Mezmurlar 30

« Mezmurlar 29 | Mezmurlar 31 »
30
30. Mezmur
Tapınak adanırken söylenen bir ilahi -
Davut'un mezmuru
1Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB,
Çünkü beni kurtardın,
Düşmanlarımı bana güldürmedin.
2Ya RAB Tanrım,
Sana yakardım, bana şifa verdin.
3Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın,
Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.
4Ey RAB'bin sadık kulları, O'nu ilahilerle övün,
Kutsallığını anarak O'na şükredin.
5Çünkü öfkesi bir an sürer,
Lütfu ise bir ömür;
Gözyaşlarınız belki bir gece akar,
Ama sabahla sevinç doğar.
6Huzur duyunca dedim ki,
“Asla sarsılmayacağım!”
7Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi
Sarsılmaz kıldın;
Ama sen yüzünü gizleyince,
Dehşete düştüm.
8Ya RAB, sana sesleniyorum,
Rab'be yalvarıyorum:
9“Ne yararı olur senin için dökülen kanımın,
Ölüm çukuruna inersem?
Toprak sana övgüler sunar mı,
Senin sadakatini ilan eder mi?
10Dinle, ya RAB, acı bana;
Yardımcım ol, ya RAB!”
11Yasımı şenliğe döndürdün,
Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.
12Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın!
Ya RAB Tanrım, sana sürekli şükredeceğim.
« Mezmurlar 29 | Mezmurlar 31 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.30 Davut’un, muhtemelen RAB’bin onu ölümcül bir hastalıktan (Mez.30:2) kurtarmasıyla ilgili olarak, topluluk bir araya geldiğinde söylediği bir övgü ilahisi. Mezmurlar Kitabı’nda yer alan övgülerin çoğu, Tanrı’nın birinin bir sıkıntıdan kurtarmasını dile getirir. Mezmur yazarı, RAB’be kendisini kurtardığı takdirde O’nu halkın önünde öveceğine dair bulunduğu adakları, kurtuluşunu halkın huzurunda ilan ederek yerine getirir (bkz. Mez.28’e ait not; bkz. Mez.7:17’ye ait not). Mezmurun başı ve sonu, övgüler sunmaya kararlı olmak konusuyla çerçevelenir (bkz. Mez.29:1,Mez.29:12).
Mez.30 başlık Tapınak adanırken söylenen... Davut’un mezmuru Mezmurun konusuyla ilişkili olabilecek en muhtemel olay, 1Ta.21:1-22:6’da anlatılmaktadır. 1Ta.22:1-6’da Davut’un tapınak için arazi ve malzeme bağışladığı belirtilir. Davut tam bu sıralar Mez.30’un tapınağın adanması sırasında söylenmesini arzu etmiş olabilir; eğer böyle olduysa 2-3. ayetler, Davut’un 1Ta.21:17-30’da anlatılan kötü durumuyla ilgili olmalıdır. Daha sonraları bu mezmur, İsrailliler’in sürgüne gönderilmesiyle de ilişkilendirilmiştir. Topluluk söz konusu olduğunda mezmurda geçen birinci tekil şahıs (ben), “İsrailliler” yerine kullanılır. ilahi Bkz. Mez.45; 48; 65-68; 75-76; 83; 87-88 ve 92’nin başlıkları. Buna ek olarak “Hac ilahileri” de vardır (Mez.120-134).
30:1-3 RAB’bin yaptıklarını anmak övgülerin önemli bir parçasıdır (bkz. Mez.15:4 ve Mez.28:5’e ait notlar).
30:1 Düşmanlarımı bana güldürmedin Bkz. Mez.6’ya ait not.
30:3 ölüler diyarından Bkz. Mez.18:5; Yun.2:2. ölüm çukuruna Bkz. Mez.69:1-2’ye ait not.
30:4 sadık kulları Bkz. Mez.4:3’e ait not. Kutsallığını anarak RAB’bin yaptıklarının tümü O’nun kutsallığını gösterir (bkz. Mez.15:4’e ait not; Mez.99).
30:5 öfkesi Bkz. Mez.2:5’e ait not. bir an sürer Bkz. Yşa.54:7.
30:6 Asla sarsılmayacağım Davut’un bu sözü kötülerin kendileriyle övünmelerini andırır (bkz. Mez.10:6 ve ilgili not) ve bu yüzden doğru kişilere verilen kutsanmayı kaybetmiştir (bkz. Mez.16:8).
30:7 yüzünü gizleyince Bkz. Mez.13:1’e ait not.
30:8-10 Davut güçsüz kalınca kendine duyduğu aşırı güven yok oldu; ölümün eşiğine geldiğinde de merhamet için Tanrı’ya yalvarmaya başladı.
30:9 Bkz. Mez.6:5’e ait not. sadakatini RAB’bin halkıyla yaptığı antlaşmaya olan bağlılığı söz konusudur.
30:11-12 Davut, RAB’bin dualarını yanıtlamasının üzerine O’nu “sürekli” öveceğine söz verir. Şenlik ve sevinç, yasın ve çulun yerini alır; böylece Tanrı’nın eylemlerini sessizlik değil, övgü ilahileri izler.
30:11 Çulumu Çoğunlukla çuval yapmakta kullanılan keçi kılından dokunmuş siyah renkte kaba kumaş. Yas tutma (bkz. Mez.35:13-14; Yar.37:34’e ait not) ve tövbe (Mat.11:20-21) göstergesi olarak giyilirdi.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş