Mezmurlar 22

22
22. Mezmur
Müzik şefi için - “Tan Geyiği” makamında -
Davut'un mezmuru
1 Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?
Niçin bana yardım etmekten,
Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
2Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun,
Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
3Oysa sen kutsalsın,
İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
4Sana güvendiler atalarımız,
Sana dayandılar, onları kurtardın.
5Sana yakarıp kurtuldular,
Sana güvendiler, aldanmadılar.
6Ama ben insan değil, toprak kurduyum,
İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
7 Beni gören herkes alay ediyor,
Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
8 “Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu,
Madem onu seviyor, yardım etsin!”
9Oysa beni ana rahminden çıkaran,
Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
10Doğuşumdan beri sana teslim edildim,
Ana rahminden beri Tanrım sensin.
11Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda,
Yardım edecek kimse yok.
12Boğalar kuşatıyor beni,
Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
13Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi
Ağızlarını açıyorlar bana.
14Su gibi dökülüyorum,
Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;
Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,
Dilim damağıma yapışıyor;
Beni ölüm toprağına yatırdın.
16Köpekler kuşatıyor beni,
Kötüler sürüsü çevremi sarıyor,
Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
17Bütün kemiklerimi sayar oldum,
Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor,
Elbisem için kura çekiyorlar.
19Ama sen, ya RAB, uzak durma;
Ey gücüm benim, yardımıma koş!
20Canımı kılıçtan,
Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
21Kurtar beni aslanın ağzından,
Yaban öküzlerinin boynuzundan.
Yanıt ver bana!
22 Adını kardeşlerime duyurayım,
Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
23Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun!
Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin!
Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
24Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı,
Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi;
Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
25Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta,
Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
26Yoksullar yiyip doyacak,
RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak.
Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
27Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek,
Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
28Çünkü egemenlik RAB'bindir,
Ulusları O yönetir.
29Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak
Ve O'nun önünde yere kapanacak,
Toprağa gidenler,
Ölümlerine engel olamayanlar,
Eğilecekler O'nun önünde.
30Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek,
Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
31O'nun kurtarışını,
“Rab yaptı bunları” diyerek,
Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.22 Sebepsiz yere düşmanlarının hedefi olan Davut’un, Tanrı onu düşmanlarından kurtarmasını beklerken acılar içinde ettiği bu dua, birçok yönden Mez.69’daki duaya benzemektedir; ancak Mez.69:22-28’de görülen öç isteği burada yoktur (bkz. Mez.5:10’a ait not). İsa Mesih çarmıhtayken bu mezmurdaki sözleri tekrarlamıştır (bkz. Mat.27:46 ve ilgili not). Matta’da ve Yuhanna’da, Mesih’in acılarından söz edilirken de sıklıkla (Mez.69 gibi) bu mezmurla bağlantı kurulur (bkz. Mat.27:35,Mat.27:39,Mat.27:43; Yu.19:23-24,Yu.19:28; ayrıca bkz. İbr.2:12 ve ilgili not).
Mez.22 başlık Bkz. Mez.4 ve Mez.9 başlığa ait notlar.
22:1 neden...? Niçin...? Bkz. Mez.6:3’e ait not; ayrıca bkz. Giriş; Mat.27:46; Mar.15:34.
22:2 sesleniyorum, yanıt vermiyorsun Bkz. Mez.118:5’e ait not.
22:3-5 Davut RAB’bin İsrail için yaptıklarını anar (bkz. Mez.22:9-10’a ait not; Mez.15:4’e ait not).
22:3 kutsalsın Bkz. Lev.11:44 ve ilgili not. taht kuran Bkz. Mez.9:11’a ait not.
22:6 insan değil, toprak kurduyum Bkz. Eyü.25:6; Yşa.41:14.
22:7 Sırıtıp baş sallayarak Bkz. Mat.27:39; Mar.15:29; ayrıca bkz. Mez.5:9’a ait not.
22:8 Mat.27:43’de kısmen alıntılanır; bkz. Mez.3:2’ye ait not.
22:9-10 Davut RAB’bin kendisi için yaptıklarını anar (bkz. Mez.22:3-5’e ait not; Mez.15:4’e ait not).
22:12-18 Davut, 12-13,16-18. ayetlerde düşmanlarının saldırılarını tasvir etmek için üç simgeden yararlanır. 14-15. ayetlerde ise, şiddetli saldırılar karşısındaki çaresizliğini tanımlamaktadır.
22:12-13,16 Boğalar... aslanlar... Köpekler Düşmanların vahş etini tasvir eden mecazlar (bkz. Mez.7:2’ye ait not).
22:12 Başan Verimli otlakları ve dolayısıyla orada yetişen hayvanların büyüklüğü ve gücüyle tanınan ova (bkz. Yas.32:14, Hez.39:18 ve ilgili not; Amo.4:1).
22:14 kemiklerim... Yüreğim Bkz. Mez.102:4’e ait not. Yüreğim Bkz. Mez.5:9’a ait not.
22:15 Bkz. Yu.19:28 ve ilgili not. ölüm toprağına Bkz. Mez.22:29; ayrıca bkz. Eyü.7:21 ve ilgili not.
22:16 Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar Ayrıca bkz. Yşa.53:5; Zek.Yşa.12:10; Yu.19:34,Yu.19:37.
22:18 Bkz. Mez.22’ye ait not; ayrıca bkz. Yu.19:23-24.
22:21 Kurtar beni... Yaban öküzlerinin Evcil sığırların vahşi ataları; bizonlar (bkz. Eyü.39:9-12 ve ilgili notlar).
22:22 Bkz. İbr.2:12 ve ilgili not. Adını Bkz. Mez.5:11’e ait not.
22:23 RAB’den korkanlar Bkz. Mez.22:25; ayrıca bkz. Mez.15:4’e ait not.
22:25 toplulukta Bkz. Mez.1:5’e ait not.
22:26 yiyip doyacak Krş. Mez.22:14-15,Mez.22:17.
22:27-28 Tanrı’nın İsrail halkının dualarını işiterek onları kurtardığı haberi, öbür ulusların taptığı putlardan vazgeçip gerçek Tanrı’ya tapınmalarını, Tanrı’nın hâkimiyetinin evrensel boyutta olduğunu kavramalarını sağlayacaktı (bkz. Mez.47; Yar.12:2-3).
22:29 Toprağa Bkz. Mez.22:15; ayrıca bkz. Eyü.7:21 ve ilgili not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş