Yeşaya 41:25-29

25“Kuzeyden birini harekete geçirdim, geliyor,
Gün doğusundan beni adımla çağıran biri.
Çömlekçinin balçığı çiğnediği gibi,
Önderleri çamur gibi çiğneyecek ayağıyla.
26Hanginiz bunu başlangıçtan bildirdi ki, bilelim,
Kim önceden bildirdi ki, ‘Haklısın’ diyelim?
Konuştuğunuzu bildiren de
Duyuran da
Duyan da olmadı hiç.
27Siyon'a ilk, ‘İşte, geldiler’ diyen benim.
Yeruşalim'e müjdeci gönderdim.
28Bakıyorum, aralarında öğüt verebilecek kimse yok ki,
Onlara danışayım, onlar da yanıtlasınlar.
29Hepsi bomboş, yaptıkları da bir hiç.
Halkın putları yalnızca yeldir, sıfırdır.”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

40:1-66:24 1-35. bölümlerdeAsur’un Yahuda ile Yeruşalim için tehdit oluşturduğu dönemdeki peygamberlikler bulunur; 36-39. bölümlerdeAsur’un uğradığı yıkımdan söz edilir ve Babil’in yükselişine karşı İsrailliler uyarılır ; 40-66. bölümlerde ise Yahudalılar’ın Babil’deki sürgün günlerinin sona ermek üzere olduğu bildirilir (bkz. Giriş).
41:25 Kuzeyden birini harekete geçirdim Bkz. Yşa.41:2 ve ilgili not. Koreş doğudan geldi (Yşa.41:2), ancak krallığının ilk dönemlerinde Babil’in kuzeyindeki birkaç krallığı ele geçirmişti. Yeruşalim’in en zayıf noktası kuzeyi olduğu için saldırıların oradan gelmesi beklenirdi (bkz. Yşa.14:31; Yer.1:14; Yer.6:1,Yer.6:22; Yer.10:22). bana yakaran biri İbranice’den birebir çevirisi: “beni adımla çağıran”. Kral Koreş, fermanında RAB’bin adını kullanmıştı (Ezr.1:2), ancak O’nu tanımıyordu (bkz. Yşa.45:4-5). balçığı... çamur... çiğneyecek Yşa.10:6’da Asur için söylenmişti (krş. Nah.3:14).
41:26 başlangıçtan Bu olaylar henüz olmadan önce (krş. Yşa.41:4). bildiren... duyuran... duyan Muhtemelen putlar ve onlara tapanlar.
41:27 İş te, geldiler Babil sürgününden kurtuluşla ilgilidir. müjdeci Yeşaya (bkz. Yşa.40:9; Yşa.52:7 ve ilgili notlar).
41:28 öğüt verebilecek kimse yok Bkz. Yşa.46:7.
41:29 bir hiçtir Bkz. Yşa.41:24.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş