Eyüp 5:17

17 “İşte, ne mutlu Tanrı'nın eğittiği insana!
Bu yüzden Her Şeye Gücü Yeten'in yola getirişini küçümseme.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

5:17-26 Bu kısımda, Elifaz genel olarak Tanrı’nın kişiyi terbiye ettikten sonra onu kutsadığını savunur (bkz. Özd.1:2,Özd.1:7; Özd.3:12; Özd.23:13,Özd.23:23; krş. İbr.12:4-11). Eyüp’ün öteki arkadaşları gibi Elifaz’ın teolojisi de tamamen yanlış değildi, eksikti (bkz. Bilgi Kutusu: Ceza ve Ödülle İlgili Öğreti, s.692). Güvenliği (İbr.5:24) ve çocuklarıyla (İbr.5:25) ilgili söylenen bu sözler, servetini ve çocuklarını kaybeden Eyüp’e zalimce ve anlamsız gelmiş olmalıdır.
5:17 Her Şeye Gücü Yeten’in İbranicesi:“Şaday’ı n”. Şaday, Tanrı’nın adlarından biridir. “Kadir Olan” diye de çevrilebilir. Eyüp Kitabı’nda bu adın sıkça kullanılması anlamlıdır (ayrıca bkz. Yar.17:1). Kitap boyunca RAB’bin karakteri, özellikle gücü, bilgeliği, yetkisi ve iyiliği sorgulanır.
5:17-18 Sadece burada ve Elihu’nun konuşmasında, Tanrı’nın insanları tövbeye yönlendirmek üzere onları terbiye ettiği konusuna değinilir.

Videolar

Eyüp Girişi

Eyüp Kitabı büyük felakete uğrayan doğru bir adamın çektiği acıları anlatır. Eyüp bütün çocuklarını, malını mülkünü yitirir, korkunç bir hastalığa yakalanır. Kitap, Eyüp ve üç arkadaşının bu felaketlere karşı gösterdikleri tepkiyi karşılıklı üç konuşmayla açıklamaktadır. İnsanlara yaklaşımı tartışılan Tanrı'nın bizzat kendisi sonunda Eyüp'e görünüyor.

Arkadaşları Eyüp'ün çektiği acıyı geleneksel dini kavramlarla açıklıyor. Tanrı'nın her zaman iyiliği ödüllendirip kötülüğü cezalandırdığını varsayıyor, Eyüp'ün günah işlediği için bu acıları çektiğini düşünüyorlar. Ama bu düşünce Eyüp'ün durumunu açıklamak için çok yetersiz kalıyor. Eyüp bu acımasız cezayı hak etmemiştir. Çünkü alışılmışın ötesinde iyi ve doğru bir insandır. Kendisi gibi birisinin başına bu denli kötülük gelmesine Tanrı'nın nasıl izin verdiğini anlayamıyor, Tanrı'ya cesurca meydan okuyor. İmanını yitirmiyor, ama Tanrı'nın önünde aklanıp yeniden iyi insan olarak onuruna kavuşmak istiyor.

Tanrı Eyüp'ün sorularına yanıt vermez, ama ilahi güç ve bilgeliğinin şiirselliğiyle imanına karşılık verir. O zaman Eyüp Tanrı'nın yücelik ve bilgeliğini kabul eder, öfkeli ve kaba sözlerden ötürü tövbe eder.

Kitap, sonuç olarak Eyüp'ün eski gönencine nasıl kavuştuğunu, hatta daha da zengin olduğunu anlatır. Tanrı Eyüp'ün çektiği acıların nedenini anlamayan arkadaşlarını azarlar. Yalnız Eyüp Tanrı'nın üstünlüğünü sezebilmiştir.

Ana Hatlar:

1:1-2:13 Öndeyiş
3:1-31:40 Eyüp ve üç arkadaşı
a. 3:1-26 Eyüp'ün yakınması
b. 4:1-14:22 İlk karşılıklı konuşma
c. 15:1-21:34 İkinci karşılıklı konuşma
ç. 22:1-27:23 Üçüncü karşılıklı konuşma
d. 28:1-28 Bilgeliğe övgü
e. 29:1-31:40 Eyüp'ün son söyledikleri
32:1-37:24 Elihu'nun konuşması
38:1-42:6 Tanrı'nın Eyüp'e yanıtı
42:7-17 Sonsöz
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş