Vahiy 12

12
Kadın ve Ejderha
1Gökte olağanüstü bir belirti, güneşe sarınmış bir kadın göründü. Ay ayaklarının altındaydı, başında on iki yıldızdan oluşan bir taç vardı. 2Kadın gebeydi. Doğum sancıları içinde kıvranıyor, feryat ediyordu. 3 Ardından gökte başka bir belirti göründü: Yedi başlı, on boynuzlu, kızıl renkli büyük bir ejderhaydı bu. Yedi başında yedi taç vardı. 4 Kuyruğuyla gökteki yıldızların üçte birini sürükleyip yeryüzüne attı. Sonra doğum yapmak üzere olan kadının önünde durdu; kadın doğurur doğurmaz ejderha çocuğu yutacaktı. 5 Kadın bir oğul, bütün ulusları demir çomakla güdecek bir erkek çocuk doğurdu. Çocuk hemen alınıp Tanrı'ya, Tanrı'nın tahtına götürüldü. 6Kadınsa çöle kaçtı. Orada bin iki yüz altmış gün beslenmesi için Tanrı tarafından hazırlanmış bir yeri vardı.
7-8 Gökte savaş oldu. Mikail'le melekleri ejderhayla savaştılar. Ejderha kendi melekleriyle birlikte karşı koydu, ama gücü yetmedi. Bu yüzden gökteki yerlerini yitirdiler. 9 Büyük ejderha –İblis ya da Şeytan denen, bütün dünyayı saptıran o eski yılan– melekleriyle birlikte yeryüzüne atıldı. 10 Bundan sonra gökte yüksek bir sesin şöyle dediğini duydum:
“Tanrımız'ın kurtarışı, gücü, egemenliği
Ve Mesihi'nin yetkisi şimdi gerçekleşti.
Çünkü kardeşlerimizin suçlayıcısı,
Onları Tanrımız'ın önünde gece gündüz suçlayan
Aşağı atıldı.
11Kardeşlerimiz Kuzu'nun kanıyla
Ve ettikleri tanıklık bildirisiyle
Onu yendiler.
Ölümü göze alacak kadar
Vazgeçmişlerdi can sevgisinden.
12Bunun için, ey gökler ve orada yaşayanlar,
Sevinin!
Vay halinize, yer ve deniz!
Çünkü İblis zamanının az olduğunu bilerek
Büyük bir öfkeyle üzerinize indi.”
13Ejderha yeryüzüne atıldığını görünce, erkek çocuğu doğuran kadını kovalamaya başladı. 14 Yılanın önünden çöle, üç buçuk yıl[a] besleneceği yere uçup kaçabilmesi için kadına büyük kartal kanatları verildi. 15Yılan ağzından, kadını selle süpürüp götürmek için onun ardından ırmak gibi su akıttı. 16Ama yeryüzü, ağzını açıp ejderhanın ağzından akıttığı ırmağı yutarak kadına yardım etti. 17Bunun üzerine ejderha kadına öfkelendi. Kadının soyundan geriye kalanlarla, Tanrı'nın buyruklarını yerine getirip İsa'ya tanıklıklarını sürdürenlerle savaşmaya gitti. 18Denizin kıyısında dikilip durdu.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

12:1 belirti Görünüşünün ötesinde bir anlam içeren sıra dışı görüntü veya olay (krş. Luk.21:11,Luk.21:25; Elç.2:19). güneşe sarınmış bir kadın Bazı yorumculara göre tüm imanlıları, bazılarına göre Yahudi kökenli imanlıları, bazılarına göre ise İsrail halkını simgeler (bkz. Va.12:5). on iki yıldızdan İsrail’in on iki oymağı (krş.Yar.37:9-11).
12:2 Krş. Yşa.66:7.
12:3 kızıl renkli büyük bir ejderhaydı Va.12:9’ da tanımlanmaktadır (krş. Va.20:2). Eski Antlaşma’da ejderhalar, Tanrı’nın ve İsrail halkının düşmanlarını tasvir eder (bkz. Mez.74:14; Yşa.27:1; Hez.29:3). Yedi başlı, on boynuzlu Bkz. 13. bölüm; Va.13:1 ve Va.17:9-11’e ait notlar. Yedi başında yedi taç “Taç” diye çevrilen Grekçe sözcük (diademata) kraliyet tacı olup Şeytan’ın etkili bir güce sahip olduğunu simgeler.
12:4 gökteki yıldızların üçte biri Bazı yorumculara göre Şeytan’la birlikte isyan eden melekler, yani cinler; bazılarına göre ise zulüm gören imanlılardır.
12:5 bir oğul... bir erkek çocuk İsa Mesih. demir çomakla Bkz. Va.2:27. Tanrı’ya... götürüldü İsa Mesih’in göğe yükselmesinden söz ediliyor.
12:6 çöle Burada çorak toprak değil, ruhsal sığınak anlamına gelmektedir (krş. Hoş.2:14; bkz. Mat.24:16). bin iki yüz altmış gün Ruhsal korunma süresi zulüm dönemi boyunca sürer (bkz. Va.11:2’ye ait not; krş. Va.13:5).
12:7-8 Mikail’le Şeytan’a galip gelen başmelek Mikail, Dan.12:1’de Tanrı halkını koruyan ve son günlerde onları büyük sıkıntıdan kurtaran melek olarak da tanıtılır (ayrıca bkz. Bilgi Kutusu: Melekler, s.1808).
12:9 ejderha... yeryüzüne atıldı Burada, Şeytan’ın cennetten kovulduğu zamandan değil, son çağda Tanrı halkına karşı sergileyeceği yoğun düşmanlığa yol açacak nihai dışlanmasından söz edilmektedir (Va.12:12-17). İblis ya da Şeytan Bkz. Va.2:9-10’a ait notlar. dünyayı saptıran Krş. 2Ko.11:3; ayrıca bkz. Yu.13:2.
12:10 suçlayan Bkz. Va.2:9-10’ a ait notlar; Eyü.1:9-11; Eyü.1:6’ya ait not; Mat.16:23; 1Yu.3:8; ayrıca bkz. Zek.1Yu.3:1.
12:11 Yuhanna’nın yaşadığı çağda, Roma’da imparatora tapınma dini resmi din olduğundan dolayı (bkz. Va.1:1’e ait not), baskı görmekte olan imanlılar için gelecekte gerçekleşecek olaylarla ilgili bu bildiri cesaret vericidir. Kuzu’nun kanıyla Bkz. Va.5:9’a ait not; ayrıca bkz. Va.1:4-6; Va.7:14. Onu yendiler Onun yolundan gitmeyerek.
12:12 zamanının az Şeytan’ın saldırılarını yoğunlaştırdığı dönem kısa süre sonra sona erecektir (Va.20:1-3).
12:14 çöle Bkz. Va.12:6’ya ait not. üç buçuk yıl Grekçe’den birebir çevirisi: “bir vakit ve vakitler ve yarım vakit” (bkz. Yer.30:7).
12:16 yeryüzü, ağzını açıp... yardım etti Krş. Say.16:30-33.
12:17 Kadının soyundan geriye kalanlarla Bkz. Va.12:1’e ait not. İsa’ya tanıklıklarını Krş. Va.1:2,Va.1:9; Va.19:10; bkz. Bilgi Kutusu: Mesih’e Tanıklık, s.1537.

Videolar

Vahiy Girişi

Kitabın Özelliği: Vahiy, Yuhanna'nın görümlerinden oluşuyor. Kendini «sıkıntıda, tanrısal egemenlikte ve sabırda ortağınız ve kardeşiniz» (1:9) diye tanıtan Yuhanna, kitaba kaynaklık eden görümleri, inanlıların baskı altında olduğu bir dönemde1, ya Roma İmparatoru Neron'un (İ.S. 54-68) son yıllarında, ya da Domitian zamanında (İ.S. 81-96) almıştır.

Kitap, ilk yüzyılda oldukça yaygın ve sembolizm yönünden zengin bir yazın türü olan «apokaliptik» türündendir. Bu yazın türü, Tanrı'nın insanlık tarihindeki amacını açıklamayı hedef edinir (apokaliptik, Grekçe'de «açınlama, vahiy» anlamında bir sözcükten gelir). Apokaliptik yazılar, ağırlıklı olarak Eski Antlaşma'ya dayanır. Tanrı'nın tek egemen olduğu, iyi ve mükemmel amacını gerçekleştirmek için sonunda dünya tarihini doğaüstü olaylarla etkileyeceği görüşü, apokaliptik görüşün ağırlık noktasını oluşturur. Tanrı'nın karşıtları, simgesel olarak çoğu kez karşımıza canavarlar vb. biçiminde çıkan kötülüğün çeşitli güçleridir. Görümler, konuşan melekler, kıyasıya dövüşen büyük güçler var. Sonunda, Tanrı'ya inanıp zulüm görmüş olanların öcü alınır. Sorunumuz şu ki, kitabın yazılışından iki bin yıl sonra bugün bu simgelerin çoğunun ne anlama geldiğini bilmiyoruz. Bu nedenle Vahiy'i yorumlamakta dikkatli olmalıyız. Ayrıntılar hakkında fazlaca dogmatik olmamalıyız.

Her ne olursa olsun, bu kitap Tanrı'nın bir vahyidir; anlaşılsın ve uygulansın diye verilmiştir (1:1-3; 22:7). Ana konular açıktır.

Kitabın İçeriği: Yuhanna bize bunun İsa Mesih'in vahyi olduğunu, Tanrı'nın, yakın zamanda olması gereken olayları kendi kullarına göstermesi için İsa'ya bu vahyi verdiğini özellikle belirtir2. Yuhanna'dan, gördüklerini, o anda olup bitenleri ve gelecekte olacakları yazması istenir (1:19). Kutsal Ruh ve melekler, ne yazması gerektiği konusunda onu yönlendirir3.

Yuhanna, ilk yüzyılda Anadolu'nun bugünkü Ege Bölgesi'nde oluşan yedi inanlı topluluğuna yönelik özel bildirimler alır. Bunları 2. ve 3. bölümlerde okuruz. Bildirimler, çeşitli buyruklar, övgüler, uyarılar ve vaatler içerir. Vahiy Kitabı İsa'ya4 ve Tanrı görkemine (4:2-11) ilişkin görümler ve gökte yer alan tapınmadan sahneler5 de içerir. İsa'ya ve Tanrı'ya ait çeşitli unvanları sıralar.

Kitap, dünyanın uğrayacağı Tanrı gazabından ve Tanrı yargısından söz eder. İnsanlar bu yargıya aldırmaz, tövbe etmeye yanaşmazlar. Söz konusu yargı, yedi mühürün açılması, yedi borazanın çalınması ve Tanrı öfkesiyle dolu yedi tasın yeryüzüne boşaltılmasıyla gerçekleşir. 11:15-17'de, yedinci borazanın çalınmasıyla «Dünyanın egemenliği Rabbimiz'in ve Mesihi'nin oldu» deniyor. Ejderha, yani Şeytan, gökten yeryüzüne atılır (12:7-12). Kendisi ve yandaşları bir süre için sahip oldukları gücü sergilerler. Ne var ki, birer birer yenilgiye uğrarlar. «Babil» yıkılır, «canavar ve sahte peygamber» ve sonunda Şeytan «ateş gölüne atılır.»

Ölüler yaptıklarına göre yargılanır. Adları yaşam kitabında bulunanlar yeni bir göğe, yeni bir dünyaya kavuşur. Bundan böyle «Tanrı'nın konutu insanların arasındadır. Tanrı onların arasında yaşayacak. Onlar O'nun halkı olacaklar, Tanrı'nın kendisi de onların arasında bulunacak. Onların gözlerinden bütün yaşları silecek. Artık ölüm olmayacak. Artık ne yas, ne ağlayış, ne de ıstırap olacak» (21:3-4). Adları yaşam kitabında olmayanlar ateş gölüne atılır; ikinci ölüm budur (20:14-15).

Ana Hatlar:

1:1-1:20 Giriş
2:1-3:22 Yedi kiliseye mektuplar
4:1-5:14 Taht, tomar ve Kuzu
6:1-8:1 Yedi mühür
8:2-11:19 Yedi borazan
12:1-14:20 Görümler: Kadın ve ejderha, canavarlar, yerin ürünü
15:1-16:21 Yedi tas
17:1-19:10 Büyük fahişe Babil yıkıldı
19:11-20:10 Şeytan'ın yenilmesi
20:11-20:15 Ölüler yargılanıyor
21:1-22:5 Yeni gökyüzü, yeni yer ve yeni Yeruşalim
22:6-22:21 Son

Kaynak Ayetler: Bkz. s. 28

  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş