Mezmurlar 58

58
58. Mezmur
Müzik şefi için - “Yok Etme” makamında Davut'un Miktamı
1Ey yöneticiler[a], gerçekten adil mi karar verirsiniz?
Doğru mu yargılarsınız insanları?
2Hayır! Hep haksızlık tasarlarsınız içinizde,
Zorbalık saçar elleriniz yeryüzüne.
3Kötüler daha ana rahmindeyken yoldan çıkar,
Doğdu doğalı yalan söyleyerek sapar.
4Zehirleri yılan zehiri gibidir.
Kulakları tıkalı bir kobrayı andırırlar,
5Usta büyücülerin,
Afsuncuların sesini duymak istemeyen bir kobrayı.
6Ey Tanrı, kır onların ağzında dişlerini,
Sök genç aslanların azı dişlerini, ya RAB!
7Akıp giden su gibi yok olsunlar.
Yaylarını gerince oklarının ucu kırılsın.
8Süründükçe eriyen sümüklüböceğe dönsünler.
Düşük çocuk gibi güneş yüzü görmesinler.
9Kazanlarınız diken ateşini daha duymadan,
Yaşı da kurusu da kasırgayla savrulacak kötülerin.
10Doğru adam alınan öcü görünce sevinecek
Ve ayaklarını kötünün kanında yıkayacak.
11O zaman insanlar, “Gerçekten doğrulara ödül var” diyecek,
“Gerçekten dünyayı yargılayan bir Tanrı var.”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.58 Yüce Hâkim olan Tanrı’ya, adaletsiz yöneticileri cezalandırarak adaleti sağlaması için edilen dua. İlk kiliseler bu mezmuru, İsa’nın Yüksek Kurul önündeki duruşmasıyla ilişkilendirmiştir (bkz. Mat.26:57-68 ve konuyla ilgili öbür anlatımlar). Yargı gücünün adil biçimde kullanılması, Eski Antlaşma’da geçen önemli bir konudur. Peygamber Samuel’in zamanından İsrail ve Yahuda krallıklarının sona erişine kadar İsrail’de yargının adaletsizliğinden dolayı çok sıkıntı çekilmiştir (örn. bkz. 1Sa.8:3; Yşa.1:23; Yşa.5:23; Yşa.10:1-2; Hez.22:6,Hez.22:12;Amo.5:7,Amo.5:10-13; Mik.3:1-3,Mik.3:9-11). Yoksul ve güçsüz masumları, zengin ve güçlü zalimlerden korumak yöneticilerin sorumluluğuydu.
Mez.58 başlık Müzik şefi için Bkz. Mez.4 başlığa ait not. Yoketme Bkz. Mez.57; 59; 75 başlıklar. makamında Bkz. Mez.9 başlığa ait not. Miktamı Bkz. Mez.16 başlığa ait not.
58:1 yöneticiler İbranice’den, “dilsizler” diye de çevrilebilir. Tanrı’nın yeryüzündeki temsilcileri olarak görev yapmaları üzere o konuma gelmiş kişilerdir (bkz. Çık.21:6; Çık.22:8-9’a ait notlar; ayrıca bkz. Yas.1:17; 2Ta.19:6).
58:3 Kötüler Burada özellikle yöneticilerden söz edilmektedir. ana rahmindeyken... Doğdu doğalı Bkz. Mez.51:5 ve ilgili not. Yar.8:21; Eyü.15:14-16; Eyü.25:4-6’nın aksine bu sözler burada insanlıkla ilgili genel bir saptama değildir. yalan söyleyerek Bkz. Yu.8:44.
58:4 yılan zehiri Bkz. Mez.140:3; Mat.23:33; Yak.3:8.
58:6-8 Ülkenin bu yozlaşmış hâkimlerin elinden kurtulması için yapılan bir yakarış (bkz. Mez.5:10’a ait not).
58:6 dişlerini Bkz. Mez.57:4. aslanların Bkz. Mez.7:2’ye ait not.
58:7 oklarının ucu kırılsın ‘Kötü niyetli sözleri amacına ulaşmasın’ anlamında (bkz. Mez.57:4).
58:9-11 Tanrı’nın kötüleri kesinlikle yargılayacağına dair duyulan güven dile getiriliyor (bkz. Mez.3:8’e ait not).
58:9 Tanrı’nın yargısının aniden ve kaçınılmaz biçimde gerçekleştiğini tasvir eden bir ifade (bkz. Mez.37:10’a ait not; ayrıca bkz. Luk.18:7-8). diken Çabuk alev alan çalılardan söz ediliyor (bkz. Mez.118:12; Vai.7:6). kasırgayla savrulacak Bkz. Eyü.27:21.
58:10 Doğru adam Burada haksızlığa uğrayan kimseler için kullanılan hukuksal bir terimdir (bkz. Mez.1:5’e ait not). ayaklarını kötünün kanında yıkayacak Bu tasvirin kökeni, savaş alanında kazanılmış zaferler hakkındaki abartılı Eski Ortadoğu anlatımlarına dayanır (bkz. Mez.68:23).
58:11 Bkz. Mez.46:10’a ait not; ayrıca bkz. Mez.96-99.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş