Yeşu 20

20
Sığınak Kentler
(Say.35:9-34; Yas.4:41-43; 19:1-14)
1-2Bundan sonra RAB Yeşu'ya, “Musa aracılığıyla size buyurduğum gibi, İsrailliler'e kendileri için sığınak olacak kentler seçmelerini söyle” dedi. 3“Öyle ki, istemeyerek, kazayla birini öldüren oraya kaçsın. Sizin de öç alacak kişiden kaçıp sığınacak bir yeriniz olsun.
4“Bu kentlerden birine kaçan kişi, kentin kapısına gidip durumunu kent ileri gelenlerine anlatsın. Onlar da onu kente, yanlarına kabul edip kendileriyle birlikte oturacağı bir yer versinler. 5Öç almak isteyen kişi adam öldürenin peşine düşerse, kent ileri gelenleri onu teslim etmesinler. Çünkü adam öldüren öldürdüğü kişiye önceden kin beslemiyordu, onu istemeyerek öldürdü. 6Bu kişi topluluğun önüne çıkıp yargılanıncaya ve o dönemde görevli başkâhin ölünceye dek o kentte kalmalıdır. Ondan sonra kaçıp geldiği kente, kendi evine dönebilir.”
7Böylece Naftali'nin dağlık bölgesinde bulunan Celile'deki Kedeş'i, Efrayim'in dağlık bölgesindeki Şekem'i ve Yahuda'nın dağlık bölgesindeki Kiryat-Arba'yı –Hevron'u– seçtiler. 8Ayrıca Şeria Irmağı'nın kıyısındaki Eriha'nın doğusunda, Ruben oymağının sınırları içindeki kırsal bölgede bulunan Beser Kenti'ni, Gad oymağının sınırları içinde Gilat'taki Ramot'u, Manaşşe oymağı sınırları içinde de Başan'daki Golan'ı belirlediler. 9Birini kazayla öldürüp kaçan bir İsrailli'nin ya da İsrailliler arasında yaşayan bir yabancının, topluluğun önünde yargılanmadan öç almak isteyenlerce öldürülmesini önlemek için belirlenen kentler bunlardı.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

13:1-21:45 Göksel Kral olarak toprakları fetheden RAB, belirli bölgeleri oymaklar arasında bölüştürür. Vaat edilmiş toprakların bölüştürülmesine bu kadar yer verilmesi, RAB’bin toprakla ilgili vaadinin İsrail için ne kadar önemli olduğunu vurgulamak içindir. Burada yazılanlar çoğunlukla bir tapu belgesini andırmaktadır ; toprakların asıl sahibi RAB, bunları İsrail halkına bir “miras” olarak vermektedir.
20:1-9 RAB, toprakları oymaklar arasında bölüştürdükten sonra (bkz. Yşu.13:1-32’ye ait not), adam öldürme suçlarıyla ilgilenecek bölgesel mahkeme sistemi kurulmasını sağladı. Böylece ailelerin intikam alma yoluna başvurmaları ve sürüp gidecek kan davaları önlendi. Seçilen kentler aynı zamanda, Kutsal Yasa’yı bilmekle ve uygulamasını halka öğretmekle yükümlü Levililer’e ayrılan kentler arasındaydı.
20:2 Musa aracılığıyla size buyurduğum gibi Bkz. Say.35:6-34.
20:3 öç alacak kişiden Bkz. Rut.2:20 ve Yşa.41:14’e ait notlar. Öç alacak kişi, işlenen suçun cezasını vermek zorunluluğu bulunan yakın bir akrabaydı (bkz. Lev.24:17; Say.35:16-28).
20:4 kentin kapısına Bkz. Rut.4:1 ve ilgili not; ayrıca bkz. Eyü.29:7.
20:6 topluluğun Suçun işlendiği kentteki topluluk söz konusu olmalıdır (bkz. Say.35:24-25). görevli başkâhin ölünceye dek Bkz. Say.35:25-28.
20:7 Sığınak kentlerin coğrafi dağılımı önemliydi (güneyde Beser, orta bölgede Ramot ve kuzeyde Golan kentleri), çünkü doğal olarak günah her yerde işleniyordu.
20:9 bir yabancının İsrailliler arasında yaşayan yabancılar İsrailliler’le eşit haklara sahipti (krş. Lev.19:33-34; Yas.10:18-19).

Videolar

Yeşu Girişi

Bu kitap Musa'nın yerine geçen Yeşu'nun önderliğinde çoğu Kenan topraklarının İsrailliler tarafından ele geçirilişinin tarihidir. Kitapta sözü edilen önemli olaylar arasında Şeria Irmağı'nın geçilmesi, Eriha'nın düşüşü, Ay Kenti'nin ele geçirilmesi, Tanrı ile İsrail arasındaki antlaşmanın yenilenmesi sayılabilir.

Kitabın iyi bilinen ayetlerinden biri 24:15'tir. Yeşu bu ayette şöyle diyor: "Kime kulluk edeceksiniz, bugün karar verin. Ben ve ev halkım RAB'be kulluk edeceğiz."

Ana Hatlar:

1:1-12:24 Kenan topraklarının ele geçirilmesi
13:1-21:45 Toprakların bölüştürülmesi
a.13:1-33 Şeria Irmağı'nın doğusundaki topraklar
b.14:1-19:51 Şeria Irmağı'nın batısındaki topraklar
c.20:1-9 Sığınak kentler
ç.21:1-45 Levililer'e ayrılan kentler
22:1-34 Doğuda yerleşen oymakların kendi topraklarına dönmesi
23:1-16 Yeşu'nun veda konuşması
24:1-33 Antlaşmanın Şekem'de yenilenmesi
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş