Mezmurlar 139

« Mezmurlar 138 | Mezmurlar 140 »
139
139. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
2Oturup kalkışımı bilirsin,
Niyetimi uzaktan anlarsın.
3Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin,
Bütün yaptıklarımdan haberin var.
4Daha sözü ağzıma almadan,
Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
5Beni çepeçevre kuşattın,
Elini üzerime koydun.
6Kaldıramam böylesi bir bilgiyi,
Başa çıkamam, erişemem.
7Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan,
Nereye kaçabilirim huzurundan?
8Göklere çıksam, oradasın,
Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
9Seherin kanatlarını alıp uçsam,
Denizin ötesine konsam,
10Orada bile elin yol gösterir bana,
Sağ elin tutar beni.
11Desem ki, “Karanlık beni kaplasın,
Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
12Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için,
Gece, gündüz gibi ışıldar,
Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13İç varlığımı sen yarattın,
Annemin rahminde beni sen ördün.
14Sana övgüler sunarım,
Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım.
Ne harika işlerin var!
Bunu çok iyi bilirim.
15Gizli yerde yaratıldığımda,
Yerin derinliklerinde örüldüğümde,
Bedenim senden gizli değildi.
16Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni;
Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden,
Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
17Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı,
Sayıları ne çok!
18Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam.
Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
19Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen!
Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
20Çünkü senin için kötü konuşuyorlar,
Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
21Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden?
Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
22Onlardan tümüyle nefret ediyor,
Onları düşman sayıyorum.
23Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi,
Sına beni, öğren kaygılarımı.
24Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı,
Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
« Mezmurlar 138 | Mezmurlar 140 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

138:1-145:21 Bu sekiz mezmur, Davut’a ait eski mezmurların dilini ve temasını yansıtır; bazı yorumculara göre, bunların bazıları çok sonraki, hatta sürgünden sonraki tarihlere aittir. Bu mezmur dizisi, övgü ezgileriyle çevrelenir (Mez.138; 145). Tanrı’nın yüceliği ve iyiliğiyle ilgili ifadeler içermektedir. Mez.139 Tanrı’nın bireyle olan ilişkisi üzerinde dururken, Mez.145 yaratılışla arasındaki ilişkiye odaklanır.
Mez.139 Ana düşünce, altışar dizeden oluşan dört paragraf (Mez.139:1-6,Mez.139:7-12,Mez.139:13-18,Mez.139:19-24) eşliğinde gelişir. Her paragraf, ilgili paragrafın ana temasının ayrıntılarla işlendiği bir beyitle sona erer.
Mez.139 başlık Müzik şefi için Bkz. Mez.4 başlığa ait not. Davut’un Bkz. Mez.138-145’e ait not.
139:5 Elini üzerime koydun Tanrı’dan kaçamasın diye. Tanrı Davut’un yaşamına hâkimdi.
139:6 Kaldıramam Tanrı’yı tümüyle tanımak, insan anlayışını aşan bir olgudur; Tanrı’nın mutlak egemenliğini ve bundan kaçamayacak durumda olduğunu anlaması Davut’u sarsmıştır. İfadenin İbranicesi, çoğunlukla, Tanrı’nın “harika işleri”yle ilişkilidir (bkz. “harikalar”, Mez.77:11,Mez.77:14; Çık.15:11).
139:7-12 Tanrı’nın her yerde olmasıyla ilgili soyut bir öğreti değil, Tanrı’dan asla kaçılamayacağı bildirilen hayranlık dolu bir itiraftır (bkz. Yer.23:23-24).
139:7 Ruhun’dan... huzurundan Bkz. Mez.51:11 ve ilgili not; “yüzümü... Ruhum’u”, Hez.39:29.
139:8-9 Tüm yaratılış ifade edilmektedir.
139:10 yol gösterir bana... tutar beni Bkz. Mez.73:23-24.
139:11-12 Bkz. Eyü.34:22.
139:13-18 Tanrı’nın insanı yaratırken gösterdiği özen vurgulanmaktadır; insanın biçimini ve yaşam süresini RAB belirler.
139:13 İç varlığımı Bkz. Mez.31:9’a ait not. yarattın Bu fiil, aynı zamanda ‘sahip olmak’ anlamına da gelir.
139:14 müthiş... harika Bütün insanlar değer verilmesi gereken mucizevi yaratıklardır (bkz. Mez.139:6’ya ait not; ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: İnsan, s.9).
139:15 Gizli yerde... Yerin derinliklerinde Rahim, karanlık ve görülebilen dünyadan ayrı olarak betimlenir.
139:16 ayrılan günlerin Yaşam süresi, kişi doğmadan önce bellidir. Hepsi... yazılmıştı Tanrı tarafından belirlenmişti (bkz. Mez.56:8’e ait not).
139:17 düşüncelerin Bkz. Mez.92:5’e ait not.
139:18 Uyanıyorum Bazı yorumcular söz konusu ifadenin, Mez.17:15’te olduğu gibi (bkz. ilgili not; ayrıca bkz. Yşa.26:19; Dan.12:2), ‘ölüm uykusundan uyanmak’ anlamını taşıdığını savunur.
139:19-24 RAB’be duyulan sadakat, kişiyi, O’nun karakterine ve amaçlarına karşı olan her şeyin ortadan kalkması için dua etmeye yönlendirir.
139:20 Adını kötüye kullanıyor Örneğin, RAB’be inananlara lanet okuyarak.
139:23-24 Mezmur yazarı, adanmışlığının kusursuz olmadığını kavradığı için Tanrı’nın desteğine ihtiyaç duyar (bkz. Mez.17:3-5 ve ilgili not; krş. Mez.139:1-2).
139:23 yüreğimi Bkz. Mez.4:7’ye ait not. kaygılarımı Bkz. Mez.94:19.
139:24 sonsuz yaşam yolunda Bkz. Mez.16:9-11’e ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş