Elçilerin İşleri 28:16-31

16Roma'ya girdiğimizde Pavlus'un, bir asker gözetiminde yalnız başına kalmasına izin verildi.
Pavlus'un Roma'daki Etkinlikleri
17Üç gün sonra Pavlus, Yahudiler'in ileri gelenlerini bir araya çağırdı. Bunlar toplandıkları zaman Pavlus kendilerine şöyle dedi: “Kardeşler, halkımıza ya da atalarımızın törelerine karşı hiçbir şey yapmadığım halde, Yeruşalim'de tutuklanıp Romalılar'ın eline teslim edildim. 18Onlar beni sorguya çektikten sonra serbest bırakmak istediler. Çünkü ölüm cezasını gerektiren hiçbir suç işlememiştim. 19 Ama Yahudiler buna karşı çıkınca, davamı Sezar'a iletmek zorunda kaldım. Bunu, kendi ulusumdan herhangi bir şikâyetim olduğu için yapmadım. 20Ben İsrail'in umudu uğruna bu zincire vurulmuş bulunuyorum. Sizi buraya, işte bu konuyu görüşmek ve konuşmak için çağırdım.”
21Onlar Pavlus'a, “Yahudiye'den seninle ilgili mektup almadık, oradan gelen kardeşlerden hiçbiri de senin hakkında kötü bir haber getirmedi, kötü bir şey söylemedi” dediler. 22“Biz senin fikirlerini senden duymak isteriz. Çünkü her yerde bu mezhebe karşı çıkıldığını biliyoruz.”
23Pavlus'la bir gün kararlaştırdılar ve o gün, daha büyük bir kalabalıkla onun kaldığı yere geldiler. Pavlus sabahtan akşama dek onlara Tanrı'nın Egemenliği'ne ilişkin açıklamalarda bulundu ve bu konuda tanıklık etti. Gerek Musa'nın Yasası'na, gerek peygamberlerin yazılarına dayanarak onları İsa hakkında ikna etmeye çalıştı. 24Bazıları onun sözlerine inandı, bazıları ise inanmadı. 25Birbirleriyle anlaşamayınca, Pavlus'un şu son sözünden sonra ayrıldılar: “Peygamber Yeşaya aracılığıyla atalarınıza seslenen Kutsal Ruh doğru söyledi. 26 Ruh dedi ki,
‘Bu halka gidip şunu söyle:
Duyacak duyacak, ama hiç anlamayacaksınız,
Bakacak bakacak, ama hiç görmeyeceksiniz.
27Çünkü bu halkın yüreği duygusuzlaştı,
Kulakları ağırlaştı.
Gözlerini kapadılar.
Öyle ki, gözleri görmesin,
Kulakları duymasın, yürekleri anlamasın,
Ve bana dönmesinler.
Dönselerdi, onları iyileştirirdim.’
28-29“Şunu bilin ki, Tanrı'nın sağladığı bu kurtuluşun haberi öteki uluslara gönderilmiştir. Ve onlar buna kulak vereceklerdir.”[a]
30Pavlus tam iki yıl kendi kiraladığı evde kaldı ve ziyaretine gelen herkesi kabul etti. 31Hiçbir engelle karşılaşmadan Tanrı'nın Egemenliği'ni tam bir cesaretle duyuruyor, Rab İsa Mesih'le ilgili gerçekleri öğretiyordu.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

28:16 yalnız başına kalmasına Bkz. Elç.28:30. Kötü bir suç işlememişti ve siyasi tehlike yaratacak biri değildi. Bu yüzden kendi evinde yaşamasına izin verildi, ancak bir muhafız muhtemelen kendisine zincirlenmiş olarak sürekli onunla birlikteydi (Ef.6:20; Flp.1:13-14,Flp.1:17; Kol.4:3,Kol.4:18; Flm.10-14).
28:17 Yahudiler’in ileri gelenlerini İmparator Klavdius’un İS 48 yılında verdiği buyruk (bkz. Elç.18:2-3 ve ilgili not) geçerliliğini yitirmiş, böylece Yahudiler önderleriyle birlikte Roma’ya dönmüştü. Kardeşler Toplananların hepsi Yahudi kökenli imanlılardı (krş. Mesih’teki kardeşlerden söz eden Elç.28:15; bkz. Elç.11:1’e ait not).
28:20 İsrail’in umudu Bkz. Elç.26:6’ya ait not.
28:22 fikirlerini senden duymak isteriz Roma’daki Yahudiler İsa’nın Mesih olup olmadığı yönündeki tartışmadan haberdardılar. Bu yüzden Pavlus’u dinlemek istiyorlardı; Pavlus da, Yeruşalim’deki Yahudi önderlerin karşıt görüşleri buraya ulaşmadan fikirlerini sunmayı amaçlıyordu.
28:23 Musa’nın Yasası’na... peygamberlerin yazılarına Kutsal Kitap’ın Eski Antlaşma kısmının tümü anlamındadır (bkz. Luk.24:27,Luk.24:44).
28:26-27 Bu Eski Antlaşma ayetleri (Yşa.6:9-10; bkz. ilgili notlar), İsa tarafından da (bkz. Mat.13:13-15; Mar.4:12; Luk.1:9-10; Yu.12:39-40 ve ilgili notlar) benzer bir noktayı belirtmek için kullanılmıştır (krş. Rom.11:8).
28:28-29 Elçilerin İşleri kitabının ana fikri. Müjde tüm insanlara yöneliktir ve Pavlus kurtuluş bildirisini hem Yahudiler’e hem de öteki uluslara da iletmek için seçilmiş bir aracıdır (bkz. Elç.9:15 ve ilgili not; Rom.1:13; Rom.11:13).
28:30 tam iki yıl Pavlus kendisini suçlayanların Roma’da dava açmasını beklerken bir taraftan da Rab’be hizmet etti (Elç.28:31). Pavlus’un ev hapsinden serbest bırakıldığına dair çeşitli ipuçları vardır: (1) Elçilerin İşleri bu noktada aniden biter. (2) Pavlus, kiliseleri yakında ziyaret etmeyi umarak mektuplar yazdığına göre serbest bırakılacağını tahmin etmiş olmalıdır (bkz. Flp.2:24; Flm.22). (3) Kilise içi hizmetle ilgili mektuplardaki bazı ayrıntılar Elçilerin İşleri’nde verilen tarihsel kurguya uymaz. Bu ayrıntılar, Pavlus’un Elçilerin İşleri’nin bitimindeki olaylardan sonraAsya İli, Girit ve Yunanistan’a döndüğünü gösterir. (4) Pavlus’un İspanya’ya gittiğine dair rivayet (bkz. Rom.15 :23-24). Oraya gitmediyse bile bu rivayet, onun bu yolculuğa çıkabileceği bir zaman aralığı olduğunu düşündürür.
28:31 Elçilerin İşleri’nde Mesih’in kurtuluş müjdesinin, kitap boyunca söz edilen bütün engelleri aştığı görülür (ayrıca bkz. Giriş; Elç.1:8 ve ilgili not).

Videolar

Elçilerin İşleri Girişi

Genel Bakış: Eski çağlarda yazılmış olan birçok yapıtın yazarı gibi, bu kitabın yazarı da kendini doğrudan bize tanıtmıyor. Bununla birlikte, ikinci yüzyılda yaşamış ve bir kısmı İsa'nın elçilerini bizzat tanımış inanlı yazarların hepsi, bu kitabı Luka'nın yazdığında birleşiyorlar. Kitabın yakından incelenmesi halinde «sevgili hekim» Luka'nın (Kol.4:14) elinden çıktığına dair ipuçları görülebilir. Örneğin «biz» çoğul zamirinin kullanılmış olmasından yazarın, Pavlus'un yol arkadaşlarından biri olduğunu anlıyoruz (16:10-17; 20:5-21:18; 27:1-28:16). Yazarın titiz biri olduğu su götürmez bir gerçek. Elçilerin İşleri Yeruşalim, Sezariye, Antakya, Efes, Korint, Atina, Roma ve daha birçok yere ilişkin kesin ve doğru tasvirlerle doludur. Arkeolojik araştırma ve bulgular, gidilen, gezilen yerlerin çeşitliliğine ve büyük kültür farklarına rağmen Luka'nın, kullandığı terim ve kavramlarda ne denli tutarlı olduğunu ortaya koyuyor. Bununla birlikte Luka'nın kendisi, Elçilerin İşleri Kitabı'nın ilk inanlı topluluklarının bütün bir tarihçesi olmadığını ifade ediyor. Örneğin bölüm 8'de, topluluğun dağıtıldığını, inanlıların Müjde'yi yaya yaya dört bir yana gittiklerini yazar. Bunun sonucunda birçok yerde yerli topluluklar filizlenip gelişir. Ama Luka bu toplulukların tarihçesini yazmaya girişmez. Sonuç olarak, Elçilerin İşleri, kilisenin büyüyüp gelişmesinde önemli bir yer tutan, ders alabileceğimiz temel olaylar dizisini sunuyor bize.

İsa'nın göğe yükseldiği İ.S. 30 yılları ile Elçi Pavlus'un Roma'da tutuklandığı İ.S. 63 yılları arasındaki dönemi konu eden kitap, büyük olasılıkla bu tarihten az sonra yazıldı.

İncil'deki Yeri: Elçilerin İşleri, Luka'nın bir devamıdır. Her iki kitabın da Teofilos adında bir adama hitaben yazıldığı özellikle belirtiliyor. Luka, İsa'nın başlangıçtan göğe alındığı güne dek yapıp öğrettiklerini kaydeder (1:1-3). İncil'in ilk dört kısmından sonra yer alan ve Müjde'nin Yeruşalim'den Anadolu'ya, oradan da antik çağın merkezi Roma'ya yayılışını anlatan Elçilerin İşleri Kitabı, bu özelliğiyle bir köprü görevi görmekte ve İncil'deki mektuplara zemin hazırlamaktadır. Örneğin kitap, Pavlus'un, adını sanını anarak sonradan mektuplar yazdığı birçok kente yaptığı ziyaretleri anlatıyor. Elçilerin İşleri Kitabı'nın bir diğer önemli özelliği, inanlılar topluluğunun ders alabileceği ilkeleri de sergilemesidir.

Konusu: Elçilerin İşleri Kitabı, ilk Mesih inanlılarının Müjde'yi, «Yeruşalim'de, bütün Yahudiye ve Samiriye'de ve dünyanın dört bucağında» (1:8) nasıl yaymaya başladıklarını anlatır. Bütün bu olaylar Kutsal Ruh'un inanlılar topluluğuna verilmesiyle başlar (bölüm 2). Sonraki bölümler, Tanrı'nın kilisesini adım adım nasıl yönlendirdiğini gözler önüne serer. İsa'nın elçileri dolaşıp Müjde'yi yayarken Tanrı da yaptığı mucizelerle onların bildirisini doğruladı (3:1-10; 14:3). Kilise, Yahudi din önderlerinin başını çektiği karşı koymalara rağmen hızla büyüdü. Gerçekte Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğunun bütün ulusları kucaklayan bir kimliğe nasıl kavuştuğu, Elçilerin İşleri Kitabı'nda ön plana çıkan önemli konulardan biridir (10:1-11:18 ve 15. bölümün tamamı).

Ana Hatlar:

1:1-11 İsa'nın son buyrukları ve göğe alınması
1:12-8:3 Yeruşalim'deki inanlılar topluluğu
8:4-9:43 Tanrı sözünün Yahudiye ve Samiriye'de yayılması, Pavlus'un iman etmesi
10:1-11:30 Yahudi olmayan ilk inanlılar
12:1-25 Baskılara karşı zafer
13:1-28:31 Pavlus'un elçilik görevi:
13:1-14:28 İlk yolculuk
15:1-35 Yeruşalim'deki toplantı
15:36-18:22 İkinci yolculuk
18:23-21:16 Üçüncü yolculuk
21:17-28:31 Pavlus'un tutukluluk dönemi

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş