Yeşaya 10:28-32

28Ayat Kenti'ne saldırdılar,
Migron'dan geçip ağırlıklarını Mikmas'ta bıraktılar.
29Geçidi aşarak Geva'da konakladılar.
Rama Kenti korkudan titredi,
Saul'un kenti Giva'da yaşayan halk kaçıştı.
30Ey Gallim halkı, sesini yükselt!
Ey Layşa halkı, dinle!
Zavallı Anatot halkı!
31Madmena halkı kaçıyor,
Hagevim'de yaşayanlar sığınacak yer arıyor.
32Düşman bugün Nov'da duracak;
Siyon Kenti'nin kurulduğu dağa,
Yeruşalim Tepesi'ne yumruk sallayacak.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

7:1-12:6 Yeşaya’nın peygamberlik sözlerinin ikinci kısmı (krş. Yşa.1:1-6:13’e ait not). Halk kendilerini kurtaracağını düşündükleri insanlara ve uluslara değil, Tanrı’ya güvenmeye çağrılır. Bu çağrıyı reddettikleri için Tanrı onları güvendikleri uluslar aracılığıyla yargılayıp cezalandıracaktır.
10:28-32 Yeşaya, Asur ordusunun Yeruşalim’e yaklaşık 1 5 km kuzeyden yaklaşmakta olduğu anı, bir görüm görüyormuş gibi anlatmaktadır.
10:29 Rama Kenti Peygamber Samuel’in doğduğu kent (1Sa.7:17; bkz. 1Sa.1:1’e ait not). Saul’un kenti Giva’da Giva İsrail’in ilk kralının başkentiydi (bkz. 1Sa.10:26).
10:30 Gallim Kral Saul’un ait olduğu oymak olan Benyamin’in topraklarına dâhil kent. ZavallıAnatot Peygamber Yeremya’nın doğduğu kent (bkz. Yer.1:1 ve ilgili not).
10:32 Nov’da Muhtemelen Yeruşalim yakınındaki Skopus Dağı.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş