Mezmurlar 56

« Mezmurlar 55 | Mezmurlar 57 »
56
56. Mezmur
Müzik şefi için
“Uzak Yabanıl Fıstık Ağaçlarındaki Güvercin”
makamında Davut'un Miktamı -
Gat Kenti'nde Filistliler kendisini yakaladığı zaman
1Acı bana, ey Tanrı,
Çünkü ayak altında çiğniyor insanlar beni,
Gün boyu saldırıp eziyorlar.
2Düşmanlarım ayak altında çiğniyor beni her gün,
Küstahça saldırıyor çoğu.
3Sana güvenirim korktuğum zaman.
4Tanrı'ya, sözünü övdüğüm Tanrı'ya
Güvenirim ben, korkmam.
İnsan bana ne yapabilir?
5Gün boyu sözlerimi çarpıtıyorlar,
Hakkımda hep kötülük tasarlıyorlar.
6Fesatlık için uğraşıyor, pusuya yatıyor,
Adımlarımı gözlüyor, canımı almak istiyorlar.
7Kötülüklerinin cezasından kurtulacaklar mı?
Ey Tanrı, halkları öfkeyle yere çal!
8Çektiğim acıları kaydettin,
Gözyaşlarımı tulumunda biriktirdin!
Bunlar defterinde yazılı değil mi?
9Seslendiğim zaman,
Düşmanlarım geri çekilecek.
Biliyorum, Tanrı benden yana.
10Sözünü övdüğüm Tanrı'ya,
Sözünü övdüğüm RAB'be,
11Tanrı'ya güvenirim ben, korkmam;
İnsan bana ne yapabilir?
12Ey Tanrı, sana adaklar adamıştım,
Şükran kurbanları sunmalıyım şimdi.
13Çünkü canımı ölümden kurtardın,
Ayaklarımı tökezlemekten korudun;
İşte yaşam ışığında, Tanrı huzurunda yürüyorum.
« Mezmurlar 55 | Mezmurlar 57 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.56 Düşmanlarının saldırdığı ve bu yüzden hayatının tehlikede olduğu bir zamanda, mezmur yazarının yardım için ettiği dua. Bu mezmurda, tedirgin edici koşullara rağmen esenlik veren güven duygusu ifade edilir. Yapısal olarak dua, her biri yedi İbrani dizesinden oluşan iki bölüme ayrılır. Bu bölümlerin ortasında nakarat bulunur (bkz. nakarat kullanımıyla ilgili Mez.42-43’e ait not).
Mez.56 başlık Müzik şefi için Bkz. Mez.4 başlığa ait not. makamında Bkz. Mez.9 başlığa ait not. Miktamı Bkz. Mez.16 başlığa ait not. Gat Kenti’nde... zaman Bkz. 1Sa.21:10-15; ayrıca bkz. Mez.3 başlığa ait not; Mez.34 başlık ve ilgili not. yakaladığı İbranice’den, “yakalamak üzereyken” diye de çevrilebilir.
56:2 Küstahça Güçlü konumlarına güveniyorlar, Davut’un Tanrısı’nı hiçe sayıyorlardı (bkz. Mez.10:11’e ait not).
56:3-4 Bkz. Mez.56:10-11. Tanrı’ya güvenmenin göstergesi korkusuz olmak değil, korku duyarken O’na güvenmektir.
56:4 sözünü Tanrı’nın, halkının Tanrısı olacağı ve O’na yakardıkları zaman yardımlarına geleceğine dair verdiği vaat sözü (bkz. Mez.50:15; Mez.91:15; ayrıca bkz. Mez.119:74,Mez.119:81; Mez.130:5). İnsan İbranice’den, “etten beden” diye de çevrilebilir. Tanrı’nın gücüyle kıyaslandığında insanın ne kadar zayıf olduğu vurgulanmaktadır.
56:5-7 Suçlama ve ardından adaletin yerini bulması için yapılan çağrı (bkz. Mez.5:9-10’a ait not).
56:5 sözlerimi çarpıtıyorlar Bkz. Mez.5:9’a ait not.
56:7 Bkz. Mez.5:10’a ait not. öfkeyle Bkz. Mez.2:5’e ait not.
56:8 kaydettin... biriktirdin... defterinde yazılı Tanrı’nın adaletsizliği göz ardı etmediğine dair güven dile getiriliyor (bkz. Mez.51:1’e ait not).
56:10-11 Bkz. Mez.56:3-4 ve ilgili not.
56:12-13 Duasının işitildiğine dair güven (bkz. Mez.3:8’e ait not).
56:12 adaklar adamıştım Bkz. Mez.7:17; Mez.66:14.
56:13 tökezlemekten Bkz. Mez.35:15’e ait not. yaşam ışığında Yaş amın bereketlerinden söz ediliyor (bkz. Mez.36:9’a ait not).

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş