Yeşu 4:7

3:1-4:24 İsrailliler’in vaat edilmiş topraklara girerken yaşadıkları, Mısır’dan çıkarken yaşadıklarına benzer (Çık.14-15. bölümler). İsrail halkı RAB’be itaatsizliğinin cezası olarak kırk yılını çölde geçirdikten sonra bir bakıma kimliğini yeniden hatırlar; Mısır’dan çıkarken olduğu gibi bir kere daha “deniz”den geçerler, Fısıh’ı yeniden kutlarlar (5. bölüm), ayrıca yeniden sünnet olurlar.

4:6-9 Yaşanan önemli olayları gelecek kuşaklara hatırlatmak üzere olayın gerçekleştiği yere taş anıt dikilirdi (krş. Yşu.7:26; Yşu.8:29; Yşu.10:27; Yşu.22:26-28; Yşu.24:26-27; 1Sa.7:12). Şeria Irmağı’nda dikilen taşların haricinde, her oymak kendisini temsilen ırmak yatağından birer taş alıp Gilgal’daki yeni ordugaha getirerek bir anıt diktiler (bkz. Yşu.4:20). Sonraki anıtlar şunlardır: Eriha harabeleri (Yşu.6:26), Akan’ın cesedini örten taş yığını (Yşu.7:26), Ay Kenti kralının cesedini örten taş yığını (Yşu.8:29), Eval Dağı’nda Tanrı’nın antlaşmasının yeniden onaylandığı sunak (Yşu.8:30-31), beş Kenan kralının gömüldüğü mağaranın ağzını kapatan taş yığını (Yşu.10:27), Şeria Vadisi’nde kurulan sunak (Yşu.22:26-28) ve Yeşu’nun Şekem’de Tanrı’nın antlaşmasına tanık olarak diktirdiği taş (Yşu.24:26-27).