Mezmurlar 16

« Mezmurlar 15 | Mezmurlar 17 »
16
16. Mezmur
Davut'un Miktamı[a]
1Koru beni, ey Tanrı,
Çünkü sana sığınıyorum.
2RAB'be dedim ki, “Efendim sensin.
Senden öte mutluluk yok benim için.”
3Ülkedeki kutsallara gelince,
Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.
4Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak.
Onların kan sunularını dökmeyeceğim,
Adlarını ağzıma almayacağım.
5Benim payıma,
Benim kâseme düşen sensin, ya RAB;
Yaşamım senin ellerinde.
6Payıma ne güzel yerler düştü,
Ne harika bir mirasım var!
7Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be,
Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
8 Gözümü RAB'den ayırmam,
Sağımda durduğu için sarsılmam.
9Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor,
Bedenim güven içinde.
10 Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin,
Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin[b].
11Yaşam yolunu bana bildirirsin.
Bol sevinç vardır senin huzurunda,
Sağ elinden mutluluk eksilmez.
« Mezmurlar 15 | Mezmurlar 17 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.16 Davut’un, zamansız ölümden kendisini koruması için RAB’be ettiği duadır (bkz. Mez.3:7; Mez.22:19-21; Mez.44:23-26). Mez.23’ün temasıyla ilişkilidir (krş. Mez.16:2 ile Mez.23:1; Mez.16:5 ile Mez.23:5; Mez.16:7-8 ile Mez.23:4; Mez.16:11 ile Mez.23:6). Bu iki mezmurda da güvenin, Tanrı’ya dua edenlerin başlıca özelliği olduğu vurgulanır (bkz. Mez.34:8-14’e ait not; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: İman, s.1821).
Mez.16 başlık Miktamı Edebiyat veya müzik terimi.
16:3 Bkz. Mez.101. ülkedeki kutsallar İsrail’de putlara tapmayan, Tanrı’nın antlaşmasına bağlı kalanlar (ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Antlaşma, s.25).
16:4 adlarını ağzıma almayacağım ‘Onlara yakarmayacak, tapmayacağım’ anlamında (bkz. Yşu.23:7).
16:5-6 Davut burada, ya RAB’bin İsrail halkına vaat ettiği topraktan ya da kâhinlerin (bkz. Say.18:20) ve Levililer’in mirası olarak RAB’bin kendisinden (Say.73:26; Say.119:57; Say.142:5; Yas.10:9; Ağı.3:24) söz etmektedir.
16:5 kâseme “Kâse” Kutsal Kitap’ta, bazen Tanrı’nın bereketlerini (bu ayette olduğu gibi; bkz. Mez.23:5) bazen de gazabını ifade eder (bkz. Yer.25:15; Va.14:10; Va.16:19).
16:7 öğüt veren RAB, sözleri aracılığıyla öğüt verir (bkz. Mez.16:11; 119; Özd.6:23).
16:8 Sağımda RAB’bin destekleyici ve koruyucu oluşu ifade ediliyor (krş. Mez.16:11; bkz. Mez.73:23; Mez.109:31; Mez.110:5; Mez.121:5). sarsılmam Bkz. Mez.10:6’ya ait not.
16:9-11 Davut güven dolu sözlerle, RAB’bin onu düşmanın eline bırakmayacağı için duyduğu sevinci belirtir (bkz. Mez.17:15; Mez.73:24; Mez.11:7’ye ait not). Petrus, bu ayetleri alıntılayarak, Davut’un bu sözlerle Mesih’e ve O’nun dirilişine ilişkin peygamberlik ettiğini bildirir (bkz. Elç.2:25-28; Elç.13:35; ayrıca bkz. Mez.6:5’e ait not).
16:9 yüreğim Bkz. Mez.5:9’a ait not.
16:10 Sadık kulunun... vermezsin İbranice’den, “Sadık kulunun ölüm çukurunu görmesine izin vermezsin” diye de çevrilebilir. Sadık kulun Bkz. Mez.4:3’e ait not.
16:11 Yaşam yolunu Bkz. Özd.15:24. Sağ elinden Bkz. Mez.16:8’e ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş