Yeşaya 53

53
1 Verdiğimiz habere kim inandı?
RAB'bin gücü kime açıklandı?
2O RAB'bin önünde bir fidan gibi,
Kurak yerdeki kök gibi büyüdü.
Bakılacak biçimden, güzellikten yoksundu.
Gönlümüzü çeken bir görünüşü de yoktu.
3İnsanlarca hor görüldü,
Yapayalnız bırakıldı.
Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı.
İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü,
Ona değer vermedik.
4 Aslında hastalıklarımızı o üstlendi,
Acılarımızı o yüklendi.
Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını,
Vurulup ezildiğini sandık.
5 Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi,
Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti.
Esenliğimiz için gerekli olan ceza
Ona verildi.
Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.
6 Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık,
Her birimiz kendi yoluna döndü.
Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.
7 O baskı görüp eziyet çektiyse de
Ağzını açmadı.
Kesime götürülen kuzu gibi,
Kırkıcıların önünde sessizce duran koyun gibi
Açmadı ağzını.
8Acımasızca yargılanıp ölüme götürüldü.
Halkımın isyanı ve hak ettiği ceza yüzünden
Yaşayanlar diyarından atıldı.
Onun kuşağından bunu düşünen oldu mu?
9 Şiddete başvurmadığı,
Ağzından hileli söz çıkmadığı halde,
Ona kötülerin yanında bir mezar verildi,
Ama öldüğünde zenginin yanındaydı.
10Ne var ki, RAB onun ezilmesini uygun gördü,
Acı çekmesini istedi.
Canını suç sunusu olarak sunarsa
Soyundan gelenleri görecek ve günleri uzayacak.
RAB'bin istemi onun aracılığıyla gerçekleşecek.
11Canını feda ettiği için
Gördükleriyle[a] hoşnut olacak.
Doğru kulum, kendisini kabul eden[b] birçoklarını aklayacak.
Çünkü onların suçlarını o üstlendi.
12 Bundan dolayı ona ünlüler arasında bir pay vereceğim,
Ganimeti güçlülerle paylaşacak.
Çünkü canını feda etti, başkaldıranlarla bir sayıldı.
Pek çoklarının günahını o üzerine aldı,
Başkaldıranlar için de yalvardı.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

40:1-66:24 1-35. bölümlerdeAsur’un Yahuda ile Yeruşalim için tehdit oluşturduğu dönemdeki peygamberlikler bulunur; 36-39. bölümlerdeAsur’un uğradığı yıkımdan söz edilir ve Babil’in yükselişine karşı İsrailliler uyarılır ; 40-66. bölümlerde ise Yahudalılar’ın Babil’deki sürgün günlerinin sona ermek üzere olduğu bildirilir (bkz. Giriş).
52:13-53:12 Bkz. Yşa.42:1-4’e ait not. Bu kul ezgisi, 40-66. bölümlerde olduğu kadar 49-57. bölümlerde de merkezi önem taşı r (bkz. Yşa.39:8’e ait not). Ezgi her biri üç ayetten oluşan beş kıta içermektedir. Bu kısım Yeni Antlaşma’da öbür Eski Antlaşma ayetlerine kıyasla daha çok alıntılanır.
53:1 Yu.12:38’de tamamen ve Rom.10:16’da kısmen alıntılanır. Verdiğimiz habere Kul aracılığıyla gelen kurtuluşla ilgili olarak peygamberler tarafından verilen iyi haber (bkz. Yşa.52:7,Yşa.52:10). RAB’bin gücü Bkz. Yşa.51:9 ve ilgili not.
53:2 fidan Bkz. Yşa.11:1 ve ilgili not; krş. Zek.Yşa.3:8 ve ilgili notlar. kök Bkz. Yşa.11:10 ve ilgili not. biçimden, güzellikten Mesih’te, krallarda görülen gösteriş veya süsler bulunmuyordu.
53:3 hor görüldü Bkz. Yşa.49:7 ve ilgili not; Mez.22:6. bırakıldı... değer vermedik Bkz. Yşa.2:22 ve ilgili not; krş. Yu.1:10-11. Acılar İbranicesi hem bedensel hem de içsel acılar için kullanılır (bkz. Çık.3:7). yüz çevirdiği Bkz. Yşa.1:15 ve ilgili not; Yşa.8:17.
53:4 Mat.8:17’de kısmen alıntılanır. hastalıklarımı Hastalıklar, kimi zaman günahlı bir yaşamdan kaynaklanmakla birlikte aslında ilk günahın yarattığı sonuçlardır (bkz. Yşa.1:5-6 ve ilgili not). Tanrı tarafından cezalandırıldığını Bkz. Yar.12:17; 2Kr.15:5. Halk (özellikle İsrail halkı) Kul’un kendi günahları yüzünden acı çektiğini düşünecektir (krş. Yas.21:22-23). ezildiğini ‘Aşağılandığını’ veya ‘zulmedildiğini’ anlamlarına da gelebilir.
53:5 Bu ayet Mesih’in kendini insanların günahlarına karşılık, yani kefaret sağlayan kurban olarak sunmasıyla ilgili en açık anlatımlardan biridir. deşildi Bkz. Zek.Yşa.12:10; Yu.19:34. eziyet çekti Bkz. Mez.34:18; krş. Yşa.57:17. Dünyanın günahları O’nun üzerine tüm ağırlığıyla yüklendiğinden ötürü çektiği ruhsal acıdan söz edilmektedir. ş ifa bulduk “Bağışlandık” ifadesine denktir (bkz. Yşa.6:10; krş. Yer.30:17; ayrıca bkz. 1Pe.2:24’e ait not).
53:6 yoldan sapmıştık Krş. Mez.119:176 ve ilgili not; Yer.50:6; Hez.34:4-6,Hez.34:16; 1Pe.2:25 ve ilgili not. hepimizin cezasını ona yükledi Başkâhinin, Tanrı halkının günahlarını simgesel olarak tekeye aktarması gibi (bkz. Lev.16:20-22 ve ilgili not ; 1Pe.2:24 ve ilgili not).
53:7-8 Etiyopyalı hadımın Filipus’un yanında okuduğu ayetlerdir (bkz. Elç.8:34 ve ilgili not).
53:7 baskı görüp İsrail halkı gibi (bkz. Yşa.49:26 ve ilgili not). Kesime götürülen kuzu Bkz. Mez.44:22; Yu.1:29,Yu.1:36 ve ilgili not; Va.5:6 ve ilgili not. Açmadı ağzını İsa Mesih bâşkahinlerin, Pilatus’un (Mat.27:12-14; Mar.14:60-61; Mar.15:4-5; Yu.19:8-9) ve Hirodes’in (Luk.23:8-9) önünde sessiz kalacaktır.
53:8 Acımasızca yargılanıp İsa Mesih adaletsiz bir yargılamadan geçecektir (bkz. örn. Mar.14:53-15:15’e ait not).
53:9 Petrus bu ayeti, haksız yere acı çeken imanlıları yüreklendirmek amacıyla alıntılar (1Pe.2:22). kötülerin Ölüm biçimi, idam edilen suçlularla birlikte gömüleceğini gösteriyordu. zenginin Burada görülen paralelizm (İbranice’deki sözcük oyunu eşliğinde), Yeşaya’nın, birçok EskiAntlaşma yazarı gibi, zenginlerle kötüleri bir tuttuğunu gösterir ; bunun nedeni zenginlerin servetlerini kötü yollardan kazanması veya Tanrı’dan çok servetlerine güvenmeleridir (bkz. örn. Mez.37:16; Özd.18:23; Özd.28:6; Yer.5:26-27; Mik.6:10,Mik.6:12). YeniAntlaşma’da bunun tersinin de geçerli olabildiğine dair bir örnek bulunur: Mat.27:57-60’ta (ayrıca bkz. paralel ayetler), zengin olan Aramatyalı Yusuf’un, İsa’ya kendi mezarını vererek O’nun onurlu şekilde gömülmesini sağladığı ndan söz edilir; bu da şüphesiz İsa’ya duyduğu sevgiden ileri gelen bir davranıştır.
53:10 ezilmesini Bkz. Yşa.53:5 ve ilgili not. suç sunusu Bkz. Lev.5:15’e ait not. Soyundan gelenleri Buradaki soy ruhsal anlamdadır (bkz. Yşa.49:4’e ait not). günleri uzayacak Mesih sonsuza kadar yaşayacaktır (bkz. Yşa.9:7 ve ilgili not). gerçekleşecek Bkz. Yşa.52:13.
53:11 Mesih’in dirilişinden söz ediliyor (bkz. 1Ko.15:4). Gördükleriyle Septuaginta ve Kumran metinlerinde “ışığı görünce” diye geçer. hoşnut olacak Çünkü Mesih’in kurban oluşu, hem tam aklanma sağlar (Rom.3:21-31; Rom.4:25) hem de RAB’bin istediği şekildedir (krş. Yşa.1:11). RAB’bin... kulu Bkz. Yşa.41:8-9; Yşa.42:1 ve ilgili notlar. birçoklarını Ayrıca bkz. Yşa.52:15; Dan.12:3. aklayacak Bkz. Rom.3:24; Rom.5:19 ve ilgili notlar.
53:12 ünlüler arasında... güçlülerle Tanrı, Kul’unu büyük bir zaferin ganimetini paylaşan bir kralmışçasına ödüllendirecektir (bkz. Yşa.52:15). Ganimeti... paylaşacak Tanrı’nın acı çeken Kul’una armağanı. canını feda etti Kurban olarak (bkz. Yşa.53:10 ; Flp.2:8 ve ilgili not). başkaldıranlarla bir sayıldı Luk.22:37’de alıntılanır (bkz. ilgili not). üzerine aldı Krş. Yşa.53:4, Mar.10:45; 1Pe.3:18 ; Gal.3:13 ; 2Ko.5:21. yalvardı Bkz. Yer.7:16; Yer.27:18 ; krş. İbr.7:25.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş