Notlar
1:1 Tanrı’nın isteğiyle... elçisi Bkz.
1Ko.1:1-3 ve ilgili not. Pavlus hem Tanrı’dan aldığı yetkiyi vurguluyor, hem de mektubun devamında Tanrı’nın egemen tasarısı ve amacıyla ilgili yapacağı güçlü vurguya hazırlık yapıyor.
Pavlus’tan Bkz.
Rom.1:1.
Efes’te Bu sözcük bazı Grekçe elyazmalarında bulunmaz. Bu da mektubun, Efes’teki kilise dâhil, birkaç kiliseye hitaben yazılmış olabileceğini gösterir (bkz.
Elç.19:10).
kutsallara Tanrı’nın, halkı olmaya çağırdığı tüm imanlılara (bkz.
Ef.1:15-16,
Ef.1:18-20 ;
Rom.1:7’ye ait not).
Mesih İsa’ya ait olan Bu ifade, kurtuluşun kaynağı olan Mesih’le özdeşleşmeyi anlatır. Pavlus’un sıkça kullandığı “Mesih’in bedeni” benzetmesi, imanlıların Mesih’le ruhsal özdeşleşmesini de ifade eder (bkz.
Ef.1:23;
Ef.2:14-16;
Ef.4:4-6,
Ef.4:12,
Ef.4:16;
Ef.5:23,
Ef.5:30).
1:2 lütuf ve esenlik Bkz.
Rom.1:7’ye ait not.
1:3 kutsamayla... kutsamış... övgüler Bu sözcükler Grekçe’de aynı kökten türetilmiştir. Yahudiler “kutsama” sözcüğünü, hem Tanrı’nın insana yönelik iyiliklerini hem de insanın O’na övgülerini ifade etmek için kullanmıştır.
göksel yerlerde Bu ifade, Mesih’in yüceltilmesinin (dirilişi ve Tanrı’nın tahtının sağına oturuşu) ve imanlının yüceltilmiş Mesih’le özdeşleşmesinin cennete ait gerçekler olduğunu ve bu gerçeklerin meydana geldiği alanı vurgular (bkz.
Ef.1:3,
Ef.1:20-22;
Ef.2:5-6;
Ef.3:10-11;
Ef.6:12 ve ilgili notlar).
1:4 kutsal ve kusursuz Bkz.
Ef.5:27. Kutsallık, Tanrı’nın seçiminin nedeni değil, sonucudur. Burada, imanlının Mesih ile özdeşleşmesi sonucu olan kutsallıktan söz edilmektedir (bkz.
Çık.3:5;
Lev.11:44;
1Ko.1:1-3’ e ait notlar).
dünyanın kuruluşundan önce Krş.
Yu.17:24.
seçti Tanrı’nın seçimi, Pavlus’un mektuplarında sıkça işlenen bir konudur (
Rom.8:29-33;
Rom.9:6-26;
Rom.11:5,
Rom.11:7,
Rom.11:28;
Kol.3:12;
1Se.1:4;
2Se.2:13;
Tit.1:1). Konu bu bölümde şu şekilde vurgulanmaktadır: (1) O... bizi seçti (bu ayet); (2) bizi önceden belirledi (
Tit.1:5); (3) önceden belirlenip Mesih’te seçildik (
Tit.1:11). Kutsal Kitap’ta seçim kavramı, hem Tanrı’nın mutlak yetkisini ve tasarısını hem de seçilenlerin yeni konumunu (Tanrı’nın oluşturduğu yeni topluluk, kutsal halkı) ve sorumluluğunu vurgulamaktadır (bkz. Makale: Seçilmişlik, s.1741).
1:4-5 Grekçesi’nden, “O kendi önünde kutsal ve kusursuz olmamız için dünyanın kuruluşundan önce bizi Mesih’te seçti. Kendi isteği ve iyi amacı uyarınca İsa Mesih aracılığıyla kendisine oğullar olalım diye bizi sevgiyle önceden belirledi” (krş.
Ef.3:16-19;
Ef.4:2,
Ef.4:15;
Ef.5:2) diye de çevrilebilir.
1:5 kendisine oğullar olalım Bkz.
Rom.8:23 ve ilgili not.
1:6 sevgili Oğlu’nda İsa Mesih’te. Grekçe’den birebir çevirisi:“Sevgili’de”.
övülsün Lütuf yoluyla seçilme, Tanrı’nın yüceliği ve övülmesi içindir (bkz.
Ef.1:12,
Ef.1:14).
1:10 birleştirecek Pavlus burada, matematikte toplama işlemini belirten bir terim kullanmıştır. Tanrı, gelecekte her ş eyi Mesih’te uyumlu, anlamlı ve O’na tâbi kılacaktır.
1:11 Mesih’te Mesih, Tanrı’nın kurtuluş tasarısının merkezidir. İster tüm evren, ister bir imanlı söz konusu olsun, yalnızca Mesih’le ilişkide anlamlı bir gelecek vardır.
seçildik Grekçesi’nden “mirasçı atandık” diye de çevrilebilir (bkz.
Ef.1:4-5; ayrıca
Rom.8:29-30 ve ilgili notlar).
1:12 Mesih’e ilk umut bağlayan bizler Mektubun geneli ele alındığında Pavlus’un söz ettiği kişilerin, öbür uluslardan önce iman eden (Pavlus gibi) İsrailliler olduğu anlaşılmaktadır. Mektup boyunca görülen “biz, siz” ayrımı (örn.
Ef.1:11-14;
Ef.2:1-3,
Ef.2:11-13,
Ef.2:17-18), çoğunlukla Yahudi olanlar ile Yahudi olmayanlar ayrımını belirtmek üzere yapılmıştır. Pavlus kendi gibi Yahudi olanlar için “biz”, Yahudi olmayan Efesliler’in çoğu için “siz” ifadesini kullanır.
1:13 Gerçeğin bildirisini Bkz. 2Ti.
Ef.2:15 ve ilgili not.
siz de Bkz.
Ef.1:12’ye ait not.
mühürlendiniz Mühür bir nesnenin kime ait olduğunu, ne olduğunu, kimin yetkisinde ve güvencesinde olduğunu gösterir. Kutsal Ruh’la mühürlenen kimse Mesih’e aittir.
1:3-14 Metnin Grekçesi’nde tek bir cümle olan bu ayetler bir övgü duası niteliğindedir. Pavlus, Baba (
Ef.1:3-6), Oğul (
Ef.1:7-12) ve Kutsal Ruh (
Ef.1:13-14) sayesinde sahip olunan kutsamalardan söz eder.
1:18-20 Pavlus bu ayetlerde, Mesih’in dirilişindeki tanrısal gücün imanlılar için (ve imanlılar aracılığıyla) etkin olan güç ile aynı olduğunu (
Flp.3:10-11 ve ilgili not) vurgulamak amacıyla, güçle ilgili çeşitli terimler kullanmaktadır (bkz. Giriş).
çağrısından Bkz.
Rom.8:28 ve ilgili not;
Flp.1:13-14; 2Ti.
Flp.1:9-10 ;
İbr.3:1.
umut Bkz. Bilgi Kutusu:Umut, s.1666. İmanlının sonsuz yaşam güvencesi, imanlıda yaşayan Kutsal Ruh’tur (
Ef.1:14).
kutsallara verdiği mirasın Grekçesi’nden “kutsallardan oluşan mirasın” diye de çevrilebilir. Buna göre ifade ‘Tanrı’nın gelecekte vereceği miras’ (bkz.
Ef.1:14;
Kol.1:12) veya ‘kutsalların kendileri’ (krş.
Mez.2:8;
Yşa.53:10) anlamına gelebilir.
yüreklerinizin gözleri ‘Aklınız’ veya ‘anlayışınız’ anlamında.
sağında En yüksek onur ve yetki yeri.
1:21 bütün yönetimlerin... bütün adların Mesih düşünülebilecek bütün varlıklardan üstündür.
1:22 ayakları altına Pavlus, Davut’un
Mez.8:5-6’da insan için kullandığı ifadeyi İsa Mesih için kullanır (krş.
İbr.10:13).
baş Mesih yalnızca kilisenin değil, her ş eyin başıdır (bkz.
Ef.1:10’ a ait not).