Mezmurlar 79

79
79. Mezmur
Asaf'ın mezmuru
1 Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı,
Kutsal tapınağını kirletti,
Yeruşalim'i taş yığınına çevirdi.
2Kullarının ölülerini yem olarak yırtıcı kuşlara,
Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler.
3Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalim'in çevresine,
Onları gömecek kimse yok.
4Komşularımıza yüzkarası,
Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.
5Ne zamana dek, ya RAB?
Sonsuza dek mi sürecek öfken,
Alev gibi yanan kıskançlığın?
6 Öfkeni seni tanımayan ulusların,
Adını anmayan ülkelerin üzerine dök.
7Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler,
Yurdunu viraneye çevirdiler.
8Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme,
Sevecenliğini hemen göster bize,
Çünkü tükendikçe tükendik.
9Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı,
Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!
10Niçin uluslar, “Nerede onların Tanrısı?” diye konuşsun,
Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler,
Gözlerimizle bunu görelim!
11Tutsakların iniltisi senin katına erişsin,
Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.
12Komşularımızın sana ettikleri hakareti
Yedi kat iade et bağırlarına, ya Rab!
13Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları
Sonsuza dek şükredeceğiz sana,
Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

Mez.79 Bkz. Mez.80 ve başlığa ait not. İsrailliler, RAB’bin öbür uluslar aracılığıyla günahlarını cezalandırdığını kabul ederler, bu yüzden bağışlanmak için yalvarırlar. Öbür ulusların Tanrı’ya ve halkına gösterdikleri düşmanlık, Tanrı’nın bu ulusları cezalandırması için edilen duaları haklı çıkarmaktadır (bkz. Yşa.47:5-7). Konu bakımından arasında birçok bağlantı bulunan Mez.74 gibi bu mezmurun da sürgün zamanıyla ilgili olduğu tahmin edilmektedir (bkz. çoban ve koyunları betimlemesi, Mez.77-78; 80).
Mez.79 başlık Asaf’ın Bkz. Mez.73 başlığa ait not.
79:1-4 Ulusların Tanrı’nın tapınağına, kutsal kentine ve halkına yaptıklarının anlatıldığı ağıt.
79:1 Kutsal tapınağını Bkz. Bilgi Kutusu: Buluşma Çadırı ve Tapınak, s.122.
79:2 Sürgündeki İsrailliler, RAB’bin vaat ettiği topraklardan günahları yüzünden kovulmuş olsalar da, kendilerini Tanrı’nın onlarla yaptığı antlaşmada adlandırıldıkları haliyle tanımlarlar (bkz. “Sadık kulların”; ayrıca bkz. “kendi halkın, otlağının koyunları”, Mez.79:13). Sadık kullarının Bkz. Mez.4:3’e ait not.
79:5 Ne zamana dek...? Bkz. Mez.6:3’e ait not; ayrıca bkz. Giriş. öfken Bkz. Mez.79:6; ayrıca bkz. Mez.2:5’e ait not. Alev gibi yanan Bkz. Yas.4:24; Sef.1:18; Sef.3:8. kıskançlığın Bkz. Mez.78:58’a ait not.
79:6-7 Bkz. Yer.10:25 ve ilgili not. Muhtemelen Peygamber Yeremya’nın sözlerinden alıntı yapılmıştır.
79:6 Öfkeni... dök Sürgündekiler kendilerine yapılan haksızlıkların öcünü alması için Tanrı’ya yalvarır (bkz. Mez.5:10’a ait not).
79:7 Yakup İsrail (bkz. Yar.32:28). yiyip bitirdiler Bkz. Mez.7:2 ; Mez.74:19’a ait not.
79:8 Atalarımızın suçlarını İsrailliler, tövbe etmedikleri tüm günahlarının (bkz. 2Kr.17:7-23; 2Kr.23:26-27; 2Kr.24:3-4; Dan.9:4-14) cezası olarak sürgüne gönderilmenin acısını yaşamışlardır; burada, tövbe etmiş halkı geçmiş kuşakların günahlarından sorumlu tutmaması için Tanrı’ya yakarmaktadırlar.
79:9 yüce adın uğruna Bkz. Mez.23:3’e ait not.
79:10 Nerede onların Tanrısı? Bkz. Mez.3:2’ye ait not. öcünü alacağı nı ‘Adaleti yerine getireceğini’ anlamında (bkz. Yas.32:35,Yas.32:43).
79:11 Tutsakların... ölüme mahkûm olanları Sürgünde, Babilliler’in esareti altında bulunanlar söz konusudur (bkz. Mez.102:20); yurtlarına dönmeye çalışanlar ölümle tehdit ediliyorlardı.
79:12 sana ettikleri hakareti İsrail Tanrı’nın halkı ve Tanrı onların kralı olduğundan, düşmanlarının İsrail’e yaptıkları, Tanrı’ya karşı yapılmış oluyordu (bkz. Mez.79:1,Mez.79:10; 2Kr.19:10-12,2Kr.19:22-23; Yşa.52:5). Yedi kat ‘Tamamen’ anlamında. iade et bağırlarına Bkz. Luk.6:38 ve ilgili not.
79:13 Bkz. Mez.7:17’ye ait not. otlağının koyunları Bkz. Mez.23:2; Mez.74:1 ve ilgili notlar; ayrıca bkz. Mez.77:20; Mez.78:52,Mez.78:71-72; Mez.80:1. Kuşaklar boyunca Bkz. Mez.78:4.

Videolar

Mezmurlar Girişi

Mezmurlar (Zebur diye de bilinir) ilahi ve dua kitabıdır. Uzun bir süre içinde farklı yazarlar tarafından yazılmıştır. İsrailliler bu dua ve ilahileri kendi tapınmalarında kullanıyorlardı.

Bu ilahileri birkaç sınıfa ayırabiliriz: Övgü ve tapınma ilahileri, ağıtlar; yardım, korunma ve kurtuluş için edilen dualar; bağışlanmak için yalvarışlar; Tanrı'nın kutsamasına karşı şükran ilahileri; düşmanın cezalandırılması için dilekler. Bu dualar kişi ve ulus adına edilirdi. Bazıları kişinin en derin duygularını yansıtırken, bazıları da Tanrı halkının duygu ve gereksinimlerini dile getirir.

Mezmurlar şiir kitabıdır. İbrani şiirinin en belirgin özelliği paralelizmdir. Paralelizm birinci dizedeki konuyu ikinci ya da üçüncü dizelerde de farklı biçimlerde tekrarlamaktır. İkinci ve üçüncü dizeler aynı konuyu karşıt biçimde geliştirir, tasvir eder ya da doruğa ulaştırır.

9+10, 34, 37, 111, 112, 119 ve 145. mezmurlar akrostiş biçimde yazılmıştır, yani ayetler sırasıyla İbrani alfabesinin harfleriyle başlar.

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş