Mezmurlar 93:3-5

3Denizler gürlüyor, ya RAB,
Denizler gümbür gümbür gürlüyor,
Denizler dalgalarını çınlatıyor.
4Yücelerdeki RAB engin suların gürleyişinden,
Denizlerin azgın dalgalarından
Daha güçlüdür.
5Koşulların hep geçerlidir;
Tapınağına kutsallık yaraşır
Sonsuza dek, ya RAB.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.93 RAB’bin sonsuz, evrensel ve yenilmez egemenliğiyle ilgili bir ilahi olup Mez.47; 95-99 ile aynı temayı paylaşır. Bu ilahilerin tümü, Tanrı’nın yeryüzündeki egemenliğine yönelik imanı, tanrısız budalaların saldırılarına karşı Tanrı’ya sığınanların sevincini (Mez.92) ve umudu (Mez.94) görkemli bir şekilde ikrar eder. Muhtemelen, RAB’bin evrensel düzen, uluslar ve özel olarak İsrail üzerindeki egemenliğinin yılda bir kez kutlandığı dini bir bayram için bestelenmişlerdir (bkz. Mez.47’ye ait not). Tapınak görevlileri tarafından bestelenmiş ve yine onlar tarafından törenlerde söylenmiş olabilir. Muhtemelen sürgün öncesi döneme aittirler.
93:3 Denizler Bkz. Mez.33:7; Mez.104:7-9; Yar.1:6-10; Eyü.38:8-11. Bu sular, dolaylı olarak RAB’bin egemenliğine karşı duran her şeyi simgelemektedir (bkz. Mez.65:6-7; Mez.74:13-14 ve ilgili notlar).
93:5 Koşulların Kutsal, güçlü ve yaratılış üzerinde egemen olan Tanrı, halkına sarsılmaz ve güvenilir (bkz. Mez.19:7; ayrıca bkz. Çık.20-24.bölümler) antlaşma sağlayarak onlara güven verir. Tapınağına Hem yeryüzündeki hem de gökteki.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş