O yoldan sakın, yakınından bile geçme, Yönünü değiştirip geç.
Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir, Neden tökezlediklerini bilmezler.
Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda; Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.
Ciğerini bir ok delene kadar; Kapana koşan bir kuş gibi, Bunun yaşamına mal olacağını bilmeden.
Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
Ne var ki, evine girenler ölüme gittiklerini, Ona konuk olanlar Ölüler diyarının dibine indiklerini bilmezler.
Doğru kişinin dudakları söylenecek sözü bilir, Kötünün ağzındansa sapık sözler çıkar.
Bu dünyada doğru kişi bile cezalandırılırsa, Kötülerle günahlıların cezalandırılacağı kesindir.
Doğru kişi hayvanıyla ilgilenir, Ama kötünün sevecenliği bile zalimcedir.
İhtiyatlı kişi işini bilerek yapar, Akılsız kişiyse ahmaklığını sergiler.
İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.
Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.
Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.
Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.
RAB, ölüm ve yıkım diyarında olup biteni bilir, Nerde kaldı ki insanın yüreği!
RAB yüreği küstah olandan iğrenir, Bilin ki, öyleleri cezasız kalmaz.
RAB kişinin yaşayışından hoşnutsa Düşmanlarını bile onunla barıştırır.
Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş