Mezmurlar 1

1 1.KİTAP
1. Mezmur
1Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez,
Günahkârların yolunda durmaz,
Alaycıların arasında oturmaz.
2Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır
Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer,
Meyvesini mevsiminde verir,
Yaprağı hiç solmaz.
Yaptığı her işi başarır.
4Kötüler böyle değil,
Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
5Bu yüzden yargılanınca aklanamaz,
Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
6Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir,
Kötülerin yolu ise ölüme götürür.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1-2:12 Birbirleriyle bağlantılı olan (bkz. “ne mutlu”, Mez.1:1; Mez.2:12) bu iki mezmurda, Kutsal Yasa’dan (Mez.1) ve RAB’bin Davut soyundan gelecek meshedilmiş kral ile onun aracılığıyla gerçekleştireceği vaatlerden söz edilmesi (Mez.2), Mezmurlar Kitabı’nın Eski Antlaşma’nın iki ana temasını işlediğini gösterir.
Mez.1 Bkz. Mez.1:1,Mez.1:6; Mez.34:19-22; Mez.37:1-40. Tanrı’nın kurtardığı halk, O’nun isteğine uymaktan zevk alan kişiler olarak nitelenir. Oysa günahkârların yolunu seçen kişilerin Tanrı’nın halkı arasında yeri yoktur (Mez.1:5; bkz. Mez.15; 24). Mezmurlar’da “Tanrı yolunda yürümek” ifadesi, Tanrı’nın açıkladığı buyruklara sadakatle uymak anlamına gelir; bu, kutsanmaya (Eski Antlaşma’da sıklıkla “yaşama” diye ifade edilir) götüren yoldur.
1:1 mutlu Bkz. Mez.34:8; Mez.40:4; Mez.94:12; Mez.112:1; Mez.119:1-2; Mez.128:1; Özd.16:20; Özd.29:18; Yer.17:7. Mutluluk, sağlıklı veya zengin olmak değil, imanlıyı koruyan ve kayıran RAB’le ve sözüne göre yaş amak demektir. yürümez ‘Hayatını belli bir ölçüte göre düzenlemek’ anlamındadır. Alaycıların Bkz. Özd.1:22 ve ilgili not.
1:2 gece gündüz ‘Her zaman’ anlamındadır. Mezmurlar Kitabı’nda imanlılar için Tanrı’nın sözünün ne kadar önemli olduğu konusu sıkça işlenir (örn. Mez.19; 119).
1:3 ağaca benzer... solmaz Bkz. Yer.17:7-10 ve ilgili notlar.
1:5 Doğrular Tanrı’ya güvenerek yaşamlarını O’nun isteğine göre düzenleyen insanlar (bkz. “doğru kişi”, Mat.1:19’a ait not; Makale: Doğruluk, s.1656). topluluğunda Tanrı’ya tapınmak amacıyla bir araya gelen topluluk (bkz. Mez.15; Mez.22:25; 24; Mez.26:12; Mez.35:18; Mez.40:9-10; Mez.111:1; Mez.149:1).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş