Elçilerin İşleri 4

4
Petrus'la Yuhanna Yüksek Kurul'un Önünde
1Kâhinler, tapınak koruyucularının komutanı ve Sadukiler, halka seslenmekte olan Petrus'la Yuhanna'nın üzerine yürüdüler. 2Çünkü onların halka öğretmelerine ve İsa'yı örnek göstererek ölülerin dirileceğini söylemelerine çok kızmışlardı. 3Onları yakaladılar, akşam olduğu için ertesi güne dek hapiste tuttular. 4Ne var ki, konuşmayı dinlemiş olanların birçoğu iman etti. Böylece imanlı erkeklerin sayısı aşağı yukarı beş bine ulaştı.
5Ertesi gün Yahudiler'in yöneticileri, ileri gelenleri ve din bilginleri Yeruşalim'de toplandılar. 6Başkâhin Hanan'ın yanısıra, Kayafa, Yuhanna, İskender ve başkâhin soyundan gelen herkes oradaydı. 7Petrus'la Yuhanna'yı huzurlarına getirtip onlara, “Siz bunu hangi güçle ya da kimin adına dayanarak yaptınız?” diye sordular.
8O zaman Kutsal Ruh'la dolan Petrus onlara şöyle dedi: “Halkın yöneticileri ve ileri gelenler! 9-10Eğer bugün bir hastaya yapılan iyilik nedeniyle bizden hesap soruluyor ve bu adamın nasıl iyileştiği soruşturuluyorsa, hepiniz ve bütün İsrail halkı şunu bilin: Bu adam, sizin çarmıha gerdiğiniz, ama Tanrı'nın ölümden dirilttiği Nasıralı İsa Mesih'in adı sayesinde önünüzde sapasağlam duruyor. 11 İsa,
‘Siz yapıcılar tarafından hiçe sayılan,
Ama köşenin baş taşı durumuna gelen taş’ tır.
12Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiçbir ad yoktur.”
13Kurul üyeleri, Petrus'la Yuhanna'nın yürekliliğini görüp de bunların eğitim görmemiş, sıradan kişiler olduklarını anlayınca şaştılar ve onların İsa'yla birlikte bulunduklarını farkettiler. 14İyileştirilen adam, Petrus ve Yuhanna'yla birlikte gözleri önünde duruyordu; bunun için hiçbir karşılık veremediler.
15Kurul üyeleri onlara dışarı çıkmalarını buyurduktan sonra durumu kendi aralarında tartışmaya başladılar. 16“Bu adamları ne yapacağız?” dediler. “Yeruşalim'de yaşayan herkes, bunların eliyle olağanüstü bir belirti gerçekleştirildiğini biliyor. Biz bunu inkâr edemeyiz. 17Ama bu haberin halk arasında daha çok yayılmasını önlemek için onları tehdit edelim ki, bundan böyle İsa'nın adından kimseye söz etmesinler.”
18Böylece onları çağırdılar, İsa'nın adını hiç anmamalarını, o adı kullanarak hiçbir şey öğretmemelerini buyurdular. 19Ama Petrus'la Yuhanna şöyle karşılık verdiler: “Tanrı'nın önünde, Tanrı'nın sözünü değil de sizin sözünüzü dinlemek doğru mudur, kendiniz karar verin. 20Biz gördüklerimizi ve işittiklerimizi anlatmadan edemeyiz.”
21Kurul üyeleri onları bir daha tehdit ettikten sonra serbest bıraktılar; onları cezalandırmak için hiçbir gerekçe bulamamışlardı. Çünkü bütün halk, olup bitenler için Tanrı'yı yüceltiyordu. 22Nitekim bu mucize sonucu iyileşen adamın yaşı kırkı geçmişti.
İmanlılar Cesaret için Dua Ediyor
23Serbest bırakılan Petrus'la Yuhanna, arkadaşlarının yanına dönerek başkâhinlerle ileri gelenlerin kendilerine söylediği her şeyi bildirdiler. 24 Arkadaşları bunu duyunca hep birlikte Tanrı'ya şöyle seslendiler: “Ey Efendimiz! Yeri göğü, denizi ve onların içindekilerin tümünü yaratan sensin. 25 Kutsal Ruh aracılığıyla kulun atamız Davut'un ağzından şöyle dedin:
‘Uluslar neden hiddetlendi,
Halklar neden boş düzenler kurdu?
26Dünyanın kralları saf bağladı,
Hükümdarlar birleşti
Rab'be ve Mesihi'ne karşı.’
27-28 “Gerçekten de Hirodes ile Pontius Pilatus, bu kentte İsrail halkı ve öteki uluslarla birlikte senin meshettiğin kutsal Kulun İsa'ya karşı bir araya geldiler. Senin kendi gücün[a] ve isteğinle önceden kararlaştırdığın her şeyi gerçekleştirdiler. 29Ve şimdi ya Rab, onların savurduğu tehditlere bak! Senin sözünü tam bir yüreklilikle duyurmak için biz kullarına güç ver. 30Kutsal Kulun İsa'nın adıyla hastaları iyileştirmek için, belirtiler ve harikalar yapmak için elini uzat.”
31Duaları bitince toplandıkları yer sarsıldı. Hepsi Kutsal Ruh'la doldular ve Tanrı'nın sözünü cesaretle duyurmaya devam ettiler.
İmanlılar Her Şeylerini Paylaşıyorlar
32 İnananlar topluluğunun yüreği ve düşüncesi birdi. Hiç kimse sahip olduğu herhangi bir şey için “Bu benimdir” demiyor, her şeylerini ortak kabul ediyorlardı. 33Elçiler, Rab İsa'nın ölümden dirildiğine çok etkili bir biçimde tanıklık ediyorlardı. Tanrı'nın büyük lütfu hepsinin üzerindeydi. 34-35Aralarında yoksul olan yoktu. Çünkü toprak ya da ev sahibi olanlar bunları satar, sattıklarının bedelini getirip elçilerin buyruğuna verirlerdi[b]; bu da herkese ihtiyacına göre dağıtılırdı.
36-37Örneğin, Kıbrıs doğumlu bir Levili olan ve elçilerin Barnaba, yani Cesaret Verici diye adlandırdıkları Yusuf, sahip olduğu bir tarlayı sattı, parasını getirip elçilerin buyruğuna verdi.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

4:1 tapınak koruyucularının komutanı Kâhin soyunun önde gelen ailelerden birinin üyesi; yetki sıralamasında başkâhinden sonra gelen kişi (bkz. Elç.5:24,Elç.5:26; Luk.22:4,Luk.22:52). Sadukiler Bkz. Elç.5:17-18; Elç.23:6-8; Mat.22:23-33 ; Mar.12:18-19 ve Yu.11:47’ye ait notlar ; Makale:AntlaşmalarArası Dönem, s. 1361 ; Tablo: Yahudi Mezhepleri, s. 1418. Ölülerin dirilişine ve Mesih’in varlığına inanmayan bir Yahudi mezhebi olan Sadukiler’e göre “Mesih çağı” ifadesi, sadece yaşanılması beklenen barış ve gönenç dolu bir dönemin mecazı olarak anlaşılmalıydı.
4:2 İsa’yı İsa’nın dirilişini.
4:3 akşam Tapınağın kapıları saat 16.00’da kapatıldığı için akş am sunularının bu saatten önce sunulmuş olması gerekiyordu. Bu yüzden de idam isteğiyle görülen davalar gündüz başlayıp gün batımından önce sonuca bağlanırdı.
4:5 yöneticileri, ileri gelenleri ve din bilginleri Krş. Luk.22:26; ayrıca bkz. Mar.14:55; Luk.5:17 ve Yu.11:47’ye ait notlar.
4:6 Hanan Bkz. Luk.3:2’ye ait not; krş. Yu.18:13,Yu.18:24. Yuhanna İS 36’ da başkâhin atanan Hanan oğlu Yonatan olabilir. Bazı yorumcular, bu kişinin Yeruşalim’in düşmesinin ardından Büyük Havra’nın yöneticiliğini yapan Zakkay oğlu Yohanan olduğunu ileri sürer.
4:8 Kutsal Ruh’la dolan Bkz. Elç.2:4’ e ait not.
4:9-10 Nasıralı İsa Mesih Bkz. Mat.2:23 ve ilgili not.
4:11 hiçe sayılan... taş Bkz. Mez.118:22 ; 1Pe.2:7-8 ve ilgili notlar ; krş. Yşa.28:16; Mat.21:42; Rom.1:33. İlk imanlılar, vaazlarında EskiAntlaşma’daki peygamberlik sözlerini İsa’nın gerçekleştirdiğini sürekli vurgularlardı.
4:12 başka hiçbir ad yoktur Bkz. Elç.10:43; Yu.14:6; 1Ti.2:5-6 ; ayrıca bkz. Mat.1:21’e ait not.
4:13 yürekliliğini Bu sözcüğün Grekçesi kararlı, ödün vermeden ve açık sözlülükle konuşmak anlamlarını içerir (bkz. “cesaretle”, Elç.4:31). eğitim görmemiş, sıradan kişiler Petrus ile Yuhanna ne Yahudi din bilginlerinin geçtiği eğitimden geçmişti ne de kabul gören dini çevrelerde resmi mevkilere sahipti. İsa’yla birlikte bulunduklarını fark ettiler İsa’nın yetkiyle yaptığı konuşmaları anımsatıyorlardı (krş. Elç.3:14-20; Mar.1:22 ve ilgili not).
4:15 Kurul Bkz. Elç.4:5 ve Elç.5:21’e ait notlar.
4:19 Bkz. Rom.13:3’e ve İbr.6:1-2’ye ait not.
4:20 anlatmadan edemeyiz Bkz. Elç.5:29; krş. Yer.20:9.
4:23 arkadaşlarının yanına dönerek Muhtemelen daha önce elçilerin toplandığı (Elç.1:13) ve sonraları imanlıların üst katındaki odada bir araya gelmeye devam ettiği (Elç.12:12) evden söz ediliyor.
4:27-28 Hirodes Celile bölgesi ile Şeria Irmağı’nın doğu yakasını (bkz. Mat.4:25’e ait not) kapsayan bölgenin kralı HirodesAntipas (Luk.23:7-15). Pontius Pilatus Bkz. Luk.3:1 ve ilgili not. gücün Grekçe’den birebir çevirisi: “elin”. önceden kararlaştırdığın Bu ifade, Tanrı’nın kurtarış tasarısını gerçekleştirmek üzere insanların kötü niyetle yaptıklarını bile iyilik için kullandığı anlamına gelir (bkz. Mez.76:10; Özd.16:4).
4:30 Kutsal Kulun Bkz. Elç.3:13’e ait not.
4:34-35 toprak ya da ev sahibi olanlar bunları satar Bkz. Elç.2:44’e ait not.
4:36-37 Kıbrıs Yahudiler, Makabeler döneminden (İÖ ikinci yüzyılın ortalarından) itibaren burada yaşamaya başlamışlardı. Levili Kutsal Yasa’ya göre Levililer’in İsrail’de toprak sahibi olma hakları yoktu, ama bu kural öbür ülkelerde (Kıbrıs gibi) uygulanmamış olabilir. Başka bir ihtimal, söz konusu toprağın Barnaba’nın eşine ait olmasıdır. Ayrıca yasağın artık uygulanmıyor olması da mümkündür. Barnaba Sonraları Pavlus’un yakın yol arkadaşı olan Barnaba, burada cömertlik örneği sergilemiştir (bkz. Elç.13:1-4; ayrıca bkz. Elç.9:27; Elç.11:22,Elç.11:25-26; Elç.15:37-39).

Videolar

Elçilerin İşleri Girişi

Genel Bakış: Eski çağlarda yazılmış olan birçok yapıtın yazarı gibi, bu kitabın yazarı da kendini doğrudan bize tanıtmıyor. Bununla birlikte, ikinci yüzyılda yaşamış ve bir kısmı İsa'nın elçilerini bizzat tanımış inanlı yazarların hepsi, bu kitabı Luka'nın yazdığında birleşiyorlar. Kitabın yakından incelenmesi halinde «sevgili hekim» Luka'nın (Kol.4:14) elinden çıktığına dair ipuçları görülebilir. Örneğin «biz» çoğul zamirinin kullanılmış olmasından yazarın, Pavlus'un yol arkadaşlarından biri olduğunu anlıyoruz (16:10-17; 20:5-21:18; 27:1-28:16). Yazarın titiz biri olduğu su götürmez bir gerçek. Elçilerin İşleri Yeruşalim, Sezariye, Antakya, Efes, Korint, Atina, Roma ve daha birçok yere ilişkin kesin ve doğru tasvirlerle doludur. Arkeolojik araştırma ve bulgular, gidilen, gezilen yerlerin çeşitliliğine ve büyük kültür farklarına rağmen Luka'nın, kullandığı terim ve kavramlarda ne denli tutarlı olduğunu ortaya koyuyor. Bununla birlikte Luka'nın kendisi, Elçilerin İşleri Kitabı'nın ilk inanlı topluluklarının bütün bir tarihçesi olmadığını ifade ediyor. Örneğin bölüm 8'de, topluluğun dağıtıldığını, inanlıların Müjde'yi yaya yaya dört bir yana gittiklerini yazar. Bunun sonucunda birçok yerde yerli topluluklar filizlenip gelişir. Ama Luka bu toplulukların tarihçesini yazmaya girişmez. Sonuç olarak, Elçilerin İşleri, kilisenin büyüyüp gelişmesinde önemli bir yer tutan, ders alabileceğimiz temel olaylar dizisini sunuyor bize.

İsa'nın göğe yükseldiği İ.S. 30 yılları ile Elçi Pavlus'un Roma'da tutuklandığı İ.S. 63 yılları arasındaki dönemi konu eden kitap, büyük olasılıkla bu tarihten az sonra yazıldı.

İncil'deki Yeri: Elçilerin İşleri, Luka'nın bir devamıdır. Her iki kitabın da Teofilos adında bir adama hitaben yazıldığı özellikle belirtiliyor. Luka, İsa'nın başlangıçtan göğe alındığı güne dek yapıp öğrettiklerini kaydeder (1:1-3). İncil'in ilk dört kısmından sonra yer alan ve Müjde'nin Yeruşalim'den Anadolu'ya, oradan da antik çağın merkezi Roma'ya yayılışını anlatan Elçilerin İşleri Kitabı, bu özelliğiyle bir köprü görevi görmekte ve İncil'deki mektuplara zemin hazırlamaktadır. Örneğin kitap, Pavlus'un, adını sanını anarak sonradan mektuplar yazdığı birçok kente yaptığı ziyaretleri anlatıyor. Elçilerin İşleri Kitabı'nın bir diğer önemli özelliği, inanlılar topluluğunun ders alabileceği ilkeleri de sergilemesidir.

Konusu: Elçilerin İşleri Kitabı, ilk Mesih inanlılarının Müjde'yi, «Yeruşalim'de, bütün Yahudiye ve Samiriye'de ve dünyanın dört bucağında» (1:8) nasıl yaymaya başladıklarını anlatır. Bütün bu olaylar Kutsal Ruh'un inanlılar topluluğuna verilmesiyle başlar (bölüm 2). Sonraki bölümler, Tanrı'nın kilisesini adım adım nasıl yönlendirdiğini gözler önüne serer. İsa'nın elçileri dolaşıp Müjde'yi yayarken Tanrı da yaptığı mucizelerle onların bildirisini doğruladı (3:1-10; 14:3). Kilise, Yahudi din önderlerinin başını çektiği karşı koymalara rağmen hızla büyüdü. Gerçekte Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğunun bütün ulusları kucaklayan bir kimliğe nasıl kavuştuğu, Elçilerin İşleri Kitabı'nda ön plana çıkan önemli konulardan biridir (10:1-11:18 ve 15. bölümün tamamı).

Ana Hatlar:

1:1-11 İsa'nın son buyrukları ve göğe alınması
1:12-8:3 Yeruşalim'deki inanlılar topluluğu
8:4-9:43 Tanrı sözünün Yahudiye ve Samiriye'de yayılması, Pavlus'un iman etmesi
10:1-11:30 Yahudi olmayan ilk inanlılar
12:1-25 Baskılara karşı zafer
13:1-28:31 Pavlus'un elçilik görevi:
13:1-14:28 İlk yolculuk
15:1-35 Yeruşalim'deki toplantı
15:36-18:22 İkinci yolculuk
18:23-21:16 Üçüncü yolculuk
21:17-28:31 Pavlus'un tutukluluk dönemi

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş