"Samyeli ve küfle sizi cezalandırdım, Mahvettim bağlarınızı, bahçelerinizi, İncir ve zeytin ağaçlarınızı çekirge yedi, Yine de bana dönmediniz." RAB böyle diyor.

Çünkü isyanlarınızın çok, Günahlarınızın sayısız olduğunu biliyorum, Ey doğru kişiye baskı yapan, Rüşvet alan, Mahkemede mazlumun hakkını yiyenler!

Ey sizler, fildişi süslü yataklara uzananlar, Sedirlere serilenler, Seçme kuzular, besili buzağılar yiyenler,

Çekirgeler ülkedeki yeşil bitkileri yiyip bitirince: "Ey Egemen RAB, lütfen halkını bağışla!" dedim, "Yakup soyu buna nasıl dayanır? Zaten küçük bir halk!"

Bunun üzerine RAB, "Halkım İsrail'in sonu geldi" dedi, "Bir daha onları esirgemeyeceğim. O gün saraydaki türküler yas çığlıklarına dönecek." Egemen RAB, "Her yer atılmış cesetlerle dolacak, sessizlik hüküm sürecek" diyor.

Bu yüzden yer sarsılmayacak mı, Üzerinde yaşayan herkes yas tutmayacak mı? Bütün yer Nil gibi yükselecek, Kabarıp yine inecek Mısır'ın ırmağı gibi."

Rab, Her Şeye Egemen RAB Yere dokununca yer erir, Üzerinde yaşayan herkes yasa bürünür, Bütün yeryüzü Nil gibi kabarır, Mısır'ın ırmağı gibi yine alçalır.

Sürgün halkım İsrail'i geri getireceğim, Yıkık kentleri onarıp orada yaşayacaklar, Bağlar dikip şarabını içecekler, Bahçeler yapıp meyvesini yiyecekler.