Vahiy 1

1
1İsa Mesih'in vahyidir. Tanrı yakın zamanda olması gereken olayları kullarına göstermesi için O'na bu vahyi verdi. O da gönderdiği meleği aracılığıyla bunu kulu Yuhanna'ya iletti. 2Yuhanna, Tanrı'nın sözüne ve İsa Mesih'in tanıklığına –gördüğü her şeye– tanıklık etmektedir. 3Bu peygamberlik sözlerini okuyana, burada yazılanları dinleyip yerine getirene ne mutlu! Çünkü beklenen zaman yakındır.
Yedi Kiliseye Selam
4-6 Ben Yuhanna'dan, Asya İli'ndeki yedi kiliseye selam! Var olan, var olmuş ve gelecek olandan, O'nun tahtının önünde bulunan yedi ruhtan ve ölüler arasından ilk doğan, dünya krallarına egemen olan güvenilir tanık İsa Mesih'ten sizlere lütuf ve esenlik olsun.
Yücelik ve güç sonsuzlara dek, bizi seven, kanıyla bizi günahlarımızdan özgür kılmış ve bizi bir krallık haline getirip Babası Tanrı'nın hizmetinde kâhinler yapmış olan Mesih'in olsun! Amin.
7 İşte bulutlarla geliyor!
Her göz O'nu görecek,
O'nun bedenini deşmiş olanlar bile.
O'nun için dövünecek yeryüzünün bütün halkları.
Evet, böyle olacak! Amin.
8 Var olan, var olmuş ve gelecek olan, Her Şeye Gücü Yeten Rab Tanrı, “Alfa ve Omega Ben'im” diyor.
İlk ve Son İsa'dır
9İsa'ya ait biri olarak sıkıntıda, tanrısal egemenlikte ve sabırda ortağınız ve kardeşiniz olan ben Yuhanna, Tanrı'nın sözü ve İsa'ya tanıklık uğruna Patmos denilen adada bulunuyordum. 10Rab'bin gününde Ruh'un etkisinde kalarak arkamda borazan sesine benzer yüksek bir ses işittim. 11Ses, “Gördüklerini kitaba yaz ve yedi kiliseye, yani Efes, İzmir, Bergama, Tiyatira, Sart, Filadelfya ve Laodikya'ya gönder” dedi.
12-13 Bana sesleneni görmek için arkama döndüm. Döndüğümde yedi altın kandillik ve bunların ortasında, giysileri ayağına kadar uzanan, göğsüne altın kuşak sarınmış, insanoğluna benzer birini gördüm. 14Başı, saçı ak yapağı gibi beyaz, kar gibi bembeyazdı. Gözleri alev alev yanan ateşti sanki. 15Ayakları, ocakta kor haline gelmiş parlak tunca benziyordu. Sesi, gürül gürül akan suların sesi gibiydi. 16Sağ elinde yedi yıldız vardı. Ağzından iki ağızlı keskin bir kılıç uzanıyordu. Yüzü bütün gücüyle parlayan güneş gibiydi. 17 O'nu görünce, ölü gibi ayaklarının dibine yığıldım. O ise sağ elini üzerime koyup şöyle dedi: “Korkma! İlk ve son Ben'im. 18Diri Olan Ben'im. Ölmüştüm, ama işte sonsuzluklar boyunca diriyim. Ölümün ve ölüler diyarının anahtarları bendedir. 19Bunun için gördüklerini, şimdi olanları ve bundan sonra olacakları yaz. 20Sağ elimde gördüğün yedi yıldızla yedi altın kandilliğin sırrına gelince, yedi yıldız yedi kilisenin melekleri, yedi kandillikse yedi kilisedir.”
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1 Tanrı bu vahyi, İsa Mesih’in elçilerinden Yuhanna’nın hayatta olduğu, imanlıların Roma’nın (imparatora tapınmayı öngören) resmi diniyle karşı karşıya kaldığı bir dönemde, imanlılar topluluğunu cesaretlendirmek ve güçlendirmek üzere vermiştir. Vahiy, baskı altındaki imanlılar topluluklarına hitaben, İsa Mesih’in kimliğini (krallığını, gücünü, tanrılığını, dünyayı yargılayacak hâkim oluşunu) açıklayan net ve etkili bir görüm olarak Yuhanna’ya verilmiştir. İsa Mesih’in ‘İsa Mesih tarafından verilen’ veya ‘İsa Mesih hakkında’ anlamlarına da gelir. vahyidir “Vahiy” sözcüğü, Grekçe’de (apokalipsis) ‘örtünün kaldırılması’ veya ‘gizli kalanın ortaya çıkarılması’anlamına gelir. kullarına Tüm imanlılara. yakın zamanda olması gereken Bkz. Va.1:3; Va.22:6,Va.22:10. meleği Bkz. Bilgi Kutusu:Melekler, s.1808. Yuhanna’ya Bkz. Giriş.
1:3 peygamberlik sözlerini Bunlar buyruk, öğreti, geçmişte olmuş ve gelecekte olacaklarla ilgili sözler içerir (bkz. 1Ko.14:3 ve ilgili not). Peygamberlik sözleri içeren Vahiy Kitabı aynı zamanda mektup özelliği de taşır (bkz. Va.2:1-3:22’ye ait not). ne mutlu Bkz. Va.14:13; Va.16:15; Va.19:9; Va.20:6; Va.22:7,Va.22:14. “Ne mutlu” deyimi imanlının duygusal durumunu değil, Tanrı’nın insanlara gösterdiği iyiliği vurgular (bkz. Mez.1:1; Mat.5:3). zaman yakındır Bkz. Yak.5:9’a ait not.
1:4-6 Asya İli’ndeki Bugünkü Ege Bölgesi, o çağlarda bu adla anılan bir Roma iliydi (bkz. Bilgi Kutusu: MektuplardaAdı Geçen Yerler Anadolu’da mı?, s.1839). yedi kiliseye Bkz. Va.1:11 ; Harita: Vahiy Kitabı’nda Adı Geçen Yedi Kilise, s.1875. Bu bölgede etkili bir hizmet sürdüren Yuhanna’nın bu topluluklarla yakın ilişkileri vardı. Var olan, var olmuş ve gelecek olandan Oğul Tanrı’nın sonsuzluğu ifade ediliyor (krş. İbr.13:8). yedi ruhtan Bkz. Va.3:1; Va.4:5; Va.5:6. Büyük olasılıkla Kutsal Ruh’tan söz edilmektedir (krş. Yşa.11:1-2; Zek.Yşa.4:1-10) ; ancak toplulukların melekleri (2-3. bölümler) veya öbür melekler de (bkz. Va.8:2) olabilir. ilk doğan Krş. Mez.89:27; bkz. Rom.8:29; 1Ko.15:20,1Ko.15:23; Kol.1:18 ve ilgili notlar. lütuf ve esenlik Bkz. Rom.1:7’ye ait not. bizi seven... günahlarımızdan özgür kılmış... kâhinler yapmış İmanlılar bu bereketlere şimdiden sahiptir (ayrıca bkz. Va.5:9-10). krallık... kâhinler İsrail’le ilgili bu EskiAntlaşma tanımlaması (bkz. Çık.19:6’ya ait not), YeniAntlaşma’da imanlılar topluluğu için kullanılır (bkz. 1Pe.2:5,1Pe.2:9 ve ilgili notlar). İmanlılar bireysel olarak Tanrı’nın huzuruna çıkabilen kâhinlerdir, topluluk olarak da (ruhsal) bir krallık oluştururlar (ayrıca bkz. 2Ti.1Pe.2:11-15 ve ilgili notlar).
1:7 bulutlarla geliyor Bkz. Mat.24:30. bedenini deşmiş Bkz. Mez.22:16; Yşa.53:5; Zek.Yşa.12:10; Yu.19:34,Yu.19:37.
1:8 Her Şeye Gücü Yeten Özellikle zulüm gören imanlıları güçlendirmek amacıyla verilen vahiyde Tanrı’nın kendi üstün gücünü vurgulaması anlamlıdır (ayrıca bkz. Va.4:8; Va.11:16-17; Va.15:3-4; Va.16:7,Va.16:14; Va.19:6,Va.19:15; Va.21:22). Alfa ve Omega Grek alfabesinin ilk ve son harfleri burada Tanrı’nın ezeli ve ebedi olduğunu ifade eder (bkz. Va.21:6; krş. Çık.3:1 5). Çık.22:13’ te Rab İsa, aynı tanımlamayı kendisi için yapar (ayrıca bkz. “İlk ve Son”, Çık.1:17; Çık.2:8; Çık.22:13).
1:9 Kitabın üç önemli konusu bu ayette geçmektedir:(1). sıkıntıda Günahlı bir dünyada Mesih’e adanmış bir hayat sürmenin getirdiği sıkıntılar (bkz. Va.2:9-10; Va.7:14 ; Bilgi Kutusu: Acılar, Denenmeler, s.1830; krş. 6-19. bölümler; Yu.16:33; Elç.14:21-22; 2Ti.Elç.3:12). (2). tanrısal egemenlikte Bkz. Bilgi Kutusu: Tanrı’nın Egemenliği, s.1383 ; Va.11:15; Va.12:10; Va.20:1-6; krş. yeryüzündeki egemenlikler, Va.16:10; Va.17:12,Va.17:17-18. (3). sabırda İmanlıların dayanma gücü (bkz. Va.2:2-3,Va.2:19; Va.3:10; Va.13:10; Va.14:12). Patmos Ege Denizi’nde küçük, kayalık bir ada. Romalılar bu adayı sürgün amaçlı kullanıyorlardı. Kilise tarihçisi Esebios (İS 265-340), Yuhanna’nın İmparator Nerva (İS 96-98) zamanında Patmos’tan serbest bırakıldığını kaydeder.
1:10 Rab’bin gününde Pazar gününün böyle adlandırılmasının nedeni İsa Mesih’in bu günde ölümden dirilmesidir. Hıristiyanlar o çağda da pazar günleri toplanırlardı (bkz. Elç.20:7 ; 1Ko.16:2). Ruh’un etkisinde kalarak Elç.10:10’da Petrus’un yaşadığı gibi, burada rüya değil, Tanrı’nın Ruhu’nun göstermek istediklerini görmek ve hissetmek üzere uykuya dalmadan özel bir görüm görme söz konusudur.
1:11 kitaba Birbirlerine tutturulmuş ve tahta bir çubuğa sarılmış papirüs veya parşömen parçaları olmalıdır (bkz. Çık.17:14’e ait not). Günümüzde kullanılan kitap bugünkü biçimini İS birinci yüzyılın ortalarından sonra almıştır.
1:12-13 yedi Bkz. Giriş. yedi altın kandillik Yedi kilise (bkz. Va.1:20). giysileri ayağına kadar uzanan Mevki ve saygınlık göstergesi olan giysi türü (bkz. Hez.9. bölüm). Tasvir edilen giyim kuş am başkâhinlerin cüppesini andırır (Çık.28:4; Çık.29:5). insanoğlu Bkz. Dan.7:13 ve Mar.8:31’e ait notlar.
1:14 ak yapağı Paklığı, bilgeliği ve saygınlığı simgeler; Dan.7:9’daki tasviri hatırlatır (krş. Yşa.1:18 ; ayrıca krş. Mat.17:12; Lev.19:32; Özd.16:31). Gözleri alev alev yanan ateş Bkz. Dan.10:6; krş. Va.2:18 ile Va.19:12. Dirilmiş İsa’nın yüreklere işleyen bakışı tasvir edilir ; özellikle yargılama, değerlendirme ve savaş (bkz. Va.4:1-5:14’e ait not) söz konusudur.
1:16 yedi yıldız Bkz. Va.1:20 ve ilgili not. iki ağızlı keskin bir kılıç Kılıç, Tanrı’nın adil yargısını simgeler (bkz. Va.2:12,Va.2:16; Va.6:4,Va.6:8; Va.19:15, 21; Yşa.49:2; İbr.4:12).
1:17 ayaklarının dibine Bkz. Va.4:9-11; Va.5:8; Va.7:11; Va.19:10; Va.22:8. İlk ve son Bkz. Va.1:8 ve ilgili not; krş. Yşa.44:6; Yşa.48:12. Ben’im Bkz. Yu.6:35’e ait not.
1:18 Diri Olan EskiAntlaşma’da kullanılan “Yaşayan Tanrı” ifadesine dayanmaktadır (bkz. örn. Yşu.3:10; Mez.42:2; Mez.84:2). Putperestlerin taptıklarının aksine, Rab İsa’nın özünde yaşam vardır (Yu.5:26). Ölümün ve ölüler diyarının anahtarları Rab İsa, her ikisinin üzerinde mutlak yetki sahibi olduğunu açıklamaktadır (bkz. Mat.16:18 ve ilgili not).
1:19 Bazı yorumculara göre bu ifadeyle kitap üç bölüme ayrılmıştır (“gördüklerini”, 1. bölüm; “ş imdi olanları”, 2-3. bölümler; “bundan sonra olacakları”, 4-22. bölümler). Bazılarına göre ise bu ayet, ‘Bunun için görmek üzere olduklarını, yani hem şimdi olanları hem de daha sonra gerçekleşecek olayları yaz’ anlamına gelmektedir (Va.1:11’ e benzer olarak); bu görüşe göre, kitap baştan sona hem tarihsel hem güncel hem de gelecekte yaşanacak olayları aktardığı için söz konusu ifadeler kitabın ana hatlarını oluşturmaz.
1:20 sağ elimde Yargılama yetkisini temsil eder (bkz. Va.1:18’e ait not). yedi kilisenin melekleri “Melek” sözcüğü Grekçe’den “haberci” olarak da çevrilebildiğinden dolayı, bu ifade imanlılar topluluğunun önderleri veya görevlileri anlamına da gelebilir.

Videolar

Vahiy Girişi

Kitabın Özelliği: Vahiy, Yuhanna'nın görümlerinden oluşuyor. Kendini «sıkıntıda, tanrısal egemenlikte ve sabırda ortağınız ve kardeşiniz» (1:9) diye tanıtan Yuhanna, kitaba kaynaklık eden görümleri, inanlıların baskı altında olduğu bir dönemde1, ya Roma İmparatoru Neron'un (İ.S. 54-68) son yıllarında, ya da Domitian zamanında (İ.S. 81-96) almıştır.

Kitap, ilk yüzyılda oldukça yaygın ve sembolizm yönünden zengin bir yazın türü olan «apokaliptik» türündendir. Bu yazın türü, Tanrı'nın insanlık tarihindeki amacını açıklamayı hedef edinir (apokaliptik, Grekçe'de «açınlama, vahiy» anlamında bir sözcükten gelir). Apokaliptik yazılar, ağırlıklı olarak Eski Antlaşma'ya dayanır. Tanrı'nın tek egemen olduğu, iyi ve mükemmel amacını gerçekleştirmek için sonunda dünya tarihini doğaüstü olaylarla etkileyeceği görüşü, apokaliptik görüşün ağırlık noktasını oluşturur. Tanrı'nın karşıtları, simgesel olarak çoğu kez karşımıza canavarlar vb. biçiminde çıkan kötülüğün çeşitli güçleridir. Görümler, konuşan melekler, kıyasıya dövüşen büyük güçler var. Sonunda, Tanrı'ya inanıp zulüm görmüş olanların öcü alınır. Sorunumuz şu ki, kitabın yazılışından iki bin yıl sonra bugün bu simgelerin çoğunun ne anlama geldiğini bilmiyoruz. Bu nedenle Vahiy'i yorumlamakta dikkatli olmalıyız. Ayrıntılar hakkında fazlaca dogmatik olmamalıyız.

Her ne olursa olsun, bu kitap Tanrı'nın bir vahyidir; anlaşılsın ve uygulansın diye verilmiştir (1:1-3; 22:7). Ana konular açıktır.

Kitabın İçeriği: Yuhanna bize bunun İsa Mesih'in vahyi olduğunu, Tanrı'nın, yakın zamanda olması gereken olayları kendi kullarına göstermesi için İsa'ya bu vahyi verdiğini özellikle belirtir2. Yuhanna'dan, gördüklerini, o anda olup bitenleri ve gelecekte olacakları yazması istenir (1:19). Kutsal Ruh ve melekler, ne yazması gerektiği konusunda onu yönlendirir3.

Yuhanna, ilk yüzyılda Anadolu'nun bugünkü Ege Bölgesi'nde oluşan yedi inanlı topluluğuna yönelik özel bildirimler alır. Bunları 2. ve 3. bölümlerde okuruz. Bildirimler, çeşitli buyruklar, övgüler, uyarılar ve vaatler içerir. Vahiy Kitabı İsa'ya4 ve Tanrı görkemine (4:2-11) ilişkin görümler ve gökte yer alan tapınmadan sahneler5 de içerir. İsa'ya ve Tanrı'ya ait çeşitli unvanları sıralar.

Kitap, dünyanın uğrayacağı Tanrı gazabından ve Tanrı yargısından söz eder. İnsanlar bu yargıya aldırmaz, tövbe etmeye yanaşmazlar. Söz konusu yargı, yedi mühürün açılması, yedi borazanın çalınması ve Tanrı öfkesiyle dolu yedi tasın yeryüzüne boşaltılmasıyla gerçekleşir. 11:15-17'de, yedinci borazanın çalınmasıyla «Dünyanın egemenliği Rabbimiz'in ve Mesihi'nin oldu» deniyor. Ejderha, yani Şeytan, gökten yeryüzüne atılır (12:7-12). Kendisi ve yandaşları bir süre için sahip oldukları gücü sergilerler. Ne var ki, birer birer yenilgiye uğrarlar. «Babil» yıkılır, «canavar ve sahte peygamber» ve sonunda Şeytan «ateş gölüne atılır.»

Ölüler yaptıklarına göre yargılanır. Adları yaşam kitabında bulunanlar yeni bir göğe, yeni bir dünyaya kavuşur. Bundan böyle «Tanrı'nın konutu insanların arasındadır. Tanrı onların arasında yaşayacak. Onlar O'nun halkı olacaklar, Tanrı'nın kendisi de onların arasında bulunacak. Onların gözlerinden bütün yaşları silecek. Artık ölüm olmayacak. Artık ne yas, ne ağlayış, ne de ıstırap olacak» (21:3-4). Adları yaşam kitabında olmayanlar ateş gölüne atılır; ikinci ölüm budur (20:14-15).

Ana Hatlar:

1:1-1:20 Giriş
2:1-3:22 Yedi kiliseye mektuplar
4:1-5:14 Taht, tomar ve Kuzu
6:1-8:1 Yedi mühür
8:2-11:19 Yedi borazan
12:1-14:20 Görümler: Kadın ve ejderha, canavarlar, yerin ürünü
15:1-16:21 Yedi tas
17:1-19:10 Büyük fahişe Babil yıkıldı
19:11-20:10 Şeytan'ın yenilmesi
20:11-20:15 Ölüler yargılanıyor
21:1-22:5 Yeni gökyüzü, yeni yer ve yeni Yeruşalim
22:6-22:21 Son

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 28

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş