Mezmurlar 97

« Mezmurlar 96 | Mezmurlar 98 »
97
97. Mezmur
1RAB egemenlik sürüyor, coşsun yeryüzü,
Bütün kıyı halkları sevinsin!
2Bulut ve zifiri karanlık sarmış çevresini,
Doğruluk ve adalettir tahtının temeli.
3Ateş yürüyor O'nun önünde,
Düşmanlarını yakıyor çevrede.
4Şimşekleri dünyayı aydınlatır,
Yeryüzü görüp titrer.
5Dağlar balmumu gibi erir,
RAB'bin, bütün yeryüzünün Rab'bi önünde.
6Gökler O'nun doğruluğunu duyurur,
Bütün halklar görkemini görür.
7Utansın puta tapanlar,
Değersiz putlarla övünenler!
RAB'be tapın, ey bütün ilahlar!
8Siyon seviniyor yargılarını duyunca, ya RAB,
Yahuda kentleri coşuyor.
9Çünkü sensin, ya RAB, bütün yeryüzünün en yücesi,
Bütün ilahların üstündesin, çok ulusun.
10Ey sizler, RAB'bi sevenler, kötülükten tiksinin.
O sadık kullarının canını korur,
Onları kötülerin elinden kurtarır.
11Doğrulara ışık,
Temiz yüreklilere sevinç saçar.
12Ey doğrular, RAB'de sevinç bulun,
Kutsallığını anarak O'na şükredin!
« Mezmurlar 96 | Mezmurlar 98 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.97 RAB’bin tüm dünya üzerindeki adil egemenliği övülmektedir (bkz. Mez.93’e ait not). Mezmurun iki kısmı (Mez.97:1-6,Mez.97:8-12), ortadaki ayetle birleştirilir (bkz. Mez.97:7 ve ilgili not). Bu iki kısmın giriş ayetleri konu bakımından birbiriyle ilişkilidir: Mez.97:1, “coşsun... sevinsin”; Mez.97:8, “seviniyor... coşuyor”. Burada, Eski Antlaşma şiir düzeni içinde sıkça kullanılan bir üslup olarak sözcükler ters sırada dizilmiştir. Birinci kısım “yeryüzü” (Mez.97:1) ve “gökler” (Mez.97:6) ifadeleriyle, ikincisi kısım ise “Siyon... Yahuda kentleri” (Mez.97:8) ve “doğrular” (Mez.97:12) göndermeleriyle çerçevelenir.
97:1-6 Öbür uluslar da Tanrı’nın görkemini O’nun gerçekleştirdikleri aracılığıyla görürler (Mez.97:2-6); bu yüzden tek başına egemenlik süren RAB’bi İsrailliler’le birlikte övmelidirler.
97:1 RAB egemenlik sürüyor Bkz. Mez.93:1 ve ilgili not. kıyı halkları Bkz. 1Kr.9:26-28; 1Kr.10:22; Yşa.60:9; Yun.1:3.
97:2-6 Bkz. Mez.18:7-15; ayrıca bkz. Mez.29’a ait not.
97:2 Bulut ve zifiri karanlık Bu çarpıcı görsel olaylar, Tanrı’nın görkeminin yarattıkları tarafından görülemeyeceğini anımsatır (bkz. Çık.19:9; 1Kr.8:12). Önceleri Buluşma Çadırı ve sonraları tapınakta bulunan En Kutsal Yer’in bir perdeyle ayrılmasının nedeni de buydu (bkz. Çık.26:33; 2Ta.3:14). Doğruluk Bkz. Mez.97:6; ayrıca bkz. “adil”, Mez.4:1’e ait not. tahtının temeli Yönetimin doğruluk ve adalet temeline dayanması, İsrail’de herkesçe bilinen bir kavramdı (bkz. Özd.16:12; Özd.25:5; Özd.29:14 ve ilgili notlar; krş. Mez.9:7-8).
97:3 Ateş Şimşek (bkz. Mez.97:4), çoğunlukla Tanrı’nın gazabının göstergesi olarak kabul ediliyordu (bkz. örn. Mez.21:9; Mez.50:3-6; Mez.83:14-15; Yas.4:24; Yas.9:3; Yas.32:22; Yşa.10:17; Yşa.30:27,Yşa.30:30).
97:6 doğruluğunu duyurur Bkz. Mez.19:1-4; Mez.96:10’a ait not. Bütün halklar görkemini görür Mez.97:2-6’daki göstergeler aracılığıyla (krş. Mez.19:1-6).
97:7 Orta ayet (bkz. Mez.6:6’ya ait not) ve mezmurun dönüm noktası: RAB’bi kabul eden herkes sevinecek, sahte ilahlara dayanan kişilerse utanıp rezil olacaklar. RAB’be tapın İnsanların tapındığı ilahlar, alaycı bir dille RAB’bin önünde yere kapanıp tapınmaya çağrılır (bkz. Mez.97:9).
97:8-9 RAB’bin egemenlik sürmesinden Siyon’un duyduğu sevinç.
97:8 Siyon seviniyor Çünkü RAB’bin yargıları doğru ve adildir (Mez.97:2). yargılarını Egemenlik süren RAB’bin tüm insani olaylar hakkında (bkz. Mez.105:7) verdiği hükümlerin yanı sıra özellikle İsrail halkı uğruna yaptıkları söz konusudur (bkz. Mez.105:5-6).
97:10-12 Yalnızca kötülükten nefret edenler RAB’bin adil yönetiminden ötürü sevinirler.
97:10 sadık kullarının Bkz. Mez.4:3’e ait not.
97:11 Doğrulara Bkz. Mez.97:12; ayrıca bkz. Mez.1:5’e ait not. ışı k Bkz. Mez.27:1 ve ilgili not; ayrıca bkz. Mez.36:9. yüreklilere Bkz. Mez.5:9’a ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş