Yeşaya 19:25

25Her Şeye Egemen RAB, “Halkım Mısır, ellerimin işi Asur ve mirasım İsrail kutsansın” diyerek dünyayı kutsayacak.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

13:1-23:18 Öbür uluslara yönelik peygamberlikler (ayrıca bkz. Yer.46-51. bölümler; Hez.25-32. bölümler;Amo.1-2. bölümler; Sef.2:4-15 ve ilgili notlar). Tanrı’nın kendi halkını yargılaması, putperest ulusları cezasız bırakacağı anlamına gelmez (bkz. Yer.25:29). Tanrı’nın öbür uluslara vereceği cezalar halkına sağlayacağı kurtuluşun bir parçasıdır (bkz. örn. Yer.10:12). Bu yüzden İsrailliler’in, Tanrı’nın yargılamak üzere olduğu bu uluslara güvenmemesi ve onlardan korkmaması gerekiyordu.
19:1-20:6 Bkz. Yer.46. bölüm; Hez.29-32 ve ilgili notlar.
19:16-25 Yeşaya Peygamber, dünya güçlerinin gururlanıp RAB’bi kabul etmediği ve RAB’bin halkını ezdiği günlerin ötesini görmektedir. Tanrı öteki ulusların O’na güvenmesi için harekete geçecektir. “O gün”, Mesih’in ikinci kez geleceği gündür (krş. Yşa.11:10-11). “O gün”e ilişkin olaylar hakkında dört bildiri şöyledir: (1) Tanrısal yargı aracılığıyla Yahuda, Mısır’a hâkim olacak (Yşa.19:16-17). (2) Mısır’da “beş kent” RAB’be “bağlılık andı içecek” (Yşa.19:18). (3) Tanrı’nın Mısır’da sağladığı kurtuluş nedeniyle, Mısır’da Mısırlılar’ın RAB’be tapınacağı bir sunak dikilecek (Yşa.19:19-22). (4) Mısır,Asur ve İsrail, RAB’bin tek halkı olarak birleşecek (Yşa.19:23-25).
19:24-25 Halkım Mısır Tanrı’nın,İsrail’in ezeli düşmanı olan Mısır’a yakınlık ifade eden böyle bir sözle hitap etmesi, Mesih’in egemenliğindeki mucizevî değişimlerin göstergesidir (krş. Yşa.9:6,Yşa.9:7; Yşa.11:1-10).
19:25 ellerimin işi... kutsansın RAB, çoğunlukla İsrailliler için kullandığı (halkıyla arasındaki antlaşmaya dayanan) bu ifadeyi, burada Asur ve Mısır için kullanacağını belirtmektedir (Yşa.10:24; Yşa.60:21) ; böylece RAB’bin Yar.12:3’teki vaadi yerine gelmiş olacaktır (bkz. ilgili not).

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş