Mezmurlar 139:7-12

7Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan,
Nereye kaçabilirim huzurundan?
8Göklere çıksam, oradasın,
Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
9Seherin kanatlarını alıp uçsam,
Denizin ötesine konsam,
10Orada bile elin yol gösterir bana,
Sağ elin tutar beni.
11Desem ki, “Karanlık beni kaplasın,
Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
12Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için,
Gece, gündüz gibi ışıldar,
Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

138:1-145:21 Bu sekiz mezmur, Davut’a ait eski mezmurların dilini ve temasını yansıtır; bazı yorumculara göre, bunların bazıları çok sonraki, hatta sürgünden sonraki tarihlere aittir. Bu mezmur dizisi, övgü ezgileriyle çevrelenir (Mez.138; 145). Tanrı’nın yüceliği ve iyiliğiyle ilgili ifadeler içermektedir. Mez.139 Tanrı’nın bireyle olan ilişkisi üzerinde dururken, Mez.145 yaratılışla arasındaki ilişkiye odaklanır.
Mez.139 Ana düşünce, altışar dizeden oluşan dört paragraf (Mez.139:1-6,Mez.139:7-12,Mez.139:13-18,Mez.139:19-24) eşliğinde gelişir. Her paragraf, ilgili paragrafın ana temasının ayrıntılarla işlendiği bir beyitle sona erer.
139:7-12 Tanrı’nın her yerde olmasıyla ilgili soyut bir öğreti değil, Tanrı’dan asla kaçılamayacağı bildirilen hayranlık dolu bir itiraftır (bkz. Yer.23:23-24).
139:7 Ruhun’dan... huzurundan Bkz. Mez.51:11 ve ilgili not; “yüzümü... Ruhum’u”, Hez.39:29.
139:8-9 Tüm yaratılış ifade edilmektedir.
139:10 yol gösterir bana... tutar beni Bkz. Mez.73:23-24.
139:11-12 Bkz. Eyü.34:22.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş