Mezmurlar 16:5

5Benim payıma,
Benim kâseme düşen sensin, ya RAB;
Yaşamım senin ellerinde.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.16 Davut’un, zamansız ölümden kendisini koruması için RAB’be ettiği duadır (bkz. Mez.3:7; Mez.22:19-21; Mez.44:23-26). Mez.23’ün temasıyla ilişkilidir (krş. Mez.16:2 ile Mez.23:1; Mez.16:5 ile Mez.23:5; Mez.16:7-8 ile Mez.23:4; Mez.16:11 ile Mez.23:6). Bu iki mezmurda da güvenin, Tanrı’ya dua edenlerin başlıca özelliği olduğu vurgulanır (bkz. Mez.34:8-14’e ait not; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: İman, s.1821).
16:5-6 Davut burada, ya RAB’bin İsrail halkına vaat ettiği topraktan ya da kâhinlerin (bkz. Say.18:20) ve Levililer’in mirası olarak RAB’bin kendisinden (Say.73:26; Say.119:57; Say.142:5; Yas.10:9; Ağı.3:24) söz etmektedir.
16:5 kâseme “Kâse” Kutsal Kitap’ta, bazen Tanrı’nın bereketlerini (bu ayette olduğu gibi; bkz. Mez.23:5) bazen de gazabını ifade eder (bkz. Yer.25:15; Va.14:10; Va.16:19).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş