Eyüp 17

« Eyüp 16 | Eyüp 18 »
17
1“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı,
Mezar gözlüyor beni.
2Çevremi alaycılar kuşatmış,
Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
3“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı,
Başka kim var bana güvence verecek?
4Çünkü onların aklını anlayışa kapadın,
Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.
5Para için dostlarını satan adamın
Çocuklarının gözünün feri söner.
6“Tanrı beni insanların diline düşürdü,
Yüzüme tükürmekteler.
7Kederden gözümün feri söndü,
Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
8Dürüst insanlar buna şaşıyor,
Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.
9Doğrular kendi yolunu tutuyor,
Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
10“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin!
Aranızda bir bilge bulamayacağım.
11Günlerim geçti, tasarılarım,
Dileklerim suya düştü.
12Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar,
Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.
13Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam,
Yatağımı karanlığa seriyorsam,
14Çukura ‘Babam’,
Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,
15Umudum nerede?
Kim benim için umut görebilir?
16Umut benimle ölüler diyarına mı inecek?
Toprağa birlikte mi gireceğiz?”
« Eyüp 16 | Eyüp 18 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

17:3 kefilim ol kendine karşı Eyüp Tanrı’dan, öğüt verenlerin sözlerinin aksine, haklı olduğuna ve bu sıkıntıları hak edecek günahlar işlemediğine dair bir güvence ister.
17:4 onların Üç dostunun.
17:5 Eyüp dostlarının yalan suçlamalarını yanıtlamak için bir atasözü aktarır.
17:8-9 Eyüp sürekli onu günahlı olduğunu itiraf etmeye zorlayan üç adamı, “dürüst insanlar” ve “suçsuzlar” olarak tanımlamaktadır.
17:9 Doğrular... Elleri temiz olanlar Eyüp bir anlık geleceği için bu umut dolu ifadeleri kullanır; ancak aklında hâlâ cevabını bulamadığı sorular olduğu için tekrar karamsarlığa kapılacaktır.
17:11-16 Eyüp, Sofar’ın sözlerine karşılık vermektedir (Eyü.17:12-16). Sofar, Eyüp’ün tövbe ettiği takdirde durumunun düzeleceğini söylemişti (Eyü.11:17).
17:16 ölüler diyarına Bkz. Eyü.38:17; Mat.16:18.

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş