Romalılar 1

1
1İsa Mesih'in kulu, Tanrı'nın Müjdesi'ni yaymak üzere seçilip elçi olmaya çağrılan ben Pavlus'tan selam! 2-4Tanrı, Oğlu Rabbimiz İsa Mesih'le ilgili bu Müjde'yi peygamberleri aracılığıyla Kutsal Yazılar'da önceden vaat etti. Rabbimiz İsa Mesih beden açısından Davut'un soyundandır; kutsallık ruhu açısından ise ölümden dirilmekle Tanrı'nın Oğlu olduğu kudretle ilan edildi. 5Her ulustan insanın iman edip söz dinlemesini sağlamak için Mesih aracılığıyla ve O'nun adı uğruna Tanrı lütfuna ve elçilik görevine sahip olduk. 6İsa Mesih'in çağrılmışları olan sizler de bu uluslardansınız. 7Tanrı'nın Roma'da bulunan, kutsal olmaya çağrılan bütün sevdiklerine, Babamız Tanrı'dan ve Rab İsa Mesih'ten size lütuf ve esenlik olsun.
Pavlus'un Roma'ya Gitme Özlemi
8İlkin hepiniz için İsa Mesih aracılığıyla Tanrım'a şükrediyorum. Çünkü imanınız bütün dünyada duyuruluyor. 9-10Oğlu'nun Müjdesi'ni yaymakta bütün varlığımla kulluk ettiğim Tanrı, sizi durmadan, her zaman dualarımda andığıma tanıktır. Tanrı'nın isteğiyle sonunda bir yol bulup yanınıza gelmek için dua ediyorum. 11Çünkü ruhça pekişmeniz için size ruhsal bir armağan ulaştırmak üzere sizi görmeyi çok istiyorum. 12Yani, ben aranızdayken karşılıklı olarak birbirimizin imanıyla cesaret buluruz demek istiyorum.
13 Kardeşler, öteki uluslar arasında olduğu gibi, çalışmalarımın sizin aranızda da ürün vermesi için yanınıza gelmeyi birçok kez amaçladığımı, ama şimdiye dek hep engellendiğimi bilmenizi istiyorum. 14Grekler'e ve Grek olmayanlara, bilgelere ve bilgisizlere karşı sorumluluğum var. 15Bu nedenle Roma'da bulunan sizlere de Müjde'yi elimden geldiğince bildirmek için sabırsızlanıyorum. 16 Çünkü Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin –önce Yahudiler'in, sonra Yahudi olmayanların– kurtuluşu için Tanrı gücüdür. 17 Tanrı'nın insanı akladığı[a], Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, “İmanla aklanan yaşayacaktır[b].”
Tanrı'ya İsyan
18Haksızlıkla gerçeğe engel olan insanların bütün tanrısızlığına ve haksızlığına karşı Tanrı'nın gazabı gökten açıkça gösterilmektedir. 19Çünkü Tanrı'ya ilişkin bilinen ne varsa, gözlerinin önündedir; Tanrı hepsini gözlerinin önüne sermiştir. 20Tanrı'nın görünmeyen nitelikleri –sonsuz gücü ve Tanrılığı– dünya yaratılalı beri O'nun yaptıklarıyla anlaşılmakta, açıkça görülmektedir. Bu nedenle özürleri yoktur. 21 Tanrı'yı bildikleri halde O'nu Tanrı olarak yüceltmediler, O'na şükretmediler. Tersine, düşüncelerinde budalalığa düştüler; anlayışsız yüreklerini karanlık bürüdü. 22Akıllı olduklarını ileri sürerken akılsız olup çıktılar. 23 Ölümsüz Tanrı'nın yüceliği yerine ölümlü insana, kuşlara, dört ayaklılara, sürüngenlere benzeyen putları yeğlediler.
24Bu yüzden Tanrı, birbirlerinin bedenlerini aşağılasınlar diye, onları yüreklerinin tutkuları içinde ahlaksızlığa teslim etti. 25Tanrı'yla ilgili gerçeğin yerine yalanı[c] koydular. Yaradan'ın yerine yaratığa tapıp kulluk ettiler. Oysa Tanrı sonsuza dek övülmeye layıktır! Amin.
26İşte böylece Tanrı onları utanç verici tutkulara teslim etti. Kadınları bile doğal ilişki yerine doğal olmayanı yeğlediler. 27Aynı şekilde erkekler de kadınla doğal ilişkilerini bırakıp birbirleri için şehvetle yanıp tutuştular. Erkekler erkeklerle utanç verici ilişkilere girdiler ve kendi bedenlerinde sapıklıklarına yaraşan karşılığı aldılar.
28Tanrı'yı tanımakta yarar görmedikleri için Tanrı onları yararsız düşüncelere, yakışıksız davranışlara teslim etti. 29Her türlü haksızlık, kötülük, açgözlülük ve kinle doldular. Kıskançlık, öldürme hırsı, çekişme, hile, kötü niyetle doludurlar. 30-31Dedikoducu, yerici, Tanrı'dan nefret eden, küstah, kibirli, övüngen, kötülük üreten, anne baba sözü dinlemeyen, anlayışsız, sözünde durmaz, sevgiden yoksun, acımasız insanlardır. 32Böyle davrananların ölümü hak ettiğine ilişkin Tanrı buyruğunu bildikleri halde, bunları yalnız yapmakla kalmaz, yapanları da onaylarlar.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1 Bkz. Elçi Pavlus’un aldığı hizmet çağrısı ve hizmetinin önemli noktalarıyla ilgili, Elç.9:1-30; Elç.13:1-28:31; 2Ko.11:21-12:10; Gal.1:13-24; Flp.3:4-14; 1Ti.1:12-16. kulu Kutsal Kitap’ta kul kavramı, (1) tamamıyla sahibine ait “köle”, (2) (Eski Antlaşma’da) Tanrı’nın özel bir görev için atadığı “kralın görevlisi” anlamındadır (bkz. Mez.18 başlığa ait not; Yşa.41:8-9; Yşa.42:1 ve ilgili notlar). Bu kavram hem alçakgönüllülük (Yaratanyaratılan ilişkisi) hem de saygınlık (çünkü Egemen Rab’be hizmet söz konusudur) içerir. Tanrı’nın Müjdesi’ni Bkz. Mar.1:1’e ait not. seçilip Bkz. Makale: Seçilmişlik, s.1741. Gal.1:15-16 ve ilgili not. elçi Bkz. Mar.6:30; 1Ko.1:1-3 ve İbr.3:1’e ait notlar. Pavlus Eski çağlarda yazarlar, mektuplarının başına adlarını koyarlardı.
1:2-4 Oğlu Kurtuluş müjdesinin temeli Mesih İsa’dır; Eski Antlaşma’daki tüm vaatler O’nda, O’nun aracılığıyla yerine gelmiştir (bkz. Luk.24:27,Luk.24:44-47 ve ilgili notlar; krş. 2Ko.1:20). peygamberleri Yalnızca peygamberlik kitapları değil, Eski Antlaşma’nın tamamı Mesih hakkında peygamberlik sözleri içerir (bkz. Luk.24:27,Luk.24:44-47 ve ilgili notlar). dirilmekle İsa’nın Tanrı olduğunun teyidi ve kurtuluş müjdesinin ana teması (bkz. Elç.2:14-40; Elç.4:33 ve ilgili notlar). Tanrı’nın Oğlu Bkz. Yu.3:16 ve ilgili not. Tanrı’nın Oğlu unvanı, “Tanrı”, “gönderilen itaatkâr kişi”, “Mesih Kral” ve “Davut’un Oğlu (soyu)” kavramlarını içerir.
1:7 kutsal Kutsal Kitap’ta kutsallık kavramı, imanlının hem Tanrı’ya adanması hem de bu konuma yaraşır bir yaşam sürmesi anlamına gelir. Bu ayette sadece imanlının Tanrı’ya adanmasıyla ilgili konumu vurgulanmaktadır (bkz. 1Ko.1:1-3’e ait not; 1Ko.1:30; 1Ko.6:11; 1Pe.1:2). bütün sevdiklerine Tanrı bütün dünyayı sevmekle birlikte, Oğlu olduğu için Mesih’e, çocukları olduğu için de imanlılara karşı özel bir sevgi besler. lütuf ve esenlik Hem Pavlus’un hem de Petrus’un, mektuplarında kullandıkları selamlama ifadesi. Selamlama sırasında kullanılan bu sözcüklerle, lütfun (Tanrı’nın günahlı insanlığa sunduğu hak edilmemiş iyiliğin) ve esenliğin (sadece Tanrı’yla barışmış olanlara sağlanan iç huzurun; bkz. Rom.5:1; Flp.4:7 ve ilgili notlar; Gal.1:3; Ef.1:2; ayrıca bkz. Yu.14:27 ve ilgili not) gerçek kaynağının Tanrı olduğu anlatılır.
1:8 İsa Mesih aracılığıyla İmanlılar sadece dileklerini değil (bkz. Yu.16:23-24; krş. Rom.14:13-14), şükranlarını da sunarken Tanrı’ya giden yolu açan Mesih aracılığıyla Tanrı’ya yaklaşmalıdırlar. şükrediyorum Pavlus mektuplarına şükranla başlar (Galatyalılar’a yazdığı mektup hariç; bkz. 1Ko.1:4; Ef.1:15-16; Flp.1:3-5 ve ilgili not; Kol.1:3 ve ilgili not; 1Se.1:2-3; 2Se.1:3; 2Ti.2Se.1:3; Flm.4-5). Pavlus’un sunduğu şükranlar, kurtuluş müjdesi aracılığıyla insanların yaşamlarını değiştiren Tanrı’ya yöneliktir (bkz. 1Ko.4:15; 2Ko.1:10-11). bütün dünyada Kurtuluş müjdesinin duyurulduğu yerler (Roma İmparatorluğu ve yakın çevresi).
1:9-10 Oğlu’nun Müjdesi’ni Tanrı’nın Müjdesi (Rom.1:1) ile aynıdır (bkz. Makale: İncil Nedir?, s. 1367). bir yol bulup Bkz. Rom.15:23-29.
1:12 karşılıklı olarak Pavlus, elçi olduğu halde imandaki kardeşlerinin teşvikine muhtaç olduğunu belirtiyor.
1:13 Kardeşler Tanrı’nın çocukları olarak imanlılar arasındaki ruhsal yakınlığı ve ruhsal aile bağını ifade eden hitap (bkz. Elç.1:14-16). öteki uluslar arasında olduğu gibi... sizin aranızda da İS 48 yılında Roma İmparatoru Klavdius, bütün Yahudiler’i Roma kentinden kovduğundan dolayı Roma’daki imanlılar topluluğunun çoğunluğu Yahudi olmayanlardan oluşuyordu. ürün vermesi Hem insanların İsa’ya iman etmesi hem de iman etmiş olanların ruhsal gelişimi anlamında.
1:14 Grekler Grekçe konuşabilen veya Grek yaşam tarzını benimsemiş Yahudi olmayan kişilerden söz ediliyor; Roma İmparatorluğu’nun Latince konuşan vatandaşları da kastedilmiş olabilir. Grek olmayanlar Grekçe ifadenin birebir çevirisi: “barbarlar” (bkz. Kol.3:11’e ait not).
1:16 önce Yahudiler’in Hem zaman hem de ayrıcalık açısından. RAB İsrail halkını dünyayı kutsamak için aracı olarak seçmiştir (bkz. Yar.12:1-3; Yar.22:17-18); bu seçim sadece ayrıcalık anlamına gelmez, sorumluluk içerir. Bu yüzden öncelik, Mesih’in sağladığı kurtuluşun müjdesini bütün halklara aktarmakla sorumlu olan İsrail halkına verilmişti.
1:16-17 Mektubun ana konusu.
1:17 Tanrı’nın insanı akladığı Grekçesi’nden, “Tanrı’nın adaleti” diye de çevrilebilir. Aklanma Bkz. Rom.2:13; Rom.3:24’e ait not. 16. yüzyılAvrupa Reform hareketi, bu ayet ve özellikle bu kavram temel alınarak başlamıştır. İmanla aklanan yaşayacaktır Grekçesi’nden, “Doğru kişi imanla yaşayacaktır” diye de çevrilebilir.
1:18 gerçeğe Tüm yaratılışta gözler önüne serilen Tanrı gerçeğine. Tanrı’nın gazabı O’nun gazabı sadece bir alınganlık veya öfke patlaması değildir; iyi ve adil olan Tanrı, kutsal özüne ve isteğine uymayan veya ters düşen her şeyden tiksinir. açıkça gösterilmektedir Tanrı’nın gazabı sadece kötülerin yargı gününde yargılanmasından ibaret değildir (bkz. 1Se.1:9-10; Va.19:15; Va.20:11-15); aynı zamanda şimdiki dönemde Tanrı’nın insanı özgür iradesiyle yaptığı seçimlerle ve bu seçimlerin kaçınılmaz sonuçlarıyla boğuşmaya bırakmasıyla da görülür (bkz. Rom.1:24,Rom.1:26,Rom.1:28 ve ilgili not).
1:18-20 Hiç kimsenin (kurtuluş müjdesini veya İsa’yı duymamış olanların da) Tanrı’yı yüceltmemek için mazereti yoktur; çünkü tüm yaratılış O’nun var olduğunun kanıtıdır (bkz. Bilgi Kutusu: Vahiy, s. 1653).
1:21 Tanrı’yı bildikleri İnsan, yaratılışı gözlemleyerek Tanrı’nın gücünü ve tanrılığını (krş. Mez.19:1-6) kavrar. Burada söz edilen insanların putperest olarak betimlenmeleri (Mez.1:23), onların Yahudi olmadıklarını gösterir. şükretmediler Güneş, yağmur ve ekinler gibi genel vahiy olarak adlandırılan dünyasal bereketler için (bkz. Bilgi Kutusu: Vahiy, s. 1653 ; Mat.5:45; Elç.14:17).
1:23 yüceliği Tanrı’nın özünde ve tasarısında görülen (bkz. Yşa.40:5 ve ilgili not; Yşa.48:11) eşsiz görkem (bkz. Bilgi Kutusu: Tanrı’nın Yüceliği, s. 107). İnsanlık günaha düştükten sonra hem bu görkemi görmez olmuştur hem de Tanrı’dan kaynaklanan kendi görkemini gerektiği gibi yansıtamamıştır (krş. Rom.3:23).
1:24,26,28 Tanrı onları... teslim etti Bkz. Rom.1:18.
1:25 Tanrı’yla ilgili gerçeğin yerine yalanı Grekçesi’nden “Gerçek Tanrı’nın yerine sahte ilahları” diye de çevrilebilir. Amin ‘Evet, gerçekten öyledir’ veya ‘öyle olsun’ anlamına gelir (bkz. Rom.9:5; Rom.11:36; Rom.15:33; Rom.16:27; ayrıca bkz. Yas.27:15’e ait not; krş. 1Kr.1:36).
1:27 Eşcinsel ilişkilerde bulunmak günahtır ve Kutsal Yasa’da yasaklanmıştır (bkz. Lev.18:22; Lev.20:13; krş. Yar.18-19. bölümler).
1:28 Tanrı’yı tanımakta Bkz. Rom.1:19,Rom.1:21. yararsız düşüncelere Niyet eylemden önce gelir (bkz. Rom.1:21; Mar.7:20-23).
1:32 bildikleri İnsanın kötü davranışları Tanrı’nın isteklerini bilmemekten değil, dikbaşlılıktan ve isyankârlıktan kaynaklanmaktadır.
1:18-3:20 Günah işlemeyen hiç kimse yoktur; bu nedenle herkes Tanrı’nın gazabını hak etmektedir. Tek kurtuluş yolu, Tanrı’nın yüce lütfuyla sağladığı aklanma yoludur (bkz. Rom.3:24).

Videolar

Romalılar Girişi

Genel Bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Yeruşalim'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Yeruşalim'e, Yeruşalim'den de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (1:9-15; 15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: Müjde'den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin... kurtuluşu için Tanrı gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan yaşayacaktır.'»

Mektubun İçeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (8:14-39): «Tanrı önceden bildiği kişileri Oğlu'nun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeş arasında ilk doğan olsun» (8:29).

Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudiler'e ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki kilise hem Yahudi5 hem de öteki uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi öteki uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da öteki uluslardan olan inanlıların Yahudiler'e neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.

Pavlus mektubun son bölümlerinde (12:1-15:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.

Ana Hatlar:

1:1-17 Giriş ve ana konu
1:18-3:20 İnsanın günahı
3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail için tasarladıkları
12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 25

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş