Mezmurlar 41

« Mezmurlar 40 | Mezmurlar 42 »
41
41. Mezmur
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1Ne mutlu yoksulu düşünene!
RAB kurtarır onu kötü günde.
2Korur RAB, yaşatır onu,
Ülkede mutlu kılar,
Terk etmez düşmanlarının eline.
3Destek olur RAB ona
Yatağa düşünce;
Hastalandığında sağlığa kavuşturur onu.
4“Acı bana, ya RAB!” dedim,
“Şifa ver bana, çünkü sana karşı günah işledim!”
5Kötü konuşuyor düşmanlarım ardımdan:
“Ne zaman ölecek adı batası?” diyorlar.
6Biri beni görmeye geldi mi, boş laf ediyor,
Fesat topluyor içinde,
Sonra dışarı çıkıp fesadı yayıyor.
7Benden nefret edenlerin hepsi
Fısıldaşıyor aralarında bana karşı,
Zararımı düşünüyorlar,
8“Başına öyle kötü bir şey geldi ki” diyorlar,
“Yatağından kalkamaz artık.”
9 Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bile
İhanet etti bana.
10Bari sen acı bana, ya RAB, kaldır beni.
Bunların hakkından geleyim.
11Düşmanım zafer çığlığı atmazsa,
O zaman anlarım benden hoşnut kaldığını.
12Dürüstlüğümden ötürü bana destek olur,
Sonsuza dek beni huzurunda tutarsın.
13 Öncesizlikten sonsuza dek,
Övgüler olsun İsrail'in Tanrısı RAB'be!
Amin! Amin!
« Mezmurlar 40 | Mezmurlar 42 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

40:1-41:13 Mezmurlar’ın birinci kitabının sonunda yer alan bu iki mezmur, içerdiği “Ne mutlu” ifadeleriyle (Mez.40:4; Mez.41:1) kitabın başı nda yer alan iki mezmurla uyum oluşturur (Mez.1:1; Mez.2:12); Mezmurlar’ın birinci kitabı, böylece kutsama sözleriyle çerçevelenmiş olur (bkz. Mez.1-2’ye ait not).
Mez.41 Davut’un çok hasta olduğu bir zamanda merhamet bulmak için ettiği dua. Bu mezmurla birlikte, kişisel günahla bağlantılı olan hastalıklar ve Davut’un düşmanlarının saldırıları hakkında konularla birbirlerine bağlı dört mezmur (Mez.38-41) sona erer. Mez.40 ile bu mezmur, Mezmurlar’ın birinci kitabının sonunu oluşturur (bkz. Mez.40-41’e ait not). 13. ayet aslında mezmurun bir parçası değildir; birinci kitabın sonundaki şükrandır (bkz. Mez.40:13’e ait not).
Mez.41 başlık Müzik şefi için Bkz. Mez.4 başlığa ait not.
41:1 Ne mutlu Bkz. Mez.1:1’e ait not. Ne mutlu yoksulu düşünene Herkes için geçerli olmakla birlikte, özellikle görevi güçsüzleri savunmak olan kral için geçerlidir (bkz. Mez.72:2,Mez.72:4,Mez.72:12-14; Mez.82:3-4; Özd.29:14; Özd.31:8-9; Yşa.11:4; Yer.22:16).
41:4 günah işledim Bkz. Mez.32:3-5’e ait not.
41:5 Ne zaman ölecek...? Bkz. Mez.3:2’ye ait not.
41:7-9 Davut düşmanlarının (bkz. Mez.5:9’a ait not) ve dost bildiği kişinin yaptığı kötülükler yüzünden yas tutar.
41:9 Ekmeğimi yiyen... yakın dostum Kralın sofrasını paylaşan, onurlandırılmış, saygıdeğer ve güvenilir bir dost (bkz. Mez.23:5; Mez.31:11-12’ye ait not; krş. Yu.13:18).
41:12 Sonsuza Bkz. 2Sa.7:15-16. huzurunda İsrail’in göksel Kralı’nın hizmetkârı olarak (bkz. Mez.101:7; 1Sa.16:22; 1Kr.10:8; 1Kr.17:1).
41:13 Mezmurlar’ın birinci kitabının ana fikrini içeren son övgü sözleridir (bkz. Mez.72:18-19; Mez.89:52; Mez.106:48; 150).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş