Yuhanna 17:6-26

6“Dünyadan bana verdiğin insanlara senin adını açıkladım. Onlar senindiler, bana verdin ve senin sözüne uydular. 7Bana verdiğin her şeyin senden olduğunu şimdi biliyorlar. 8Çünkü bana ilettiğin sözleri onlara ilettim, onlar da kabul ettiler. Senden çıkıp geldiğimi gerçekten anladılar, beni senin gönderdiğine iman ettiler. 9Onlar için istekte bulunuyorum. Dünya için değil, bana verdiğin kimseler için istekte bulunuyorum. Çünkü onlar senindir. 10Benim olan her şey senindir, seninkiler de benimdir. Ben onlarda yüceltildim. 11Ben artık dünyada değilim, ama onlar dünyadalar. Ben sana geliyorum. Kutsal Baba, onları bana verdiğin kendi adınla koru ki, bizim gibi bir olsunlar. 12 Kendileriyle birlikte olduğum sürece, bana verdiğin kendi adınla onları esirgeyip korudum. Kutsal Yazı yerine gelsin diye, mahva giden adamdan[a] başka içlerinden hiçbiri mahvolmadı.
13“İşte şimdi sana geliyorum. Sevincimin onlarda tamamlanması için bunları ben dünyadayken söylüyorum. 14Ben onlara senin sözünü ilettim, dünya ise onlardan nefret etti. Çünkü ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değiller. 15Onları dünyadan uzaklaştırmanı değil, kötü olandan korumanı istiyorum. 16Ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değiller. 17Onları gerçekle kutsal kıl. Senin sözün gerçektir. 18Sen beni dünyaya gönderdiğin gibi, ben de onları dünyaya gönderdim. 19Onlar da gerçekle kutsal kılınsınlar diye kendimi onların uğruna adıyorum[b].
20-21“Yalnız onlar için değil, onların sözüyle bana iman edenler için de istekte bulunuyorum, hepsi bir olsunlar. Baba, senin bende olduğun ve benim sende olduğum gibi, onlar da bizde olsunlar. Dünya da beni senin gönderdiğine iman etsin. 22Bana verdiğin yüceliği onlara verdim. Öyle ki, bizim bir olduğumuz gibi bir olsunlar. 23Ben onlarda, sen bende olmak üzere tam bir birlik içinde bulunsunlar ki, dünya beni senin gönderdiğini, beni sevdiğin gibi onları da sevdiğini anlasın. 24Baba, bana verdiklerinin de bulunduğum yerde benimle birlikte olmalarını ve benim yüceliğimi, bana verdiğin yüceliği görmelerini istiyorum. Çünkü dünyanın kuruluşundan önce sen beni sevdin. 25Adil Baba, dünya seni tanımıyor, ama ben seni tanıyorum. Bunlar da beni senin gönderdiğini biliyorlar. 26Bana beslediğin sevgi onlarda olsun, ben de onlarda olayım diye senin adını onlara bildirdim ve bildirmeye devam edeceğim.”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

17:6 senin adını açıkladım Bkz. Yu.2:23 ve Yu.14:13; ayrıca bkz. Mez.5:11’e ait not; krş. Yu.1:18.
17:7 her şeyin senden olduğunu Baba Tanrı’nın ve Oğul Tanrı’nın birliğini vurguluyor (bkz. Yu.10:30; krş. Yak.1:17).
17:9 İsa tüm imanlılardan söz ediyor (Yu.17:2 0-21,23).
17:11 bana verdiğin kendi adınla ‘Bana verdiğin yetkiyle’ anlamındadır. İsa yeryüzündeyken elçilerin birliğini Tanrı’nın verdiği yetkiyle korudu. Tanrı’nın yanına döndükten sonra da bu birliğin dünyasal ayartmalara karşı aynı yetkiyle korunmasını diliyor.
17:12 onları esirgeyip korudum Krş. 1Pe.1:5 ve ilgili not. mahva giden adamdan Grekçe’den birebir çevirisi: “mahv oğlundan”. Yahuda İskariot’tan söz ediyor.
17:13 Sevincimin Bkz. Yu.15:11’e ait not.
17:14 dünya Bkz. Yu.17:5 ve Yu.1:9’ a ait notlar. dünyadan değiller Tanrı’nın çocukları olduklarından dolayı dünyanın düşünce yapısına sahip değildirler (Yu.3:8; Yu.1:12; krş. Rom.12:2).
17:15 Onları dünyadan uzaklaştırmanı değil İmanlının görevi, inzivaya çekilip dünyadan uzaklaşmak değil, dünyada Mesih’i yansıtan bir yaşam sürmektir (bkz. Yu.17:18). kötü olandan Dünyada etkin olan Şeytan’dan (bkz. Mat.6:13; 1Yu.5:19).
17:17 İsa elçilerin kendilerini kurtuluş müjdesini duyurmaya adamalarını istiyor (bkz. Yu.17:18-19 ve ilgili not).
17:7-18 İsa’nın 10. bölümde söz ettiği çobanlığın birkaç önemli özelliği vardır: Koyunlar tümüyle çobanın yardımına ve rehberliğine bağlıdır. Bu nedenle çobanlar koyunların hayatta kalabilmesi için onların ihtiyaçlarını karşılar. Koyunları otlağa götürmek ve onları sağ salim ağıla getirmek onların sorumluluğudur. Yaralanma, hastalık, doğal afetler ve yırtıcı hayvanların saldırısı durumunda onları korumakla görevlidirler. Genellikle yalnızlıklarını yenmek için hayvanlara seslenir, onlarla konuşur, hatta şarkı mırıldanırlar, bu sayede her sürü çobanının sesini tanır. Özet olarak çobanlık ihtiyaçlara duyarlı olmayı, tüm dikkati ve ilgiyi sürüye vermeyi, sürüye karşı şefkatli ve sevgi dolu olmayı gerektirir. İsa bütün bu sözlerle, topluluk önderlerinde bulunması gereken niteliklerden söz etmektedir.
17:18 beni... gönderdiğin gibi... gönderdim Tanrı’ya güvenen imanlılar, kurtuluş müjdesini duyurarak ve yaşam tarzlarıyla İsa’nın karakterini yansıtarak İsa’nın dünyadaki hizmetini sürdürür.
17:19 Onlar da gerçekle kutsal kılınsınlar diye İsa Mesih kendisini nasıl gerçekle ilgili hizmete adadıysa, imanlılar için de aynı adanmışlığı diliyor. adıyorum Grekçe’den “kutsal kılıyorum” diye de çevrilebilir. kendimi... adıyorum Septuaginta’da bu fiil kâ-hinlerin (Çık.28:41) ve kurbanların (Çık.28:38; Say.18:9) kutsal kılınması anlamında kullanılmıştır. Burada ise, İsa’nın çarmıhta ölerek Tanrı’nın isteğini yerine getirmesi anlamına gelmektedir.
17:20-21 hepsi bir olsunlar Bkz. Yu.17:11’e ait not. Dünya da... iman etsin İmanlıların birliği dünyayı Mesih’in görevi konusunda ikna edebilir. İsa’nın duası, imanlılar arasındaki yersiz ve acı bölünmelere yönelik bir azarlamadır; ayrıca imanlılar topluluğunun kurtuluş müjdesini dünyaya duyurmakla yükümlü olduğunu daima hatırlatır.
17:22 Bkz. Yu.17:1’e ait not. Söz konusu ‘yücelik’, ya İsa’nın Baba’dan aldığı kendi müjdeleme hizmeti ya da kendisiyle Baba Tanrı arasındaki yakın ilişki anlamına geliyor olabilir. İmanlılar hem ilişkilerinde hem de hizmetlerinde birlik içinde olmalıdırlar. Bu birlik sağlam bir temele dayalıdır (bkz. örn. Ef.4:1-6); ancak imanlılar bunu korumalı ve bu konuda ilerlemelidirler (Ef.4:7-16).
17:23 Ben onlarda, sen bende Baba’nın Oğul’da var olması, Oğul’un imanlılarda var olmasını mümkün kılar. tam bir birlik Bkz. Yu.17:20-21’ e ait not. Birlik yalnızca İsa’nın görevi ile değil, aynı zamanda Tanrı’nın insanlar ve Mesih için olan sevgisi ile ilişkilendirilir.
17:24 istiyorum Krş. Mar.14:36. benimle birlikte olmalarını İmanlının en büyük bereketi (bkz. Yu.14:3; 1Se.4:17 ve ilgili not).
17:25 biliyorlar ‘Görevimde senin etkin olduğunu anlıyorlar’anlamında.
13:1-17:26 İsa’nın Son Yemek’te yaptığı konuşmanın en uzun anlatımı buradadır. Rab’bin Sofrası’na ilişkin herhangi bir bilgi verilmemiştir. Konuşmanın özelliği, İsa’nın sevgi konusunu vurgulamasıdır.
17:1-26 İmanlılar arasında böyle bir birliğin olması Tanrı’ya yücelik getirir.

Videolar

Yuhanna Girişi

Kitabın Özelliği: Yuhanna, Matta'dan, Markos'tan ve Luka'dan farklı konuları vurgular. İsa'nın doğumunu anlatarak başlayacağına, İsa'nın başlangıçtan beri Tanrı'yla birlikte bulunmuş, beden alıp aramızda yaşamış olan Tanrı Sözü olduğunu açıklamakla başlar (1:1-18). Kitapta daha az sayıda mucizeden söz edilir ve bunlar İsa'nın bildirisini doğrulayan belirtiler diye anılır. («Belirti» olarak çevrilen Grekçe sözcük dile uygunluk açısından yer yer «doğaüstü belirti» ya da «mucize» olarak çevrilmiştir). Yuhanna'da birkaç yerde örnekten söz edilmekle birlikte (10:6; 16:25), benzetme sözcüğü hiç geçmez. Bunların yerine İsa'nın konuşmalarına yer verilir. Yuhanna, Celile'de geçen olayların ancak bir bölümünü anarken Yeruşalim'de geçen olaylara daha çok yer verir. İsa'nın, tutuklanmasından önceki son gece anlattıkları (13-16 bölümleri) ve 17. bölümdeki duası bunların en önemlileridir. İsa'nın ölüp dirildikten sonra izleyicilerine birkaç kez görünmesine bu kitapta daha çok yer verilir (20 ve 21).

Amaç ve İçerik: Yuhanna'nın farklı yaklaşımı hiç de şaşırtıcı değildir. Bizzat kendisi şöyle diyor: «İsa, öğrencilerinin önünde, bu kitapta yazılı olmayan başka birçok doğaüstü belirti gerçekleştirdi. Ne var ki yazılanlar, İsa'nın, Tanrı'nın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve iman ederek O'nun adıyla yaşama kavuşasınız diye yazılmıştır» (20:30-31). Görülüyor ki, iman konusu güçlü bir biçimde vurgulanıyor1. Dinleyicilerin İsa'ya gösterdikleri ilgi, iman edip etmemeleriyle ölçülüyor2. Sonsuz yaşam konusu ayrıca vurgulanıyor3. İsa diyor ki, «Ben, insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim» (10:10) ve «Sonsuz yaşam, tek gerçek Tanrı olan seni ve gönderdiğin İsa Mesih'i tanımalarıdır» (17:3).

Kitapta üzerinde durulan başka bir konu, Yahudi önderlerin dinmeyen karşı koymalarıdır4. Nitekim İsa'nın çarmıha gerilmesini isteyenler de bu önderler oldu.

Bununla birlikte kitabın ana amacı, İsa'nın kim olduğunu açıklamaktır. İsa'ya «Söz»5, «Mesih»6, «Tanrı Oğlu»7, «İnsanoğlu»8 ve daha birçok unvan9 verilir. İsa-Baba Tanrı ilişkisi konusundaki öğreti bu açıklamalarla içiçedir10. İsa bu kitapta 109 kez Tanrı'yı «Baba» diye anar. 23 kez de Tanrı'dan, «beni gönderen» diye söz eder. İsa'nın Baba'ya dönmesinden sonra inanlılara gönderilen Kutsal Ruh'la11 ilgili öğretiyi de anmalıyız. Bundan başka İsa Tanrı'yla inanlılar arasındaki harikulade ilişkilerden söz eder12. Bu konuda şöyle diyor: «Beni seven sözüme uyar, Babam da onu sever. Biz de ona gelir, onunla birlikte yaşarız» (14:23).

Ana Hatlar:

1:1-18 Giriş
1:19-51 Vaftizci Yahya ve İsa'nın ilk öğrencileri
2:1-11:57 İsa'nın konuşmaları ve yaptığı mucizeler
12:1-19:42 İsa'nın ölümünden önceki son haftası
20:1-21:25 İsa'nın dirilişinden sonra izleyicilerine görünmesi

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş