Mezmurlar 8:5-6

5Nerdeyse bir tanrı yaptın onu[a],
Başına yücelik ve onur tacını koydun.
6 Ellerinin yapıtları üzerine onu egemen kıldın,
Her şeyi ayaklarının altına serdin;
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.8 Yaratılış 1. bölüm, özellikle 26-28. ayetler bu mezmurun altyapısını sağlar. Mez.8’in yazarı, Tanrı’nın göksel âlemdeki eserlerinin olağanüstü düzeni karşısında hayranlığa kapılırken, Tanrı’nın öbür yaratıklara egemen olmakla görevlendirdiği insana verdiği değer karşısında da hayrete düştüğünü belirtiyor.
8:3-5 Bkz. Mez.19:1-6; Mez.104:19-23; Mez.144:3-4; krş. Eyü.7:17-21 ve ilgili notlar.
8:4-6 İbr.2:6-8’de (Septuaginta metinden çevrilerek) alıntılanan bu ayetler, hem insanlığın temsilcisi (Adem’den sonra Tanrı’nın yaratma amacını yerine getiren ilk ‘gerçek insan’ olarak) hem de insanlığın yazgısını gerçekleştirecek (onların kurtuluşunu sağlayacak; böylece imanlılar artık Tanrı’nın istediği şekilde yaşayabilecektir) insan bedeni alan Tanrı Oğlu’na uyarlanır. İbraniler Mektubu’nun yazarı, Mesih’e ilişkin tanıklıkta bu sözcükleri son günlerle (eskatolojik) ilgili olarak kullanır (krş. 1Ko.15:27; Ef.1:22).
8:5 Neredeyse bir tanrı yaptın onu İbranice’den birebir çevirisi: “Onu Tanrı’dan (tanrılardan) pek aşağı yaratmadın.” İbranice’den genellikle “tanrılardan” olarak da çevrilebilen sözcük, melekler veya öbür ruhsal varlıkları anlatmak için de kullanılır. Bu ayette anlatılmak istenen, Tanrı’nın insana verdiği büyük değerdir (bkz. Yar.1:26-28; İbr.2:6-8).
8:6-8 Bkz. Yar.1:26-28 ve ilgili notlar. Tanrı’nın, yarattığı varlıkları yönetme yetkisini insana vermesi, insanın “yüceliğinin ve onurunun” (Yar.8:5) görülür yanıdır (ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: İnsan, s.9).Ancak bu yetki mutlak veya bağımsız değildir; Tanrı’nın yönetiminde süren bir katılımdır ve kazanılmış bir hak değil, bir armağandır. İnsan, RAB’bin belirlediği zamanda bu görev için tümüyle yetkin hale gelecektir (bkz. Mez.8:4-6’ya ait not; Yşa.11. bölüm; 2Ti.Mez.2:11-13’e ait notlar).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş