Eyüp 32:1-4

32
Elihu
1Böylece bu üç kişi Eyüp'e yanıt vermekten vazgeçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi. 2Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüp'e çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrı'dan haklı görüyordu. 3Elihu Eyüp'ün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüp'ü[a] suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı. 4Elihu Eyüp'le konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

32:1-37:24 Elihu’nun aslında Eyüp’e yönelik olmakla birlikte öbür üç arkadaşı da hedef alan konuşması, Tanrı’nın konuşması da dâhil (38-41. bölümler), yapılan konuşmaların en uzunudur. Elihu’nun peş peşe gelen dört konuşması (Eyü.31:5-33:33; 34-35. ve 36-37. bölümler), düzyazı biçimindeki kısa bir önsözle (Eyü.32:1-4) başlar. Bu önsöz, kitabın ilk iki bölümüyle son bölümündekiler dışında, düzyazıyla yazılmış tek yerdir. Elihu yalnızca 32-37. bölümlerde geçer; daha önceden onunla ilgili bir söz edilmediği gibi, Eyü.42:7’de Tanrı’nın öbür üç arkadaşı azarlaması sırasında da adı geçmez.
32:2 Bûzlu Bûz, büyük olasılıkla Pers topraklarına yakın bir çöl bölgesiydi (bkz. Yer.25:23). Elihu Eyüp ve üç arkadaşının aksine Elihu’nun adı, İsrailliler arasında rastlanan bir addı (krş. 1Ta.27:18).
32:3 Eyüp’ü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı Bazı eski Yahudi din bilginlerine göre İbranicesi, “Eyüp’ten sağlam bir yanıt bulamamış ve böylece Tanrı’yı suçlu çıkarmışlardı” şeklinde çevrilmelidir. Bu çeviri, uygun yanıtlar veremeyen öğütçülerin, Eyüp’ün acı çekmesine izin veren Tanrı’nın adaletsiz görünmesine yol açtıklarını ima eder.

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş