Eyüp 19:13-19

13“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı,
Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
14Akrabalarım uğramaz oldu,
Yakın dostlarım beni unuttu.
15Evimdeki konuklarla hizmetçiler
Beni yabancı sayıyor,
Garip oldum gözlerinde.
16Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor,
Dil döksem bile.
17Soluğum karımı tiksindiriyor,
Kardeşlerim benden iğreniyor.
18Çocuklar bile beni küçümsüyor,
Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
19Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor,
Sevdiklerim yüz çeviriyor.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

19:13-19 Bkz. Yer.12:6. Eyüp’ün sıkıntılarıyla ilgili kapsamlı bir anlatımdır. Yaşamda kişinin kendi ailesi ve dostları tarafından reddedilmesinden daha acı verici çok az şey vardır. Eyüp’ün çocukları ölmüştü, karısı, kardeşleri, dostları ve köleleri ise ondan tiksiniyordu; Eyüp her şeyi tek başına göğüslemesi gerektiğini anlamıştı (krş. Mar.14:33-37,Mar.14:50). Tüm akrabaları ve onu tanıyan herkes, Eyüp ancak sıkıntılarından kurtulup tekrar eski haline kavuştuktan sonra ortaya çıkacaktır (Mar.42:11; bkz. Özd.17:17).

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş