Yeremya 7:30-32

30“ ‘Yahuda halkı gözümde kötü olanı yaptı, diyor RAB. Bana ait olan bu tapınağa iğrenç putlarını yerleştirerek onu kirlettiler. 31 Oğullarını, kızlarını ateşte kurban etmek için Ben-Hinnom Vadisi'nde, Tofet'te puta tapılan yerler kurdular. Böyle bir şeyi ne buyurdum ne de aklımdan geçirdim. 32Bundan ötürü oraya artık Tofet ya da Ben-Hinnom Vadisi değil, Kıyım Vadisi deneceği günler geliyor, diyor RAB. Tofet'te yer kalmayana dek gömecekler ölüleri.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

7:1-10:25 Yeremya tarafından muhtemelen birkaç yıl boyunca aktarılan bir dizi bildiridir. Yer.26:2-6,Yer.26:12-15, içerik bakımından 7. bölüme çok benzediği için, bazıları 7-10. bölümlerin (veya en azından 7. bölümün) Yehoyakim’in krallığı dönemine ait olduğuna inanır (bkz. Yer.26:1). Ancak Yeremya’nın uzun süreli hizmeti boyunca çeşitli konuların tekrar edilmiş olması da mümkündür; çünkü sorunlar, çözümler ve hatta olası sonuçlar (yargı veya yenilenme; bkz. Bilgi Kutusu: İsrail’in Gönence Kavuşması, s.1212) her zaman aynıydı. Bu yüzden 7-10. bölümlerde söz edilenler, Kral Yoşiya’nın döneminde de gerçekleşmiş olabilir.
7:1-8:3 Eğer Yahuda halkı hem RAB’be hem de sahte ilahlara tapınmayı sürdürürse, Kral Süleyman’ın Yeruşalim’de inşa ettirdiği tapınak, Şilo’daki tapınma yeri gibi yıkılacaktır (bkz. Yer.7:12’ye ait not; krş. Yşa.64:6). Bu kısımda söz edilen konular 26-29. bölümlerde de işlenir.
7:30 bu tapınağa... putlarını yerleştirerek Kral Manaşşe yaptırdığıAşera putunu tapınağa yerleştirmişti (2Kr.21:7). Yeremya ile aynı dönemde yaşayan iyi kral Yoşiya, bu putu ve puta tapınmada kullanılan eşyaları tahrip etti (2Kr.23:4-7).Ancak Yoşiya’nın ölümünden yirmi yıldan kısa bir süre sonra, Kral Hezekiel, tapınak avlularında birçok putun bulunduğunu belirtir (bkz. Hez.8:3,Hez.8:5-6,Hez.8:10,Hez.8:12). onu kirlettiler Bkz. Yer.2:7’ye ait not.
7:31 Oğullarını, kızlarını ateşte kurban etmek Kutsal Yasa’da yasaklanmıştır (bkz. Lev.18:21 ve ilgili not; Yas.18:10). Kral Ahaz ve Kral Manaşşe bunu ihlal etmişlerdi (bkz. 2Kr.16:2-3; 21 :1,6). Ben-Hinnom Vadisi’nde Bkz. Yer.7:32; Yer.19:2,Yer.19:6; Yer.32:35. Bu vadi çöplerin yakıldığı ve ayrıca çocukların ilahlara kurban edildiği bir yerdi. İbranice’de vadi adının kısaltması olan “gehinnom” sözcüğü (“Hinnom Vadisi”; bkz. Neh.11:30 ve ilgili not), zamanla YeniAntlaşma’da nihai yargıya mahkûm olanların ceza yeri olan “cehennem” diye çevrilen “Gehenna” (Grekçesi “ge[h]enna”) biçimini aldı (bkz. Mat.5:22 ve ilgili not; Mat.18:9; Mar.9:47-48; ayrıca bkz. Makale: Cennet, Cehennem, s.1898). puta tapılan yerler Putperest tapınma yerleri çoğunlukla (ancak burada değil) tepe üstlerinde kuruluydu (bkz. 1Sa.9:13-14; 1Sa.10:5; 1Kr.11:7). Tofet’te Bkz. Yer.7:32; Yer.19:6,Yer.19:11-14; ayrıca bkz. Yşa.30:33’e ait not. Aramice kökenli olan ve ‘ocak’ anlamına gelen bu sözcük, İsrail dışındaki kültürlerde ‘çocuk kurban etme yeri’ anlamında kullanılırdı. Eski Antlaşma döneminde Tofet’te, çocukların içine atıldığı bir ateş çukuru olduğu anlaşılmaktadır (bkz. Yşa.30:33). ne de aklımdan geçirdim Bkz. Yer.19:5; Yer.32:35.
7:32 Kıyım Vadisi... günler geliyor Bkz. Yer.19:6. Çocukların kurban edildiği bu yer, Babilli istilacılar tarafından katledilen Yahudalılar’ın mezarı haline gelecekti.

Videolar

Yeremya Girişi

Peygamber Yeremya İ.Ö. 7. yüzyılın sonuyla 6. yüzyılın başlarında yaşadı. Uzun hizmeti sırasında Tanrı'nın halkını uyardı, yaptıkları günah ve putperestlik yüzünden başlarına gelecek büyük felaketi önceden bildirdi. Peygamberliğin yerine geldiğini -Yeruşalim'in Babil Kralı Nebukadnessar'ın eline geçtiğini, kentin ve tapınağın yıkıldığını, Yahuda Kralı'yla birçok kişinin Babil'e sürgüne gittiğini- gördü. Halkın sürgünden geri dönüp eski gönencine kavuşacağını da bildirdi.

Yeremya Kitabı aşağıdaki bölümlere ayrılabilir:

1. Yeremya'nın çağrılışı.
2. Kral Yoşiya, Yehoyakim, Yehoyakin ve Sidkiya döneminde Tanrı'nın Yahuda halkına verdiği uyarılar.
3. Yeremya'nın yazmanı Baruk'un derlediği yazılarla Yeremya'nın peygamberlik sözleri ve yaşamından önemli kesitler.
4. Tanrı'nın birçok ulusa ilişkin bildirileri.
5. Yeruşalim'in düşüşü ve halkın Babil'e sürülmesi

Yeremya çok duyarlı biriydi. Halkını seviyor, halkın başına gelecek yıkımları bildirmekten hoşlanmıyordu. Birçok bölümde Tanrı onu peygamber olarak atadığı için acı duyduğunu söylüyor. Tanrı'nın sözü onun yüreğinde ateş gibiydi, onu söndüremiyordu.

Kitabın 31:31-34 ayetleri umut doludur. Yeni bir antlaşmanın olacağı bir gün gelecek. Öğreten olmadan, anımsatan olmadan halkın Tanrı sözünü yerine getireceği gün gelecek. Çünkü Tanrı sözü onların yürekleri üzerine yazılacak.

Ana Hatlar:

1:1-19 Yeremya'nın çağrılışı
2:1-25:38 Kral Yoşiya, Yehoyakim, Yehoyakin ve Sidkiya döneminde yapılan peygamberlik sözleri
26:1-45:5 Yeremya'nın başından geçen olaylar
46:1-51:64 Uluslara ilişkin bildiriler
52:1-34 Yeruşalim'in düşüşü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş