Mezmurlar 70

70
70. Mezmur
(Mez.40:13-17)
Müzik şefi için - Anma sunusu için - Davut'un mezmuru
1Ey Tanrı, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
2Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
3Bana, “Oh! Oh!” çekenler
Geri çekilsin utançlarından!
4Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
“Tanrı yücedir!” desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
5Bense, mazlum ve yoksulum,
Ey Tanrı, yardımıma koş!
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ya RAB!
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

69:1-71:24 Bu üç dua aslında, bir İsrail kralının kendisini ortadan kaldırmaya karar vermiş (anlaşılan ülke içinden) düşmanlarından kurtulmak için yaptığı yakarışlardır.
Mez.70 Düşmanların tehdidi altında Tanrı’nın yardımı için edilen duadır. Tanrı’nın koruyuculuğu (Mez.70:2-3) ve kurtarışı (Mez.70:4) vurgulanır. Mez.40:13-17’nin bir bakıma uyarlanmış halidir (bkz. Mez.69-71’e ait not). Dili itibariyle, Mez.71 ile arasında pek çok bağ bulunur (bkz. Mez.71’e ait not). Tanrı’nın “yardıma koşması” için dile getirilen yakarışlarla başlayıp aynı şekilde biter (Mez.70:1,Mez.70:5).
Mez.70 başlık Müzik şefi için Bkz. Mez.4 başlığa ait not. Anmasunusu için Bkz. Mez.38 başlık.
70:4 Tanrı’nın hizmetkârını kurtarışı RAB’be güvenen herkese sevinç verecektir, çünkü böylelikle kendi kurtuluşlarının da mümkün olduğunu görmüş olacaklardır.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş