10 Doğrulukla Kötülüğün Karşılaştırılması
1Süleyman'ın özdeyişleri:
Bilge çocuk babasını sevindirir,
Akılsız çocuk annesini üzer.
2Haksızca kazanılan servetin yararı yoktur,
Ama doğruluk ölümden kurtarır.
3RAB doğru kişiyi aç komaz,
Ama kötülerin isteğini boşa çıkarır.
4Tembel eller insanı yoksullaştırır,
Çalışkan el zengin eder.
5Aklı başında evlat ürünü yazın toplar,
Hasatta uyuyansa ailesinin yüzkarasıdır.
6Bereket doğru kişinin başına yağar,
Kötülerse zorbalıklarını sözle gizler.
7Doğrular övgüyle,
Kötüler nefretle anılır.
8Bilge kişi buyrukları kabul eder,
Çenesi düşük ahmaksa yıkıma uğrar.
9Dürüst kişi güvenlik içinde yaşar,
Ama hileli yoldan giden açığa vurulacaktır.
10Sinsice göz kırpan, acılara neden olur.
Çenesi düşük ahmak da yıkıma uğrar[a].
11Doğru kişinin ağzı yaşam pınarıdır,
Kötülerse zorbalıklarını sözle gizlerler.
12 Nefret çekişmeyi azdırır,
Sevgi her suçu bağışlar.
13Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar,
Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer.
14Bilge kişi bilgi biriktirir,
Ahmağın ağzıysa onu yıkıma yaklaştırır.
15Zenginin serveti onun kalesidir,
Fakirin yoksulluğu ise onu yıkıma götürür.
16Doğru kişinin ücreti yaşamdır,
Kötünün geliriyse kendisine cezadır.
17Terbiyeye kulak veren yaşam yolunu bulur.
Uyarıları reddedense başkalarını yoldan saptırır.
18Nefretini gizleyen kişinin dudakları yalancıdır.
İftira yayan akılsızdır.
19Çok konuşanın günahı eksik olmaz,
Sağduyulu kişiyse dilini tutar.
20Doğru kişinin dili saf gümüş gibidir,
Kötünün niyetleriyse değersizdir.
21Doğru kişinin sözleri birçoklarını besler,
Ahmaklarsa sağduyu yoksunluğundan ölür.
22RAB'bin bereketidir kişiyi zengin eden,
RAB buna dert katmaz.