Notlar
5:2 kavuştuk İnsan ancak İsa Mesih aracılığıyla Tanrı’nın huzuruna çıkabilir (bkz.
İbr.10:19-22).
Tanrı’nın yüceliğine erişmekumuduyla Bkz.
Rom.3:23’e ait not. Rab İsa’ya iman eden herkes ölümsüz bedeniyle dirilip sonsuza dek Tanrı’yla birlikte yaşayacaktır (ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Diriliş, s. 1704).
övünüyoruz Krş. “düş kırıklığı”,
Rom.5:5. Mesih’te sahip olunan tam kurtuluş (Tanrı’yla barışmak ve Tanrı’nın lütfuna erişmek) sayesinde imanlı, gelecekte Tanrı’nın huzurunda olacağından ve bu dünyada çektiği acıların bir amacı olduğundan emin olabilir (krş.
2Ko.12:9-10;
Yak.1:2-5;
1Pe.1:6-9).
5:3-4 sıkıntılarla da övünüyoruz Çünkü imanlılar Tanrı’nın amaçlarından birinin bu sıkıntılar aracılığıyla çocuklarının imanını pekiştirmek olduğunu bilir (bkz.
Yak.1:2-3 ve ilgili notlar). Pavlus imanlılar için çileci değil, sevinç ve zafer dolu bir yaşam öngörmüştür.
5:5 Umut düş kırıklığına uğratmaz Umut, Grekçe’deki sözcük anlamıyla ele alındığında sadece iyimser bir beklenti değil, geleceğin Tanrı’nın elinde olduğuna dair güvencedir; dolayısıyla imanlılar için umut bu anlama gelir (bkz. Bilgi Kutusu: Umut, s. 1666). Tanrı bu güvencenin sağlamlığını Mesih’in çarmıhtaki ölümünde sergilenen ve Kutsal Ruh aracılığıyla açıklanan sevgisinde göstermiştir. Sevgi konusu
Rom.8:31-39’da tekrar ele alınır, böylelikle 5-8. bölümler konu açısından bütünlük oluşturur.
bize verilen Kutsal Ruh İsa Mesih’e iman eden herkeste Kutsal Ruh vardır (bkz.
Rom.8:9).
dökülmüştür Grekçesi’nde bu fiilin zaman kipi, başlamış bir eylemin etkisinin devam etmekte olduğunu belirtir. Kutsal Ruh, iman eden insanın yüreğini sevgiyle doldurur; bu sevgi insanı etkilemeye devam eder.
5:6 belirlenen zaman Tanrı’nın kurtarış tasarısının gerçekleştiği an (bkz.
Mar.1:15 ve ilgili not).
tanrısızlar Sadece Tanrı’ya inanmayanlar değil, kendisini Kutsal Kitap’ta açıklayan Tanrı’nın yolunda yürümeyen herkes.
5:9 O’nun kanıyla Mesih’in insanın günahları için kurban olarak ölmesinden söz ediliyor (bkz.
Rom.3:25-26 ve ilgili not).
Tanrı’nın gazabından kurtulacağımız Son yargıda günahlı insan Tanrı’nın gazabına uğrayacaktır (ayrıca bkz. Makale: Yargı, s. 260). Mesih imanlıları, Mesih’in günahtan aklayan eylemi sayesinde bu mahkûmiyete uğramaktan kurtulmuşlardır. “Kurtulacağımız” ifadesinde kullanılan gelecek zaman, bu kurtuluşun sonucunun yargı zamanında görüleceğine işaret eder.
5:6-10 İnsan Mesih’e iman etmeden önce çaresiz, tanrısız, günahkâr ve Tanrı’ya düşmandır. İnsanın bu durumuna rağmen Tanrı sevgisini ve lütfunu esirgememiş ve bunu Mesih aracılığıyla insanlara sunmuştur.
5:10 Tanrı’nın buyruklarına göre değil de kendi benliğine göre yaşamak isteyen herkes günahlıdır ve Tanrı’ya düşmandır. Tanrı ile insan arasında barışın sağlanması için önce düşmanlığın nedenini ortadan kaldırmak gerekir; bu nedenle ilk adımı atan Tanrı, kendi Oğlu’nu günahın bedeli olarak çarmıhtaki ölüme teslim etmiş ve barışı sağlamıştır (bkz.
Rom.5:11;
2Ko.5:18-21;
Kol.1:20’ye ait not;
Kol.1:21-22).
Oğlu’nun yaşamıyla İsa Mesih, Tanrı’ya düşman olan insanı, çarmıhtaki ölümü sayesinde Tanrı’yla barıştırmış, dirilişi sayesinde de iman edenlerin gelecekteki (yargı günündeki mahkûmiyetten) kurtuluşunu güvence altına almıştır (bkz.
İbr.7:25 ve ilgili not).
5:12 ölüm Bkz. Bilgi Kutusu: Ölüm, s. 1660.
5:12-14 Adem’in tek günahı dünyaya günah ve ölüm getirdi. Kutsal Yasa (buyruk ve ceza) Musa’ya kadar verilmemiş olmakla birlikte, insanlık Adem’in uğradığı cezayla, yani ölümle cezalandırıldı. “Hepsi günah işledi” (
Rom.5:12) ifadesi, her insanın ya anne babalarından miras aldıkları günahlı doğadan ötürü (
Rom.7:13-25;
Mez.51:1-4; Yer.17.9-10) ya da bütün insanlığa mal edilen Adem’in (tüm insanların atası olarak) günahından ötürü günah işlediği anlamına gelir.
5:15 birçokları Rom.5:12’deki “bütün insanlar” ile aynıdır (bkz.
Rom.5:18;
Yşa.53:11;
Mar.10:45).
birçokları yararına daha da Bu bölüm boyunca işlenen konudur. Tanrı’nın iyi sonuçlar doğuran lütfu, Adem’in kötü sonuçlar doğuran günahından çok daha güçlüdür.
5:16 Tanrı’nın bağışı Tanrı’nın lütfuyla sağladığı kurtuluş (bkz.
Rom.3:24;
Ef.2:8-9).
birçok suçtan Adem’den sonraki nesillerin günahları.
5:17 yaşamda egemenlik sürecekleri İmanlıların gelecekte İsa Mesih’le birlikte sürecekleri egemenlikten söz edilmektedir (bkz. 2Ti.
Rom.2:12 ve ilgili not;
Va.20:4,
Va.20:6;
Va.22:5). Bazı yorumculara göre, imanlının Mesih’e iman etmekle sahip olduğu konum söz konusudur.
5:18 bütün insanlara yaşam veren Herkesin kurtulacağı anlamında değil, kurtuluşun herkese sunulduğu anlamındadır (bkz.
1Yu.2:2 ve ilgili not). Bu yaşama kavuşmak için Tanrı’nın lütfettiği kurtuluş armağanını insanın kabul etmesi gerekir (bkz.
Rom.5:17).
5:19 doğru kılınacaktır İnsanın karakterindeki bir değişiklikten değil, Tanrı huzurundaki durumundan söz edilir (bkz.
Rom.1:17;
2Ko.5:21 ve ilgili not).
5:20 Kutsal Yasa suç çoğalsın diye araya girdi Tanrı Kutsal Yasa’yı insana, kurtuluşa muhtaç olduğunun bilincine varması için vermiştir (
Gal.3:19-24). Kutsal Yasa verilmeden önce suç sayılmayan eylemler, Yasa verildikten sonra suç sayılmaya başlamış ve günah bu anlamda çoğalmıştır.
5:12-21 Pavlus,Adem ile Mesih arasında bir karşılaştırma yapmaktadır. Bu karşılaştırmayla aynı zamanda mektubun buraya kadarki bildirisi özetlenmiş olur. Adem dünyaya günah ve ölüm, Mesih ise aklanma ve yaşam getirmiştir. Adem eski insanın ve günahının ölüme mahkûm edilişini (
Rom.1:18-3:20), Mesih ise yeni insanı ve onun aklanmasını (
Rom.3:21-4:25) temsil eder.