Mezmurlar 74:1-2

74
74. Mezmur
Asaf'ın Maskili
1Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin?
Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
2Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu,
Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı
Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağı'nı.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.74 Halkın yardım ve korunma için Tanrı’ya yakarışı. Mezmurun yazılış tarihi, İsrail’in ulus olarak sürgüne gönderildiği ve tapınağın yerle bir edildiği zamana rastlar (bkz. Mez.79; Ağı.2. bölüm). Mezmur, konu olarak on birer ayetten oluşan iki kısma ayrılır. Mezmurun ortasında, bu iki kısmı tek dua olarak birleştiren, başlıca temanın vurgulandığı 12. ayet bulunur. İçinde bulunduğu durumdan yakınan halkın Tanrı’ya yönelttiği sorularla çerçevelenmiş 1-11. ayetlerde, düşmanların zorbalığı ve küstahlığı anlatılır; buna tezat olarak 12-23. ayetlerde Tanrı’nın güçlü işleri tanımlanmaktadır.
Mez.74 başlık Asaf’ın Bkz. Mez.73 başlığa ait not. Maskili Bkz. Mez.32 başlığa ait not.
74:1 neden...? Niçin...? Bkz. Mez.6:3’e ait not; ayrıca bkz. Giriş. otlağının koyunlarına Bkz. Mez.23:1 ve Mez.95:7’ye ait notlar. öfken Bkz. Mez.2:5’e ait not.
74:2 Tanrı’nın Mısırlılar karşısında kazandığı büyük zafer hatırlatılarak, Siyon’un Babilliler tarafından yerle bir edilmesi konu edilir. oymağı Bütün İsrail söz konusudur. Siyon Dağı’nı Bkz. Mez.9:11’e ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş