Mezmurlar 27

27
27. Mezmur
Davut'un mezmuru
1RAB benim ışığım, kurtuluşumdur,
Kimseden korkmam.
RAB yaşamımın kalesidir,
Kimseden yılmam.
2Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler,
Beni yutmak için üzerime gelirken
Tökezleyip düşerler.
3Karşımda bir ordu konaklasa,
Kılım kıpırdamaz,
Bana karşı savaş açılsa,
Yine güvenimi yitirmem.
4RAB'den tek dileğim, tek isteğim şu:
RAB'bin güzelliğini seyretmek,
Tapınağında O'na hayran olmak için
Ömrümün bütün günlerini O'nun evinde geçirmek.
5Çünkü O kötü günde beni çardağında gizleyecek,
Çadırının emin yerinde saklayacak,
Yüksek bir kaya üzerine çıkaracak beni.
6O zaman çevremi saran düşmanlarıma karşı
Başım yukarı kalkacak,
Sevinçle haykırarak kurbanlar sunacağım O'nun çadırında,
O'nu ezgilerle, ilahilerle öveceğim.
7Sana yakarıyorum, ya RAB, kulak ver sesime,
Lütfet, yanıtla beni!
8Ya RAB, içimden bir ses duydum:
“Yüzümü ara!” dedin,
İşte yüzünü arıyorum.
9Yüzünü benden gizleme,
Kulunu öfkeyle geri çevirme!
Bana hep yardımcı oldun;
Bırakma, terk etme beni,
Ey beni kurtaran Tanrı!
10Annemle babam beni terk etseler bile,
RAB beni kabul eder.
11Ya RAB, yolunu öğret bana,
Düşmanlarıma karşı
Düz yolda bana öncülük et.
12Beni hasımlarımın keyfine bırakma,
Çünkü yalancı tanıklar dikiliyor karşıma,
Ağızları şiddet saçıyor.
13Yaşam diyarında
RAB'bin iyiliğini göreceğimden kuşkum yok.
14Umudunu RAB'be bağla,
Güçlü ve yürekli ol;
Umudunu RAB'be bağla!
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.27 Davut, RAB’bin kendisiyle yaptığı antlaşmayı göz önüne alarak, kendisini alaşağı etmeyi tasarlayanların hepsinden kurtulmak için güvenle dua etmektedir (bkz. 2Sa.7. bölüm). Kralın RAB’be duyduğu güvenin açıkça ilan edildiği iman söylemi (iki kıtada: Mez.27:1-3,Mez.27:4-6), Mez.27:7-12’deki duaya giriş niteliğindedir. 1-6. ayetlerdeki güveni yansıtan 13-14. ayetlerde, henüz görülmemesine karşın kesinlikle gerçekleşecek şeyin sabırla beklenmesi gerektiği öğütlenir (bkz. Mez.42-43; İbr.11:1; ayrıca bkz. Mez.26’ya ait not).
27:1 ışığı m Bolluğu (bkz. Mez.97:11; Eyü.22:28; Eyü.29:3;Ağı.3:2), yaş amı ve kurtuluşu (bkz. Mez.18:28; Yşa.9:2; Yşa.49:6; Yşa.58:8; Yşa.59:9; Yer. Yşa.13:16) temsil eder; Davut, bu nimetlerin kaynağının RAB olduğunu belirtir (bkz. Yşa.10:17; Yşa.60:1-2,Yşa.60:19-20; Mik.7:8-9). kurtuluş umdur ‘Beni kurtaran’ anlamında (bkz. Mez.27:9).
27:2 beni yutmak için Bkz. Mez.7:2 ve ilgili not.
27:4-6 Bkz. Mez.27:1; Mez.9:11’e ait not.
27:4 evinde geçirmek Bkz. Mez.15:1’e ait not.
27:5 Çadırının emin yerinde Bkz. Mez.31:20; Mez.32:7; Mez.61:4; Mez.91:1.
27:6 kurbanlar sunacağım Bkz. Mez.7:17’ye ait not. öveceğim Bkz. Mez.9:1’e ait not.
27:7-12 Düşmanların krallığın içinden mi, dışından mı yoksa iki taraftan mı olduğu belirsizdir. Silahları, kralın itibarını ayaklar altına almak için yönelttikleri yalan suçlamalardır (bkz. Mez.5:9’a ait not).
27:7 Sana yakarıyorum... yanıtla beni Bkz. Mez.118:5’e ait not.
27:9 Yüzünü benden gizleme Bkz. Mez.13:1’e ait not. öfkeyle Bkz. Mez.2:5’e ait not. Bana hep yardımcı oldun İbranice’den, “yardımcım ol” diye de çevrilebilir.
27:10 RAB beni kabul eder İbranice’den, “RAB beni kabul etsin” diye de çevrilebilir.
27:11 yolunu öğret bana Tanrı’nın vahyi olmadan insanlar doğru yolu bilmez. Düz yolda Bkz. Mez.5:8 ve ilgili not.
27:13 Yaşam diyarında Şimdiki yaşam. RAB’bin iyiliğini Bkz. 2Sa.7:28; ayrıca bkz. Mez.31:19 ve ilgili not.
27:14 Umudunu RAB’be bağla Bkz. Bilgi Kutusu: Umut, s.1666.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş