Mezmurlar 24

« Mezmurlar 23 | Mezmurlar 25 »
24
24. Mezmur
Davut'un mezmuru
1 RAB'bindir yeryüzü ve içindeki her şey,
Dünya ve üzerinde yaşayanlar;
2Çünkü O'dur denizler üzerinde onu kuran,
Sular üzerinde durduran.
3RAB'bin dağına kim çıkabilir,
Kutsal yerinde kim durabilir?
4 Elleri pak, yüreği temiz olan,
Gönlünü putlara kaptırmayan,
Yalan yere ant içmeyen.
5RAB kutsar böylesini,
Kurtarıcısı Tanrı aklar.
6O'na yönelenler,
Yakup'un Tanrısı'nın yüzünü arayanlar
İşte böyledir. Sela
7Kaldırın başınızı, ey kapılar!
Açılın, ey eski kapılar!
Yüce Kral girsin içeri!
8Kimdir bu Yüce Kral?
O RAB'dir, güçlü ve yiğit,
Savaşta yiğit olan RAB.
9Kaldırın başınızı, ey kapılar!
Açılın, ey eski kapılar!
Yüce Kral girsin içeri!
10Kimdir bu Yüce Kral?
Her Şeye Egemen
RAB'dir bu Yüce Kral! Sela
« Mezmurlar 23 | Mezmurlar 25 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.24 Ya Davut’un RAB’bin Sandığı’nı Yeruşalim’e getirdiği zaman (bkz. 2Sa.6. bölüm) ya da bu olayın anısına daha sonra RAB’bin Siyon’a girişini kutlamak üzere bestelenmiş bir ilahidir (bkz. Mez.47; 68; 118; 132). Konu açısından Mez.15 ile bağlantılıdır. Sonraları Kilise bu mezmuru Mesih’in göğe yükselişini kutlarken seslendirmeye başlamıştır.
24:1-2 RAB’be tüm dünyanın yaratıcısı, sürdürücüsü ve sahibi olan (bkz. Mez.19:1-4) “Yüce Kral” olarak (Mez.24:7-10; bkz. Mez.29; Mez.33:6-11; Mez.89:5-18; 93; Mez.95:3-5; 96; 104) tapınmaya, sadakate ve saygıya layık olduğunu ilan eden bir önsözdür.
24:1 RAB’bindir... her şey Bkz. 1Ko.10:25-26.
24:2 Bkz. Yar.1:1-10. denizler üzerinde onu kuran Dünyanın, bir tapınak gibi temelleri (bkz. Mez.18:15; Mez.82:5; 1Sa.2:8; Özd.8:29; Yşa.24:18) ve direkleri (bkz. Mez.75:3; Eyü.9:6) olduğu tasvir edilmektedir. Eski Ortadoğu’da tapınaklar, yaratılmış dünyanın küçük birer örnekleri olarak görüldüğünden, tapınak için geçerli olan kavramlar dünyayı tanımlamak için de kullanılabiliyordu (bkz. Çık.26:1’e ait not). üzerinde Bkz. Mez.104:5-9; Yar.1:9; Yas.33:13.
24:3 RAB’bin dağına Bkz. Mez.2:6 ve ilgili not.
24:4 Elleri pak... yüreği temiz Doğru tutumlar ve niyetler, doğru eylemler ortaya çıkarır (bkz. Mez.51:10; Mez.73:1; Mat.5:8). yüreği Bkz. Mez.5:9’a ait not. Yalan yere Bkz. Çık.20:16 ve ilgili not; Lev.19:12; Yer.5:2; Yer.7:9-10; Zek.Yer.5:4; Mal.3:5.
24:5 aklar Bkz. Mez.23:3 ve ilgili not.
24:6 Yakup’un Bkz. Mez.14:7’ye ait not.
24:7 kapılar Burada, ya kent kapılarından ya da Buluşma Çadırı’nın girişinden söz edilmektedir.
24:7-10 Bkz. Mez.24’e ait not. Düşmanı bozguna uğratan RAB (bkz. Çık.15:1-18) zaferle kendi kentine (bkz. Mez.46; 48; 76; 87), kendi “konutuna” (bkz. Mez.68:7-8; Hak.5:4-5; Hab.3:3-7) gelişiyle (burada büyük ihtimalle 2Sa.6. bölümde açıklanan Antlaşma Sandığı’nın Yeruşalim’e gelişi söz konusudur) Yeruşalim, Tanrı’nın egemenliğinin başkenti hale gelir (bkz. Mez.9:11’e ait not).
24:10 Her Şeye Egemen RAB’dir Bkz. 1Sa.1:3’e ait not.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş