Mezmurlar 102:18-22

18Bunlar gelecek kuşak için yazılsın,
Öyle ki, henüz doğmamış insanlar
RAB'be övgüler sunsun.
19RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı,
Göklerden yeryüzünü gözetledi,
20Tutsakların iniltisini duymak,
Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
21-22Böylece halklar ve krallıklar
RAB'be tapınmak için toplanınca,
O'nun adı Siyon'da,
Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.102 Büyük bir ulusal felaket yaşamış birinin duasıdır (bkz. Mez.102 başlığa ait not). Mezmur, dört kıtadan (Tanrı’ya yakarış, Mez.102:1-2; sıkıntının tanımı, Mez.102:3-11; Rab’bin kesinlikle işiteceğine duyulan güven, Mez.102:12-17; RAB’bin sonsuza kadar övülmesi için yaptıklarının kayda geçirilmesi için yapılan çağrı, Mez.102:18-22) ve özet niteliğindeki sonuç kısmından (Mez.102:23-28) meydana gelir.
102:18-22 Tanrı’nın, halkı için yaptıkları tüm dünya O’nu övsün diye kayda geçirilmelidir (bkz. Mez.117’e ait not; ayrıca bkz. Mez.28:5’e ait not; Va.15:3-4; Va.21:24,Va.21:26).
102:18 yazılsın Tanrı’nın halkı için yaptıklarının unutulmaması için kayda geçirilmesi çağrısı yalnızca burada görülür (bkz. Mez.22:30; Mez.44:1; Mez.78:1-4).
102:20 Tutsakların... Ölüm mahkûmlarını Savaş tutsakları veya Babil’de sürgünde olanlar (bkz. Mez.79:11 ve ilgili not).
102:21-22 Bkz. Mez.47:9 ve ilgili not; 96; 98; 100; krş. Yşa.2:2-4; Mik.4:1-3. tapınmak için toplanınca Bkz. Mez.9:1’e ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş