« Ovadya 1 | Yunus 2 »
1
Yunus Rab'den Kaçıyor
1-2 RAB bir gün Amittay oğlu Yunus'a, “Kalk, Ninova'ya, o büyük kente git ve halkı uyar” diye seslendi, “Çünkü kötülükleri önüme kadar yükseldi.”
3Ne var ki, Yunus RAB'bin huzurundan Tarşiş'e kaçmaya kalkıştı. Yafa'ya inip Tarşiş'e giden bir gemi buldu. Ücretini ödeyip gemiye bindi, RAB'den uzaklaşmak için Tarşiş'e doğru yola çıktı.
4Yolda RAB şiddetli bir rüzgar gönderdi denize. Öyle bir fırtına koptu ki, gemi neredeyse parçalanacaktı. 5Gemiciler korkuya kapıldı, her biri kendi ilahına yalvarmaya başladı. Gemiyi hafifletmek için yükleri denize attılar. Yunus ise teknenin ambarına inmiş, yatıp derin bir uykuya dalmıştı.
6Gemi kaptanı Yunus'un yanına gidip, “Hey! Nasıl uyursun sen?” dedi, “Kalk, tanrına yalvar, belki halimizi görür de yok olmayız.”
7Sonra denizciler birbirlerine, “Gelin, kura çekelim” dediler, “Bakalım, bu bela kimin yüzünden başımıza geldi.” Kura çektiler, kura Yunus'a düştü.
8Bunun üzerine Yunus'a, “Söyle bize!” dediler, “Bu bela kimin yüzünden başımıza geldi? Ne iş yapıyorsun sen, nereden geliyorsun, nerelisin, hangi halka mensupsun?”
9Yunus, “İbrani'yim” diye karşılık verdi, “Denizi ve karayı yaratan Göklerin Tanrısı RAB'be taparım[a].”
10Denizciler bu yanıt karşısında dehşete düştüler. “Neden yaptın bunu?” diye sordular. Yunus'un RAB'den uzaklaşmak için kaçtığını biliyorlardı. Daha önce onlara anlatmıştı.
11Deniz gittikçe kuduruyordu. Yunus'a, “Denizin dinmesi için sana ne yapalım?” diye sordular.
12Yunus, “Beni kaldırıp denize atın” diye yanıtladı, “O zaman sular durulur. Çünkü biliyorum, bu şiddetli fırtınaya benim yüzümden yakalandınız.”
13Denizciler karaya dönmek için küreklere asıldılar, ama başaramadılar. Çünkü deniz gittikçe kuduruyordu. 14RAB'be seslenerek, “Ya RAB, yalvarıyoruz” dediler, “Bu adamın canı yüzünden yok olmayalım. Suçsuz bir adamın ölümünden bizi sorumlu tutma. Çünkü sen kendi istediğini yaptın, ya RAB.” 15Sonra Yunus'u kaldırıp denize attılar, kuduran deniz sakinleşti. 16Bu olaydan ötürü denizciler RAB'den öyle korktular ki, O'na kurbanlar sundular, adaklar adadılar.
17 Bu arada RAB Yunus'u yutacak büyük bir balık sağladı. Yunus üç gün üç gece bu balığın karnında kaldı.
« Ovadya 1 | Yunus 2 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1-2 Bkz. 3:1; Hoş.1:1; Hez.32:25 ve ilgili notlar. büyük kente Bkz. 3:2-3 ve ilgili notlar ; 4:11. Yar.10:11’de, halk arasında “büyük kent” olarak da adlandırılan Ninova Kenti’nin Kûş oğlu Nemrut tarafından kurulduğu belirtilir; İÖ 700 dolaylarında Sanherib tarafından Asur’un başkenti olarak ilan edilen Ninova, İÖ 612’deki düşüşüne kadar öyle kaldı (bkz. Giriş; Nahum: Giriş). Yunus’un memleketi olan Gat-Hefer (bkz. 2Kr.14:25) Ninova’dan yaklaşık 800 km uzaklıktaydı. kötülükleri önüme kadar yükseldi Ninova halkının RAB tarafından cezalandırılmayı hak edecek hale gelmiş olduğunu ifade eder (bkz. Makale: Yargı, s.260). Daha sonraları Peygamber Nahum, Ninova’nın RAB’be karşı kötülük tasarlamak, savaşta kentleri yağmalamak, zulüm, fahişelik, büyücülük ile ticari sömürü gibi günahları işlediğini söyler (bkz. Nah.1:11; 2:12-13; 3:1,4,16,19). RAB yargısını Yunus’a bildirir, böylece ona yargıdan kurtulmaları için Ninovalılar’ı uyarma görevini vermiş olur.
1:3 kaçmaya kalkıştı Yunus, RAB’bin kendisini atadığı uyarma görevi yerine getirmek istememiştir (bkz. 4:1-2; krş. Mez.139:7-12 ve ilgili not). Tarşiş’e Ninova’ya zıt yönde olan ve coğrafi olarak o dönemde İsrail’den en uzak nokta olarak bilinen bu yerin, İspanya’nın güneyinde Cebelitarık yakınlarında bir Fenike maden kolonisi olan Tartessus Kenti olduğu tahmin edilir. Yafa’ya Bkz. Elç.9:36’ya ait not.
1:4 RAB şiddetli bir rüzgar gönderdi Bu kitap boyunca RAB’bin Yunus’u, yerine getirmesi gereken göreve mutlak yetkisiyle yönlendirdiği görülür (bkz. 1:17; 2:10; 4:6-8).
1:5-6 Farklı uluslardan olan bu denizcilerin her biri kendi yerel ilahlarına tapıyordu. Putperestliğin dünyada hâkim olduğu o çağda doğa olaylarının her birinin bir ilah tarafından gerçekleştirildiğine inanılırdı, ama hangi ilahın bunu gerçekleştirdiğini tahmin etmek zordu; bu yüzden tehlikeler karşısında ne kadar çok ilaha başvurulursa o kadar iyiydi (bkz. 1:16’ya ait not).
1:7 kura çekelim Kura çekmek, eski Ortadoğu’da sık rastlanan bir uygulamaydı. O çağda nasıl kura çekildiği kesin olarak bilinmemekle birlikte, çoğu zaman kişileri temsil eden çubukların veya işaretli taşların bir torbaya konulup çekilmesi suretiyle gerçekleştirildiği tahmin edilmektedir (bkz. Çık.28:30 ve ilgili not ; Özd.16:33; Elç.1:26). kura Yunus’a düştü Bu şekilde RAB suçlu olanı ortaya çıkarmıştır (bkz. Yşu.7:14-26; 7:14’e ait not; 1Sa. 14:37-44; 14:37’ye ait not).
1:9 İbrani’yim Bkz. Yar.14:13’e ait not. Denizi ve karayı yaratan Göklerin Tanrısı Denizciler, Yunus’un tanımladığı ilahın (denizin, karanın ve göklerin tanrısı olduğunu belirttiği için), en yüce ilah olduğunu düşünmüş olmalıdır ; o çağdaki inanışların çoğ unda en yüce ilah denizlerin efendisi olarak görülürdü (bkz. Yşu.3:10-11’ e ait not). RAB’be taparım İbranice’den birebir çevirisi: “RAB’den korkarım”.
1:11 ne yapalım? Putperest denizciler, ilahların kaprisli yapıya sahip olduklarına ve bu yüzden niyetlerinin kestirilemeyeceğine inanıyorlardı. Bundan dolayı, Yunus’a onun taptığı ilahın gazabının yatışması için ne yapılması gerektiğini sordular.
1:12 Beni kaldırıp denize atın Korku içindeki bu putperest denizcileri kurtarmak uğruna ölmeye hazır olan Yunus’un, Ninova’nın yok oluşunu izleyebilmek üzere güvenli bir yere çıkması tezat oluşturmaktadır (bkz. 4:5).
1:13 küreklere asıldılar Başlarına daha büyük dert açabileceğinden korktukları için Yunus’u denize atmaya isteksiz olan denizcilerin Yunus’u ve kendilerini kurtarmak için sarf ettiği çabalar, Yunus’un Ninova’yı uyarma isteksizliğiyle keskin bir tezat oluşturur.
1:14 RAB’be seslenerek Denizciler artık çaresizlik içinde Yunus’un Tanrısı’na yalvarmaktadır (bkz. 1:5 ve ilgili not).
1:16 RAB’den öyle korktular ki Denizcilerin RAB’be yakarmaları, putperestlikten döndüklerinin kanıtı sayılamaz (Naaman’ın tersine; bkz. 2Kr.5:15 ve ilgili not). O çağda putperest halklar, birçok ilahın var olduğuna inanır ve hepsinin gücünü kabullenirdi. Bu yüzden denizciler, denizdeki fırtınayı oluşturanın ve dindirebilecek olanın RAB (Yahve) olduğunu ve O’na tapınılması gerektiğini kolayca kabul etmiş olmalıdır.
1:17 RAB... sağladı Bkz. 4:6-8. büyük bir balık Yaygın olarak bilinen aksine, ifadenin hem İbranicesi hem de Mat.12:40’ta geçen Grekçesi ‘balina’ anlamına gelmez; bu da bu balığın balina olduğuna dair kesin bir kanıt bulunmadığını gösterir. üç gün üç gece Günler İbranice’de farklı yöntemle sayıldığına göre, söz konusu zaman dilimi muhtemelen üç tam gün için kullanılmamıştır (bkz. Mat.12:40 ve 1Ko.11:3-4’e ait notlar). Yunus’un başına gelen bu olay, İsa Mesih’in gömülmesi ve dirilişinin bir habercisi olarak görülür (Mat.12:40; bkz. Mat.16:4; Luk.11:29-30; 11:30’a ait not).

Videolar

Yunus Girişi

Yunus Kitabı Kutsal Kitap'taki öbür peygamberlik kitaplarından farklılık göstermektedir. Tanrı'nın buyruğuna uymamaya çalışan bir peygamberin başından geçen olayları anlatan bir öyküdür. Tanrı Yunus'a İsrail'in acımasız düşmanı, Asur'un başkenti Ninova'ya gitmesini buyurdu. Ama Yunus oraya gidip Tanrı'nın söylediklerini bildirmek istemedi. Çünkü Tanrı'nın onları yok etmeyeceğini biliyordu. Başına gelenlerden sonra isteksiz olarak Tanrı'ya itaat etti. Sonunda halka bildirdiği kötü son gerçekleşmeyince suratını astı. Kitap Tanrı'nın yarattıkları üzerindeki sınırsız gücünü göstermektedir. Ama Tanrı her şeyden önce cezalandıran, yok eden bir Tanrı olmaktan çok, halkının düşmanlarını bile bağışlayıp kurtaran, seven ve acıyan Tanrı olarak tanımlanmaktadır.

Ana Hatlar:

1:1-17 Yunus'un çağrılması ve itaatsizliği
2:1-10 Yunus'un duası ve kurtulması
3:1-10 Yunus'un Ninova'ya karşı bildirisi
4:1-11 Tanrı'nın Ninova'ya acıması
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş