Yeşaya 50:4-11

4Yorgunlara sözle destek olmayı bileyim diye
Egemen RAB bana eğitilmişlerin dilini verdi.
Eğitilenler gibi dinleyeyim diye kulağımı uyandırır her sabah.
5Egemen RAB kulağımı açtı,
Karşı koymadım, geri çekilmedim.
6 Bana vuranlara sırtımı açtım,
Yanaklarımı uzattım sakalımı yolanlara.
Aşağılamalardan, tükürükten yüzümü gizlemedim.
7Egemen RAB bana yardım ettiği için
Utanç duymam.
Kararımdan dönmem[a],
Utandırılmayacağımı bilirim.
8 Beni haklı çıkaran yakınımda.
Benden davacı olan kim, yüzleşelim,
Kimdir hasmım, karşıma çıksın.
9Bana yardım eden Egemen RAB'dir,
Kim suçlu çıkaracak beni?
Onların hepsi giysi gibi eskiyecek,
Tümünü güve yiyip bitirecek.
10Aranızda RAB'den korkan,
Kulunun sözünü dinleyen kim var?
Karanlıkta yürüyen, ışığı olmayan,
RAB'bin adına güvensin, Tanrısı'na dayansın.
11Ama ateş yakan,
Alevli oklar kuşanan sizler, hepiniz,
Ateşinizin aydınlığında,
Tutuşturduğunuz alevli okların arasında yürüyün.
Benden alacağınız şudur:
Azap içinde yatacaksınız.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

40:1-66:24 1-35. bölümlerdeAsur’un Yahuda ile Yeruşalim için tehdit oluşturduğu dönemdeki peygamberlikler bulunur; 36-39. bölümlerdeAsur’un uğradığı yıkımdan söz edilir ve Babil’in yükselişine karşı İsrailliler uyarılır ; 40-66. bölümlerde ise Yahudalılar’ın Babil’deki sürgün günlerinin sona ermek üzere olduğu bildirilir (bkz. Giriş).
50:4-11 Bkz. Yşa.42:1-4’e ait not.
50:4 Yorgunlara sözle destek Bkz. Yşa.42:3 ; krş. Yşa.49:2; Yer.31:25. kulağımı uyandırır İsrail’in aksine (bkz. Yşa.50:2) Kul, Tanrı’ya karşı lık veriyordu.
50:5 kulağımı açtı İtaat belirtisi (bkz. Mez.40:6 ve ilgili not). Karşı koymadım İsrail’in aksine (bkz. Yşa.1:2 ve ilgili not; Yşa.1:20).
50:6 Bana vuranlara sırtımı Suçlu olduğu için (bkz. Özd.10:13; Özd.19:29; Özd.26:3; Mat.27:26; Yu.19:1). sakalımı yolanlara Saygısızlık etmek ve küçümsemek anlamında (bkz. 2Sa.10:4-5; Neh.13:25). Aşağılamalardan, tükürükten Nefret (Eyü.30:10), hakaret veya utanç (Yas.25:9; Eyü.17:6; Mat.27:30) göstergesi olarak. Kul’un karşı karşıya kalacağı bu muamele, Mat.52:13-53:12’de Mesih’in çekeceği acıları öngörmektedir.
50:7 bana yardım ettiği Bkz. Yşa.50:9; Yşa.49:8. Utanç duymam... Utandırılmayacağımı bilirim Bkz. Yşa.29:22 ve ilgili not. Kul sonunda onurlandırılacaktır (bkz. Yşa.49:7; Yşa.52:13; Yşa.53:10-12). Kararımdan dönmem İbranice’den birebir çevirisi: “Yüzümü çakmaktaşı ettim”. Kul büyük bir kararlılıkla hizmetini sürdürür (krş. Luk.9:51 ; Hez.3:8-9).
50:8 Beni haklı çıkaran Bkz. 1Ti.3:16. davacı olan Mesih günahsız olduğu için, kendisine iman edenleri suçlayanları dinlemeyecektir (bkz. Rom.8:31-34 ve ilgili notlar). hasmım Krş. Yşa.54:17.
50:9 Kim suçlu çıkaracak beni? Krş. Rom.8:34. giysi gibi eskiyecek... güve Bkz. Yşa.51:8.
50:10 RAB’den korkan Bkz. Yar.20:11; Özd.1:7 ve ilgili notlar; krş. Yşa.25:3; Yşa.59:19. Karanlıkta Muhtemelen sıkıntı veya belalar anlamında (krş. Yşa.8:22). güvensin... dayansın RAB, kendisine güven duyulmasını ister (bkz. Yşa.12:2; Yşa.30:15; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: İman, s.1821).
50:11 ateş yakan,Alevli oklar İnsanın sıkıntılar içindeyken Tanrı’ya güvenmeyi reddetmesi kendine daha çok zarar verecektir. Azap Krş. Yşa.66:24.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş