İbraniler 7

« İbraniler 6 | İbraniler 8 »
7
Kâhin Melkisedek
1 Bu Melkisedek, Şalem Kralı ve yüce Tanrı'nın kâhiniydi. Kralları bozguna uğratmaktan dönen İbrahim'i karşılamış ve onu kutsamıştı. 2İbrahim de ona her şeyin ondalığını verdi. Melkisedek, adının anlamına göre, önce “Doğruluk Kralı” dır; sonra da “Şalem Kralı”, yani “Esenlik Kralı” dır. 3Babasız, annesizdir; soyağacı yoktur. Ne günlerinin başlangıcı, ne yaşamının sonu vardır. Tanrı'nın Oğlu gibi sonsuza dek kâhin kalacaktır.
4Bakın, büyük ata İbrahim'in ganimetten ondalık verdiği bu adam ne kadar büyüktür! 5 Levioğulları'ndan olup kâhinlik görevini üstlenenlere Kutsal Yasa uyarınca halktan, yani İbrahim'in soyundan oldukları halde, kardeşlerinden ondalık almaları buyrulmuştur. 6Melkisedek ise Levili kâhinlerin soyundan olmadığı halde, vaatleri alan İbrahim'den ondalık kabul etmiş ve onu kutsamıştır. 7Hiç kuşkusuz, kutsayan kutsanandan üstündür. 8Birinde ölümlü insanlar ondalık alıyor, ötekinde yaşadığına tanıklık edilen biri alıyor. 9Ondalık alan Levi bile İbrahim aracılığıyla ondalık vermiştir denebilir. 10Çünkü Melkisedek İbrahim'i karşıladığı zaman, Levi hâlâ atasının bedenindeydi.
Yeni Kâhinlik Düzeni
11Eğer Levililer'in kâhinliği aracılığıyla yetkinliğe erişilebilseydi –nitekim Kutsal Yasa bu kâhinliği öngörerek halka verildi– Harun düzenine göre değil de, Melkisedek düzenine göre başka bir kâhinin gelmesinden söz etmeye ne gerek kalırdı? 12Çünkü kâhinlik değişince, Yasa da zorunlu olarak değişir. 13Kendisinden böyle söz edilen kişi başka bir oymaktandır. Bu oymaktan hiç kimse sunakta hizmet etmemiştir. 14Rabbimiz'in Yahuda oymağından geldiği açıktır. Musa bu oymaktan söz ederken kâhinlere ilişkin bir şey söylemedi. 15Melkisedek benzeri başka bir kâhin ortaya çıktığından, bu söylediğimiz artık daha da açıktır. 16O, Yasa'nın soyla ilgili önkoşuluna göre değil, yok edilemez bir yaşamın gücüne göre kâhin olmuştur. 17 Çünkü,
“Melkisedek düzeni uyarınca
Sen sonsuza dek kâhinsin”
diye tanıklık ediliyor. 18Önceki buyruk, zayıflığı ve yararsızlığı nedeniyle geçersiz kılındı. 19Çünkü Yasa hiçbir şeyi yetkinleştiremedi. Bunun yerine, aracılığıyla Tanrı'ya yaklaştığımız daha sağlam bir umut verildi. 20Bu da antsız olmadı. Öbürleri ant içilmeden kâhin olmuşlardı. 21 Ama O kendisine,
“Rab ant içti, kararından dönmez,
Sen sonsuza dek kâhinsin”
diyen Tanrı'nın andıyla kâhin oldu. 22Böylece İsa daha iyi bir antlaşmanın kefili olmuştur. 23Önceki düzende çok sayıda kâhin görev aldı. Çünkü ölüm, görevlerini sürdürmelerini engelliyordu. 24Ama İsa sonsuza dek yaşadığı için kâhinliği süreklidir. 25Bu nedenle O'nun aracılığıyla Tanrı'ya yaklaşanları tümüyle[a] kurtaracak güçtedir. Çünkü onlara aracılık etmek için hep yaşamaktadır.
Yeni Bir Antlaşmanın Başkâhini
26Böyle bir başkâhinimiz –kutsal, suçsuz, lekesiz, günahkârlardan ayrılmış, göklerden daha yücelere çıkarılmış bir başkâhinimiz– olması uygundur. 27 O, öbür başkâhinler gibi her gün önce kendi günahları, sonra da halkın günahları için kurbanlar sunmak zorunda değildir. Çünkü kendini sunmakla bunu ilk ve son kez yaptı. 28Kutsal Yasa, zayıflıkları olan insanları başkâhin atamaktadır. Ama Yasa'dan sonra gelen ant sözü, sonsuza dek yetkin kılınmış olan Oğul'u başkâhin atamıştır.
« İbraniler 6 | İbraniler 8 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

7:1 Melkisedek Bkz. Yar.14:18-20 ve ilgili notlar; krş. Mez.110:4 ve ilgili not. Şalem Yeruşalim (bkz. Yar.14:18’e ait not). Kralı ve... kâhiniydi Melkisedek’in bu iki göreve birden sahip olması, Mesih’in bir önhabercisi olarak kabul edilmesinin nedenlerinden biridir (bkz. Zek.İbr.4:14 ve İbr.6:13’e ait notlar).
7:2 Doğruluk Kralı... Esenlik Kralı Bkz. Yşa.9:6-7; Yer.23:5-6 ve ilgili notlar.
7:3 Babasız, annesizdir; soyağacı yoktur Bazı Yahudiler, Kutsal Yazılar’da soyu belirtilmemiş kimseleri böyle tanımlardı. Kutsal Kitap’ta genellikle önemli şahısların soyuyla ilgili bilgi verildiği halde, gerçekten yaşamış biri olan Melkisedek’in doğumundan, ölümünden ve soyundan söz edilmez (Yar.14:18-20); İbraniler Mektubu’nun yazarı buna dayanarak Melkisedek’i Mesih’in sonsuz başkâhinliğinin bir önhabercisi olarak tasvir eder.
7:4 bu adam ne kadar büyüktür Ondalık alan ondalık verenden ve kutsayan kutsanandan daha üstündür (İbr.7:7); dolayısıyla Melkisedek İbrahim’den daha üstündür.
7:11 Kutsal Yasa... verildi Kâhinlik düzeni Kutsal Yasa’ya bağlıdır. Kutsal Yasa’nın getirdiği mahkûmiyete maruz olan günahlı insanların, kendileri ile Tanrı arasında aracılık edecek bir kâhine ihtiyaçları vardır (bkz. Bilgi Kutusu: Kâhinler, s.128). Harun düzenine göre değil de, Melkisedek düzenine göre Buradaki bağlam, Harun’un (veya Levililer’in) düzenindeki kâhinliğin yetkin olmadığını, Melkisedek düzenindeki kâhinliğin ise yetkin olduğunu ima eder (bkz. İbr.5:9’a ait not). Sonsuza dek kâhin olacak birinin geleceğinin duyurulması (Mez.110:4), mevcut düzenin (Harun’un düzeninin) yerini daha iyi bir düzenin (Mesih’in başkahinliğinin, yani Melkisedek düzeninin) alacağına dair ipuçları verir.
7:12 Bir antlaşmanın koşulları nasıl sabitse ve içindeki herhangi bir değişiklik o antlaşmayı tümden değiştiriyorsa, Tanrı’nın halkıyla yaptığı antlaşmanın (Çık.20-Say.10. bölümler) koşulları da değişmezdir. Levili düzeninin yerini Melkisedek düzeni aldığına göre, Tanrı ile insan arasında yeni bir antlaşma söz konusudur.
7:16 soyla ilgili önkoşuluna göre değil Musa’ya verilen Kutsal Yasa’ya göre kâhinlik görevi, yalnızca Levi oymağından olan Harun’a ve soyuna verilmişti (bkz. Çık.28:1-4; Çık.29:1-17; Çık.40:12-15; Lev.8-9. bölümler; Say.3:10); oysa Mesih İsa, Yahuda oymağı ndandı (Say.7:14-15). yok edilemez bir yaşamın gücüne İsa Mesih, hem ölümsüz olduğu (Yu.5:26) hem de ölümü yenip dirildiği için sonsuza dek kâhin kalacaktır.
7:18 Önceki buyruk, zayıflığı ve yararsızlığı nedeniyle Kutsal Yasa kutsal ve iyidir (Rom.7:12), ancak içerdiği buyrukları yerine getirmek için gerekli gücü sağlayamaz.
7:19 Kutsal Yasa hazırlayıcıydı (bkz. Gal.3:23-24 ve ilgili notlar), ama imanlıyı yetkin kılamazdı, yani Tanrı’ya yaklaştıramazdı (bkz. İbr.5:9’a ait not; Mat.5:17 ve ilgili not). daha sağlam bir umut Yeni antlaşma (Yer.31:31) daha üstündür; imanlının kurtuluşunun güvencesidir ve imanlıyı Tanrı’nın huzuruna ulaştırır (bkz. İbr.3:6 ve ilgili not).
7:21 andıyla Bkz. İbr.6:17.
7:22 daha iyi bir antlaşmanın Bkz. 8-10. bölümler.
7:23 ölüm, görevlerini sürdürmelerini engelliyordu Kâhinlerin ölümlü olması, Levili düzeninin yetersizliğinin başka bir kanıtıdır (İbr.7:16).
7:25 tümüyle Grekçesi’nden “sonsuza kadar” diye de çevrilebilir. aracılık etmek için hep yaşamaktadır İmanlılar, Tanrı’nın huzurunda onları temsil eden ve onlar için aracılık eden (onları Tanrı’ya yaklaştıran) kâhinden (İsa Mesih’ten) hiçbir zaman yoksun kalmayacaklardır (bkz. 1Yu.2:1-2 ve ilgili notlar; krş. Yu.17:6-26).
7:26 başkâhinimiz Bkz. İbr.2:17’ye ait not. Mesih, imanlıların Baba Tanrı tarafından kabul edildiklerinin güvencesidir.
7:27 her gün Yıl boyunca sunulan kurbanlar (bkz. Çık.12:21; Çık.29:38-46) etkili, eksiksiz ve nesnel bir şekilde günahtan arınmayı sağlayamaz (bkz. Makale: Kurtuluş, s.1716). önce kendi günahları Kendisi için kurban sunmasını gerektirecek hiçbir günahı olmadığı için Mesih’in kâhinliği en üstünüdür (bkz. Lev.9:8). kendini sunmakla Levili kâhinler yalnızca hayvanları kurban ettiler; başkâhin Mesih ise insanlık için kusursuz bedel (kurban) olarak kendini sundu. ilk ve son kez Krş. İbr.9:12,İbr.9:26; İbr.10:2,İbr.10:9-10 ve ilgili notlar. O’ndan önceki hiçbir kurban O’nunkine benzememiştir, hiçbir kurban da O’nun yerini alamayacaktır.
4:14-7:28 Mez.110:4’ün bir açıklaması (bkz. Giriş). Başkâhin Mesih’in kâhin Harun’dan üstünlüğü açıklanmaktadır (bkz. Bilgi Kutusu: Kâhinler, s.128).
7:28 zayıflıkları olan insanları Kâhinler, (1) ölümlü oldukları için kalıcı değillerdi (İbr.7:23); (2) günahlıydılar (İbr.7:27) ve (3) kurban edebilecekleri tek ş ey insanlar için gerçek bir bedel olamayacak hayvanlardı. sonsuza dek yetkin kılınmış Bkz. İbr.2:10; İbr.5:9 ve ilgili notlar.

Videolar

İbraniler Girişi

Genel Bakış: Yazar ne kendi kimliğini, ne de mektubu kime yazdığını açıklıyor. Böylece işimiz, metinde verilen ipuçlarından bazı sonuçlar çıkarmaya kalıyor. Yazarın kendisi, İsa'nın on iki elçisi arasında yer almaz; ama İsa'nın öğretilerini ilk izleyicilerinden duymuştur (2:2-3). Eski Antlaşma'yı iyi bildiği apaçık; Eski Antlaşma'dan yaptığı 29 aktarmanın yanısıra, 50'nin üzerinde bölümden de söz eder. Geleneksel başlıkla (İbraniler'e) içeriğin tamamı, mektubun Yahudi asıllı Mesih inanlılarına yazıldığını gösteriyor. Bu insanlar, daha önce ölüm derecesinde olmamakla birlikte, inançları uğruna büyük baskılara uğramışlardı1. Ama şimdi o kadar gayretli görünmüyorlar. Bunun için inandıklarına sımsıkı sarılmaya özendiriliyorlar2. Mektubun İ.S. 70'ten önce yazıldığı anlaşılıyor. Çünkü Yeruşalim'deki tapınağın İ.S. 70 yılında yıkılmasından hiç söz edilmiyor. Tersine yazar, tapınakta sürekli sunulan sunulardan söz ediyor (örn. 9:6-9).

Mektubun İçeriği: Yazarın ilk sözleri, iletmek istediği bildiriyi özetliyor: «Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir». İbraniler, özde Tanrı Oğlu'na ilişkin bir mektuptur3. Yazar, Oğul'u meleklerden (1:4-14; 2:15-18) ve Musa'dan (3:2-6) üstün gösterir. Zayıflıklarımızı bilen, «Kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkan» ve kendisinin aracılığıyla «Tanrı'ya yaklaşanları tümüyle kurtarabilen» başkâhin O'dur (4:15; 9:26; 7:25). Başkâhin olarak ortaya çıkması, Kutsal Yasa'da değişikliği gerekli kılıyor4; yeni bir antlaşma eskisinin yerini alıyor. Bu yeni antlaşmaya göre Tanrı diyor ki, «Yasalarımı zihinlerine işleyeceğim, yüreklerine yazacağım. Ben onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacak... Suçlarını bağışlayacağım, günahlarını artık anmayacağım»5. İsa, Tanrı'nın huzuruna giden yeni bir yol açtı. Biz de Tanrı'ya güvenle yaklaşabiliriz (10:19-22).

Mektup ayrıca Tanrı'dan uzaklaşmak tehlikesiyle ilgili uyarılar içerir6. «İman olmadan Tanrı'yı hoşnut etmek olanaksızdır» ifadesinin yer aldığı 11. bölüm, iman konusunda eşsiz bir bölümdür. İmanda örnek alınacak erkek ve kadınlardan söz ediliyor. Bunlar öyle kişiler ki, «Tanrı onların Tanrısı olarak anılmaktan utanmıyor.»

Mektubun son bölümü uygulamaya yönelik öğütler içerir.

Ana Hatlar:

1:1-3 Giriş
1:4-3:6 Mesih'in üstünlüğü
3:7-4:13 Yüreklerinizi nasırlaştırmayın
4:14-7:28 Başkâhinimiz Mesih
8:1-9:28 Daha iyi bir antlaşma
10:1-39 Daha iyi bir kurban
11:1-40 İmanın zaferi
12:1-29 Tanrı sözünü reddetmeyin
13:1-25 Son öğütler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 27

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş