Mezmurlar 50

« Mezmurlar 49 | Mezmurlar 51 »
50
50. Mezmur
Asaf'ın mezmuru
1Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor;
Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar
Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
2Güzelliğin doruğu Siyon'dan
Parıldıyor Tanrı.
3Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak,
Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor,
Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
4Halkını yargılamak için
Yere göğe sesleniyor:
5“Toplayın önüme sadık kullarımı,
Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.”
6Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor,
Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. Sela
7“Ey halkım, dinle de konuşayım,
Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim:
Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!
8Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum,
Yakmalık sunuların sürekli önümde.
9Ne evinden bir boğa,
Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
10Çünkü bütün orman yaratıkları,
Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
11Dağlardaki bütün kuşları korurum,
Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
12Acıksam sana söylemezdim,
Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
13Ben boğa eti yer miyim?
Ya da keçi kanı içer miyim?
14Tanrı'ya şükran kurbanı sun,
Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.
15Sıkıntılı gününde seslen bana,
Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
16Ama Tanrı kötüye şöyle diyor:
“Kurallarımı ezbere okumaya
Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
17Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor,
Sözlerimi arkana atıyorsun.
18Hırsız görünce onunla dost oluyor,
Zina edenlere ortak oluyorsun.
19Ağzını kötülük için kullanıyor,
Dilini yalana koşuyorsun.
20Oturup kardeşine karşı konuşur,
Annenin oğluna kara çalarsın.
21Sen bunları yaptın, ben sustum,
Beni kendin gibi sandın.
Seni azarlıyorum,
Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
22“Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler!
Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
23Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir;
Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”
« Mezmurlar 49 | Mezmurlar 51 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.50 başlık Bu ifade, “Asaf için” ya da onun yerine görev yapan “Asaf’ın oğulları için” anlamına da gelebilir. Asaf, Davut’un üç koro şefinden biriydi (bkz. Mez.39 başlığa ait not).
50:1-6 İsrail halkı Siyon’daki Tanrı’nın, Sina Dağı’ndaki Tanrı olduğunu öğrenecektir (bkz. Çık.19:16-20).
50:1 Yeryüzünün Bkz. “Yere göğe” (Mez.50:4) ve “Gökler” (Mez.50:6). Musa, Moav ovalarında RAB’bin İsrail’le antlaşmasını yenilediği sırada yeri ve göğü antlaşmaya üçüncü tanık olarak çağırmıştı (Yas.30:19; Yas.31:28). RAB, şimdi söylediği sözlerin o antlaşmayla tamamen uyumlu olduğuna tanıklık etmeleri için yeri ve göğü çağı rmaktadır (ayrıca bkz. Yşa.1:2). Yaratılışın tümü, Tanrı ve halkı arasındaki ilişkide ilgili taraftır (bkz. Yar.1-3. bölümler; ayrıca bkz. Yer.12:4; Rom.8:22).
50:2 Güzelliğin doruğu Dağı güzel yapan Tanrı’nın oradaki varlığıdır. Parıldıyor Tanrı, halkını hesap vermeye çağırırken görkemini sergiliyor (bkz. Mez.80:1; Mez.94:1; Yas.33:2).
50:3 geliyor Tapınağın En Kutsal Yeri’ndeki (bkz. Yşa.26:21) Keruvlar arasında kurulmuş tahtından gelmekte olduğundan söz ediliyor (bkz. Mez.80:1; Mez.99:1; ayrıca bkz. 1Sa.4:4; 2Sa.6:2; 2Kr.19:15); çünkü tapınak varken Tanrı, halkının arasında, orada bulunmaktaydı. sessiz kalmayacak ‘Artık halkının günahlarını görmezden gelmeyecek, halkını cezasız bırakmayacak’ anlamındadır (Mez.50:21). ateş... fırtına Bkz. Çık.19:16,Çık.19:18.
50:4 yargılamak Burada RAB’bin, halkıyla yaptığı antlaşmaya uyup uymadıklarıyla ilgili olarak onlara hesap sorması söz konusudur.
50:5 sadık kullarımı Bkz. Mez.4:3’e ait not. Kurban keserek Kurban kesmek, hem antlaşmayı mühürleyen uygulamanın (bkz. Çık.24:4-8) hem de İsrailliler’in antlaşma yoluyla RAB’be olan adanmışlıklarının ifadesinin ayrılmaz bir parçası olmuştur.
50:6 Gökler... duyuruyor Bkz. Mez.50:1’e ait not. doğruluğunu Bkz. “adil”, Mez.4:1’e ait not. yargıç RAB halkının yargıcıdır (bkz. Yşa.33:22). “Yargıç” ifadesi Yşa.94:2’de Tanrı’nın unvanı niteliğini taşı r (bkz. Mez.50:1’e ait not; ayrıca bkz. Yar.18:25; Hak.11:27).
50:7-15 RAB bu sözleri iyi niyetli kullarını yola getirmek için söyler.
50:7 halkım “Tanrımız” (Mez.50:3) ve “senin Tanrın’ı m” (burada) ifadeleri RAB’bin halkıyla yaptığı antlaşmaya dairdir. Ben Tanrı’yım, senin Tanrın’ı m Bkz. Çık.19:3-6; Lev.19:2-4,Lev.19:10,Lev.19:25,Lev.19:31, 34,36; Lev.20:7,Lev.20:24; Lev.22:33; Lev.23:22.
50:8-13 İsrailliler kurban sunmayı ihmal etmemişlerdir (Mez.50:8); ancak Tanrı’nın kurbanlara ihtiyacı varmış gibi öncelikli konunun bu olduğu düşüncesine kapılmaya meyilli görünmektedirler. Bu anlayış, İsrailliler’in etrafındaki putperest halklar arasında yaygındı (bkz. Mez.40:6 ve ilgili not).
50:12 dünya... benimdir Bkz. Mez.24:1-2 ve ilgili not.
50:14-15 Tanrı, İsrail halkının kendisine olan bağımlılığını, merhameti için şükran sunuları sunarak (Mez.50:14) ve ihtiyaç içinde oldukları zamanlarda O’na yönelip yakararak göstermesini ister (Mez.50:15; bkz. Mez.116:17-19). Böyle yapanlar, Tanrı’nın lütufkar biçimde onlara yanıt vereceğini görecektir (bkz. Mez.40:6 ve ilgili not; ayrıca bkz. Mez.50:23).
50:14 şükran kurbanı Bkz. Lev.7:12-13. Yüceler Yücesi’ne Bkz. Mez.50:1’e ait not. adadığın adakları Genellikle şükran kurbanları (bkz. Mez.66:13-15) ve ihtiyaç içinde oldukları zamanlarda edilen dualar (bkz. 1Sa.1:10-11) eşliğinde adanan adaklar (bkz. Mez.7:17’ye ait not; ayrıca bkz. İbr.13:15).
50:15 beni yüceltirsin Bkz. Mez.50:23.
50:16 Kurallarımı ezbere okumaya RAB’bin halkıyla yaptığı antlaşmaya adanma töreninin bir parçası olduğu tahmin edilir.
50:17 Sözlerimi... atıyorsun ‘Tanrı’nın yasasını (törensel adetler dışında) yaşamının başlıca kuralları olarak kabul etmiyorsun’ anlamında.
50:19 Ağzını kötülük için kullanıyor Bkz. Mez.5:9’a ait not.
50:21 Kötüler, Tanrı’nın merhamet ve sabır ifadesi olan “sessizliği”ni çarpıtarak kendi çıkarlarını tatmin edecek şekilde yorumlarlar (bkz. Vai.8:11; Yşa.42:14; Yşa.57:11).
50:23 Bkz. Mez.50:14-15’e ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş