O kent ki, insan doluydu, Nasıl da tek başına kaldı şimdi! Büyüktü uluslar arasında, Dul kadına döndü! Soyluydu iller arasında, Angarya altına düştü!
Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş