyle karşılık verdi RAB halkının, Yeşu’nun önderliğinde kazanılan zaferde olduğu gibi, kendi belirlediği yoldan savaşmasını buyurur (bkz. Yşu.6:2-5; Yşu.8:1-2; Yşu.10:8,Yşu.10:14; Yşu.11:6). Yeş u’nun önderliğindeki savaşlarla vaat edilmiş topraklara giren İsrailliler, Davut’un önderliğindeki savaşlarla bu topraklardaki yerini sağlamlaştırır ve hâkimiyet alanını genişletir.
5:25 Gezer Filist ovasını görebilecek yükseklikte bir kentti ; Geva’nın 2 5 km batısındaydı (bkz. Yşu.10:33’e ait not).

Videolar

2. Samuel Girişi

1. Samuel'in devamı olan 2. Samuel Kitabı Kral Davut'un krallığının bir tarihçesidir. Davut önce Yahuda oymağının (1-4 bölümleri), sonra bütün İsrail'in kralı oldu (5-24 bölümleri).

2. Samuel Kitabı Davut'un krallığını pekiştirmek ve birliği sağlamak için içte ve dışta düşmanlarıyla nasıl bir mücadeleye giriştiğini canlı bir şekilde anlatır. Ayrıca Tanrı'nın Davut'la yaptığı antlaşmayı ve Davut'un yerine tahta kimin geçeceğini anlatır.

Davut imanlı, Tanrı'ya bağlı ve halkın saygısını kolayca kazanan biri olarak tanıtılıyor bu kitapta. Bazen de acımasız, bencil duygularına kapılıp günah işleyen biri olarak da tanıtılıyor. Ama Rab'bin Peygamberi Natan günahını ortaya çıkarınca, itiraf etti ve Tanrı'nın ona vereceği cezayı kabul etti.

Davut'un yaşamı ve başarıları İsrail halkını o denli çok etkiledi ki, kendisinden sonra halk sıkıntıya düştüğünde onun soyundan gelecek ve ona benzeyecek bir kral için özlem duydu.

Ana Hatlar:

1:1-4:12 Davut'un Yahuda krallığı
5:1-24:25 Davut'un bütün İsrail krallığı
a. 5:1-10:19 İlk yıllar
b. 11:1-12:25 Davut'la Bat-Şeva olayı
c. 12:26-20:26 Sıkıntılar ve zorluklar
ç. 21:1-24:25 Son yıllar
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş