Eyüp 10

10
1“Yaşamımdan usandım,
Özgürce yakınacak,
İçimdeki acıyla konuşacağım.
2Tanrı'ya: Beni suçlama diyeceğim,
Ama söyle, niçin benimle çekişiyorsun.
3Hoşuna mı gidiyor gaddarlık etmek,
Kendi ellerinin emeğini reddedip
Kötülerin tasarılarını onaylamak?
4Sende insan gözü mü var?
İnsanın gördüğü gibi mi görüyorsun?
5Günlerin ölümlü birinin günleri gibi,
Yılların insanın yılları gibi mi ki,
6Suçumu arıyor,
Günahımı araştırıyorsun?
7Kötü olmadığımı,
Senin elinden beni kimsenin kurtaramayacağını biliyorsun.
8“Senin ellerin bana biçim verdi, beni yarattı,
Şimdi dönüp beni yok mu edeceksin?
9Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin,
Beni yine toprağa mı döndüreceksin?
10Beni süt gibi dökmedin mi,
Peynir gibi katılaştırmadın mı?
11Bana et ve deri giydirdin,
Beni kemiklerle, sinirlerle ördün.
12Bana yaşam verdin, sevgi gösterdin,
İlgin ruhumu korudu.
13“Ama bunları yüreğinde gizledin,
Biliyorum aklındakini:
14Günah işleseydim, beni gözlerdin,
Suçumu cezasız bırakmazdın.
15Suçluysam, vay başıma!
Suçsuzken bile başımı kaldıramıyorum,
Çünkü utanç doluyum, çaresizim.
16Başımı kaldırsam, aslan gibi beni avlar,
Şaşılası gücünü yine gösterirsin üstümde.
17Bana karşı yeni tanıklar çıkarır,
Öfkeni artırırsın.
Orduların dalga dalga üzerime geliyor.
18“Niçin doğmama izin verdin?
Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!
19Hiç var olmamış olurdum,
Rahimden mezara taşınırdım.
20Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı?
Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
21Dönüşü olmayan yere gitmeden önce,
Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
22Zifiri karanlık diyarına,
Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına,
Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

10:1 İçimdeki acıyla Acılar içinde kıvranan Eyüp, Tanrı’nın kendini suçladığı şeklinde yanlış bir düşünceye kapılmıştır (bkz. Bilgi Kutusu: Ceza ve Ödülle İlgili Öğreti, s.692).
10:3 Eyüp, Tanrı’nın kötülere karşı hiçbir şey yapmazken kendi gibi doğru bir adama öfkeli olduğunu düşünür. İnsanlar derin sıkıntılar çekenlerin sözlerinin teolojisini tartışmak yerine, onlara sevgi ve anlayış göstermelidir. Eyüp sonunda bu sözleri için tövbe edecek, Tanrı da onu bağışlayacaktır (Eyü.42:1-6).
10:8-14 Eyüp, Tanrı’nın, insan daha ana rahmindeyken böylesine bir ilgi ve dikkat harcayarak biçimlendirdiği bir şeyi yok etmesinin anlamsızlığını ifade etmektedir (bkz. Mez.139:13-16).
10:10 süt gibi... Peynir gibi Ceninin oluşmasıyla ilgili mecazi bir tasvirdir.
10:15 utanç doluyum Eyüp sosyal konumunu da kaybetmiştir.
10:17 Öfkeni artırırsın Eyüp büyük acıları yüzünden, Tanrı’nın kendisine öfkeli olduğuna inanır (bkz. Eyü.7:21; Eyü.9:28-31 ve Eyü.10:3’e ait notlar; Bilgi Kutusu: Ceza ve Ödülle İlgili Öğreti, s.692), ancak yanılmaktadır (bkz. Eyü.1:8; Eyü.2:3).
10:18-22 Eyüp, 3. bölümde yer alan düşüncelerini yineler.
10:18 Niçin...? Bkz. Eyü.7:3’e ait not.
10:21 Dönüşü olmayan yere Bkz. Eyü.7:9’a ait not. Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına Bkz. Eyü.38:17.

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş