İbraniler 12:22-24

22-24 Oysa sizler Siyon Dağı'na, yaşayan Tanrı'nın kenti olan göksel Yeruşalim'e, bir bayram şenliği içindeki on binlerce meleğe, adları göklerde yazılmış ilk doğanların topluluğuna yaklaştınız. Herkesin yargıcı olan Tanrı'ya, yetkinliğe erdirilmiş doğru kişilerin ruhlarına, yeni antlaşmanın aracısı olan İsa'ya ve Habil'in kanından daha üstün bir anlam taşıyan serpmelik kana yaklaştınız.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

12:18-29 Çık.19:10-23’ün bir açıklamasıyla (bkz. Giriş) birlikte beşinci uyarıyı içerir (bkz. İbr.2:1-4’e ait not).
12:22-24 Eski Antlaşma’nın oluşturulduğu koşullar (İbr.12:18-21) ve Yeni Antlaşma’nın özellikleri (bu ayetlerde) iki antlaşma arasındaki büyük farkı vurgular. Bu ayetlerde hâlâ tapınağa dayanan Eski Antlaşma düzenine dönmeyi düşünenler uyarılmakta ve Yeni Antlaşma’nın üstünlüğünden söz edilerek Mesih’in yolunda yürümeye teşvik edilmektedir. on binlerce meleğe Bkz. Va.5:11. ilk doğanların topluluğu ‘İmanlılar’ anlamındadır, çünkü: (1) Meleklerden az önce söz edildiğine göre (İbr.12:22-24) tekrar onlardan söz ediliyor olamaz. ( 2) Bu ilk doğanların adlarının göklerde yazılı olduğu gerçeği, kurtulmuş olanları (bkz. Va.3:5; Va.13:8; Va.17:8; Va.20:12; Va.21:27); bu kişilere “ilk doğanlar” denilmesi de, asıl ilk doğan ve her şeye mirasçı olan Mesih’le (İbr.1:2) birlikte ortak mirasçılar olarak ayrıcalıklı konumlarını akla getirir. Herkesin yargıcı olan Tanrı’ya Bkz. İbr.4:13; Makale: Yargı, s.260; Rom.14:10-12; 1Ko.3:10-15; 2Ko.5:10; Va.20:11-15. yetkinliğe erdirilmiş doğru kişilerin ruhlarına Bkz. “yetkin”, İbr.5:9’a ait not. Habil (İbr.11:4) ve Nuh (İbr.11:7) gibi Eski Antlaşma döneminde yaşamış imanlılar, diriliş bedenlerini bekledikleri için “ruhlar” olarak ve imanları uyarınca Tanrı onları doğru saydığı için de “doğru kişiler” olarak adlandırılırlar (bkz. Yar.15:6; Rom.4:3 ve ilgili notlar). Bununla birlikte, Mesih çarmıhta ölene dek aklanmaları gerçekleşmemişti (bkz. İbr.11:40; Rom.3:24-26 ve ilgili notlar). yeni antlaşmanın aracısı Bkz. İbr.8:6 ve ilgili not. Habil’in kanından daha üstün bir anlam taşıyan Mesih’in çarmıhta dökülen kanı bağışlama ve barıştırmayı ifade ederken (bkz. İbr.9:12 ve ilgili not; İbr.10:19-20 ; Kol.1:20; 1Yu.1:7), Habil’in, kardeşi Kayin tarafından akıtılan kanı ise ceza ve adalet gerektirmişti (bkz. Yar.4:10 ve ilgili not).

Videolar

İbraniler Girişi

Genel Bakış: Yazar ne kendi kimliğini, ne de mektubu kime yazdığını açıklıyor. Böylece işimiz, metinde verilen ipuçlarından bazı sonuçlar çıkarmaya kalıyor. Yazarın kendisi, İsa'nın on iki elçisi arasında yer almaz; ama İsa'nın öğretilerini ilk izleyicilerinden duymuştur (2:2-3). Eski Antlaşma'yı iyi bildiği apaçık; Eski Antlaşma'dan yaptığı 29 aktarmanın yanısıra, 50'nin üzerinde bölümden de söz eder. Geleneksel başlıkla (İbraniler'e) içeriğin tamamı, mektubun Yahudi asıllı Mesih inanlılarına yazıldığını gösteriyor. Bu insanlar, daha önce ölüm derecesinde olmamakla birlikte, inançları uğruna büyük baskılara uğramışlardı1. Ama şimdi o kadar gayretli görünmüyorlar. Bunun için inandıklarına sımsıkı sarılmaya özendiriliyorlar2. Mektubun İ.S. 70'ten önce yazıldığı anlaşılıyor. Çünkü Yeruşalim'deki tapınağın İ.S. 70 yılında yıkılmasından hiç söz edilmiyor. Tersine yazar, tapınakta sürekli sunulan sunulardan söz ediyor (örn. 9:6-9).

Mektubun İçeriği: Yazarın ilk sözleri, iletmek istediği bildiriyi özetliyor: «Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeye mirasçı kıldığı ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğlu'yla bize seslenmiştir». İbraniler, özde Tanrı Oğlu'na ilişkin bir mektuptur3. Yazar, Oğul'u meleklerden (1:4-14; 2:15-18) ve Musa'dan (3:2-6) üstün gösterir. Zayıflıklarımızı bilen, «Kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkan» ve kendisinin aracılığıyla «Tanrı'ya yaklaşanları tümüyle kurtarabilen» başkâhin O'dur (4:15; 9:26; 7:25). Başkâhin olarak ortaya çıkması, Kutsal Yasa'da değişikliği gerekli kılıyor4; yeni bir antlaşma eskisinin yerini alıyor. Bu yeni antlaşmaya göre Tanrı diyor ki, «Yasalarımı zihinlerine işleyeceğim, yüreklerine yazacağım. Ben onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacak... Suçlarını bağışlayacağım, günahlarını artık anmayacağım»5. İsa, Tanrı'nın huzuruna giden yeni bir yol açtı. Biz de Tanrı'ya güvenle yaklaşabiliriz (10:19-22).

Mektup ayrıca Tanrı'dan uzaklaşmak tehlikesiyle ilgili uyarılar içerir6. «İman olmadan Tanrı'yı hoşnut etmek olanaksızdır» ifadesinin yer aldığı 11. bölüm, iman konusunda eşsiz bir bölümdür. İmanda örnek alınacak erkek ve kadınlardan söz ediliyor. Bunlar öyle kişiler ki, «Tanrı onların Tanrısı olarak anılmaktan utanmıyor.»

Mektubun son bölümü uygulamaya yönelik öğütler içerir.

Ana Hatlar:

1:1-3 Giriş
1:4-3:6 Mesih'in üstünlüğü
3:7-4:13 Yüreklerinizi nasırlaştırmayın
4:14-7:28 Başkâhinimiz Mesih
8:1-9:28 Daha iyi bir antlaşma
10:1-39 Daha iyi bir kurban
11:1-40 İmanın zaferi
12:1-29 Tanrı sözünü reddetmeyin
13:1-25 Son öğütler

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 27

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş